Hands-on preview: Epic Loon

Epic Loon

In de goede oude tijd was er nog geen sprake van Netflix, torrents of zelfs maar dvd’s. Toen moest je nog gewoon werken met cassettes en een videorecorder. Dat was allemaal geen probleem, behalve dat die dingen nogal snel versleten. Was je dus grote fan van een bepaalde film, dan kon je best heel wat cassettes in huis halen.

In Epic Loon zijn cassettes die verslijten echter niet het grootste probleem. Daar zijn het zowaar aliens die terecht zijn gekomen in de collectie van een echte cinefiel. Daarmee bedoelen we dat ze echt in de films zitten en ze doen niet liever dan alles een beetje op stelten te zetten, om zo het einde van de film te veranderen.

In de game ga jij aan de slag met een van de kleine aliens in een van de vier films waarin het verhaal zich afspeelt. Die films zijn parodieën op klassiekers als Jurassic Park, Alien en Dracula. Daarbij word je telkens in een scène gedropt en is het de bedoeling om daar uit te ontsnappen, voor je wordt gesnapt door de cinefiel. Dat doe je door over het scherm te bewegen naar een scheur in het scherm, waarbij je dan naar het volgende beeld wordt verplaatst.

Dat klinkt eenvoudig, maar is het verre van. Om te beginnen kunnen de aliens niet zo heel veel. Ze hebben twee vormen. In de eerste vorm kan je enkel wat huppelen en beweeg je bijzonder traag. In de tweede vorm speelt een van je ogen een soort richtingaanwijzer die aangeeft in welke richting je zal springen. Daarbij spring je ook meteen een stuk verder en blijf je kleven aan heel wat oppervlakken. Tijdens de moeilijkere levels zal je op de juiste momenten moeten wisselen tussen die twee vormen, om bijvoorbeeld meer controle te hebben over de plek waar je landt.

Daarnaast zijn er in de levels ook heel wat gevaren natuurlijk, zoals afgronden of scherpe messen. Sterven is gelukkig geen ramp en je kan oneindig blijven proberen om het einde te halen, al zal de man achter de tv je het leven na een tijdje wel zuur beginnen te maken. Zo kan hij terugspoelen, waardoor alle obstakels op het scherm plots de andere kant op bewegen en wanneer hij het echt beu is, gaat hij snel vooruit spoelen. Dan beweegt alles vele malen sneller en is er ook sprake van sudden death. Als je dan ergens tegenaan springt, is het meteen game over.

Epic Loon heeft twee belangrijke modi. Langs de ene kant heb je de story mode, waarin je met maximaal vier spelers samen alle films zal doorworstelen en waarbij je het doel hebt om het einde van de film te veranderen. De story mode is de perfecte manier om de levels te leren kennen en ook de controls onder de knie te krijgen.

Nog leuker is de Battle Mode. Daarin nemen de vier spelers het tegen elkaar op in een race naar de finish. Wie het eerste het einde van een level bereikt, krijgt immers het meeste punten. Zodra de eerste over de meet is, begint de man met de afstandsbediening echter terug te spoelen en als het te lang duurt, dan wordt er verder gespoeld en is het dus quasi onmogelijk om de finish te bereiken.

De Battle Mode maakt van Epic Loon een perfecte game om samen met enkele vrienden op de sofa te spelen. De levels zijn kort, maar voor je het weet ben je ongetwijfeld uren aan de slag. Wij kregen de kans om een half uurtje te spelen en waren bijzonder teleurgesteld toen we te horen kregen dat het tijd was voor onze volgende afspraak.

Grafisch houdt Epic Loon het eenvoudig, met veel grijstinten en hier en daar wat rood om aan te geven wanneer een object dodelijk is voor de aliens. De muziek is dan weer toepasselijk voor oudere films en past steevast bij het genre dat geparodieerd wordt.