Hands-on preview: Divinity: Original Sin 2
Divinity: Original Sin 2
Het succes van het met een Kickstarter gelanceerde Divinity: Original Sin maakte van de bescheiden Vlaamse studio Larian van de ene dag op de andere een bekende naam in de gameswereld. Na Original Sin bij te werken met een Enhanced versie en het uit te brengen voor Playstation 4 en Xbox One vond men de tijd rijp om aan een vervolg te beginnen. Het hoeft niemand te verbazen dat er in Rivellon nog heel wat avonturen te beleven vallen.
Ook voor Original Sin 2 ging Larian de Kickstarter toer op. Hun campagne wist dankzij de ondertussen vergaarde faam meer dan twee miljoen dollar op te brengen, vier keer het gevraagde bedrag. Velen vonden het vreemd dat men na een succesvol spel opnieuw aan crowdfunding deed. Larian beweerde echter het spel sowieso te maken, maar de basisversie met het extra budget van nog meer mogelijkheden te kunnen voorzien. Ondertussen is men Original Sin 2 ook wel al via het Steam Early Access programma aan het verkopen, wat op nog meer gefronste wenkbrauwen onthaald wordt.
Wat je als vroege klant of backer vandaag al te spelen krijgt is het eerste hoofdstuk van Original Sin 2, goed voor ongeveer tien uur speelplezier. Wie het vorige spel al speelde, zal zich snel thuis voelen in deze nieuwe wereld. Het motto blijft: alles moet kunnen, zelfs datgene wat dom of bizar lijkt. Een groot verschil is dat je bij het begin van het spel de mogelijkheid hebt om één van de (voorlopig) vier op voorhand vastgelegde personages te kiezen. Deze figuren hebben elk een vastgelegde voorgeschiedenis die zich zal uiten in hoe zij op de wereld reageren en omgekeerd. Dit laat het spel toe om een meer persoonlijk gedreven verhaal te vertellen. Zeker gezien de toevoeging van Chris Avellone aan het schrijversteam kan dit het plot van het spel alleen maar ten goede komen.
De andere vastgelegde personages zal je al snel in het spel tegenkomen, zodat je de kans krijgt om ze mee te nemen in je groep. Zo vermijdt je dat een speler het spel opnieuw moet spelen enkel om de verschillende verhaallijnen te ontdekken die gekoppeld zijn aan de aanwezigheid van deze karakters, en wordt het ineens gemakkelijker om de onderlinge dialogen goed uit te werken. Uiteraard staat het je nog steeds vrij om zelf helemaal een personage van één van de vier rassen (mens, dwerg, elf of draakachtige) aan te maken in een zelf uit te werken klasse. En wie ècht niets van de prefab-karakters moet hebben, staat het zelfs vrij om ze bij de eerste gelegenheid met een mes tussen de ribben, vuurbal in het gezicht of hamer op het hoofd uit jouw spel te verwijderen. Het toont al direct aan dat je in Original Sin opnieuw alle mogelijke vrijheid krijgt, dus ook de vrijheid om het jezelf moeilijk te maken.
Je neemt alleszins wel opnieuw de rol op van Sourcerers, personen die een onnatuurlijke gave voor de speciale Source-magie hebben. Gezien de naar verluidt wispelturige potentie van Source, worden wezens (we kwamen ook een Source-kikker tegen) met deze gave opgejaagd en gevangen genomen. Als ze dit overleven is de volgende stap een bootreis naar een afgelegen eiland om “genezen” te worden van je gave. Vreemd genoeg vergaat het schip vol passagiers met gevaarlijke magische krachten al voor het kan aanmeren en beland je samen met enkele andere overlevenden op het strand van het eiland waar je naartoe moest. Je enige objectief is natuurlijk om zo snel mogelijk van deze ellendige rots te vluchten. Hoe je dat doet, en wat je er nog allemaal beleeft, kies je volledig zelf.
Nog meer dan in Original Sin neemt Larian de speler niet enkel niet bij het handje, maar duwen ze hem met een grijns in het diepste deel van het zwembad. Je moet zelf uit zien te vissen wat je moet doen, NPC’s geven quests zelden van harte vrij en snel doorklikken tijdens een dialoog kan ervoor zorgen dat je geen flauw idee hebt wat er eigenlijk van je verwacht wordt. Gelukkig is er wel al aangegeven dat dit deel van het spel herbekeken wordt voor de uiteindelijke release. Zo’n feedback maakt het afgewerkte spel natuurlijk wel weer beter, wat ook een goede reden is voor het Early Access programma.
Het wil natuurlijk ook zeggen dat wie een grote fan was van het Original Sin eindproduct, niet moet verwachten dat de huidige staat van het nieuwe spel goed genoeg is om er direct terug in te vliegen. Enkel wie bereid is om zich kosteloos in te zetten om het spel te verbeteren, en daarbij misschien ook wel een deel van de verrassing wil opofferen zou zich al aan Original Sin 2 moeten wagen. Al de rest kan zich beter verheugen op de release van een spel dat zijn voorganger zeker en vast lijkt te gaan overtreffen.
