Hands-on preview: Quantum Break
Hands-on preview: Quantum Break
We nestelden ons bij Microsoft in een zetel om de eerste twee uur van Quantum Break, een van Microsofts veelbelovende exclusives voor 2016, aan een vroege test te onderwerpen. In die twee uur maakten we kennis met wat Quantum Break net zo uniek maakt: de samensmelting van game en live action tv-serie - een ervaring die naar meer smaakte.
In Quantum Break kruipen we in de huid van Jack Joyce (vertolkt door Shawn “X-men” Ashmore). Tijdens onze speelsessie zagen we hoe een tijdreisexperiment van zijn jeugdvriend Paul Serene volledig verkeerd afloopt met het gevolg dat de tijd ineen begint te storten. De vriendschap tussen Jack en Paul slaat om in rivaliteit en Paul – die nu de kwaadaardige organisatie Monarch Solutions blijkt te leiden – neemt de rol van schurk voor zijn rekening. Er is echter ook een lichtpuntje. Protagonist Jack heeft namelijk superkrachten overgehouden aan het ongeluk. Dit maakt het voor ons als speler erg interessant, want enkel wij kunnen de tijd – en daarmee ook de wereld – van de ondergang redden.
Concreet heeft Jack 4 superkrachten gekregen. Je kan deze krachten zo vaak gebruiken als je zelf wil, maar je moet ze wel even laten ‘afkoelen’ voordat je ze voor een volgende keer kan inzetten. De eerste en minst originele kracht waarmee Jack gezegend is, is Time Vision. Deze superkracht zet vijanden en verzamelobjecten in een kleurtje zodat ze beter kunnen worden opgemerkt. De tweede superkracht in het rijtje kreeg de naam ‘Time Dodge’ en doet precies wat de naam doet vermoeden. Met een druk op de knop kan Jack in een mum van tijd wegspringen en tijdens dat momentum even de tijd vertragen, te vergelijken met Max Payne’s Bullet Time, ideaal als de grond je te heet onder de voeten wordt en je even terug op adem moet komen.
Een andere manier om je te beschermen tegen het vijandelijke geschut is om gebruik te maken van een futuristisch schild, je derde superkracht. De laatste en ongetwijfeld meest interessante superkracht is ‘Time Stop’. Hiermee kan je een bepaald deel van de speelwereld vangen in een ‘bubbel’ waarin de tijd even stopt. Tijdens onze speelsessie maakten we hier niet alleen gretig gebruik van als tactisch voordeel in het slagveld, maar ook bij het oplossen van puzzels.
De omgevingspuzzels in Quantum Break doen erg denken aan die van Life Is Strange. Op een gegeven moment waren we over golfplaten aan het lopen, maar door een verkeerde beweging begaven de platen het. Het terugspoelen van de tijd zorgde ervoor dat de golfplaten terug op hun oorspronkelijke plaats kwamen en we konden ons avontuur verderzetten. Erg diepgaand of uitgesproken origineel zijn de puzzels niet, maar het zorgt wel even voor variatie in de gameplay. Wat verder ook opviel tijdens onze hands-on, was dat de third-person gunplay ontzettend veel voldoening gaf. Geen echte verrassing natuurlijk aangezien ontwikkelaar Remedy ook Alan Wake en Max Payne op zijn palmares heeft. Vooral die laatste staat bekend om zijn uitmuntende gunplay.
Het tv-seriegedeelte van de game krijgen we steeds op het einde van een hoofdstuk voorgeschoteld. Echter, voordat we een aflevering van de serie (er zijn in totaal 4 afleveringen van 22 minuten) te zien krijgen, krijgen we eerst nog Paul Serene (de antagonist die het kwaadaardige Monarch Solutions leidt) onder de knoppen. Zijn superkracht is namelijk in de toekomst kijken, een kracht die hij dankbaar inzet bij het maken van belangrijke beslissingen die jij als speler in zijn plaats mag nemen.
Je krijgt telkens een scenario voorgeschoteld en kan kiezen tussen 2 mogelijkheden. Dankzij Paul zijn superkracht krijg je alvast te zien wat de gevolgen zijn van elke optie. Na het nemen van een beslissing is het zogenaamde ‘Junction Point’ afgerond en wordt er een aflevering van de serie – gepersonaliseerd naar de keuze die je net hebt genomen – gestreamd naar je console. De tv-serie zet telkens Paul Serene en zijn organisatie Monarch Solutions centraal terwijl de game zich hoofdzakelijk op de held Jack Joyce focust. Het maken van dergelijke beslissingen zou niet alleen het verloop van de serie, maar ook die van de game moeten personaliseren. Helaas kunnen we afgaande op onze korte speelsessie nog niet oordelen over de mate waarin dit dan ook effectief gebeurt.
Deze kruisbestuiving tussen game en tv-serie is het ware selling point van Quantum Break, maar we vrezen dat het tevens een afknapper kan zijn voor bepaalde type gamers. Quantum Break moet het namelijk vooral hebben van zijn verhaal en richt zich dan ook voornamelijk op gamers die zich interesseren in dit (nogal complexe) verhaal. Voornamelijk door de getalenteerde cast lijkt de tv-serie van een deftige kwaliteit te worden, maar het is begrijpelijk dat sommige gamers tijdens een uurtje vrije tijd puur willen gamen zonder dat hun game ‘verbroken’ wordt door een 22-minuten durende episode. Uiteraard kan je de tv-serie wel volledig skippen, maar dan mis je zodanig veel dat het zonde wordt.
