Hands-on: XCOM 2
XCOM 2
Het is twintig jaar na de gebeurtenissen in het eerste deel van Xcom en de oorlog is verloren. De mensheid heeft besloten om proberen samen te leven met de aliens en zo heeft Advent dus haar doel bereikt. De mens heeft zich overgegeven.
Op het eerste zicht is dat geen slechte zaak. De aliens maken gebruik van hun geavanceerde technologie om de mensheid vooruit te helpen en om ze gezonder te maken. Alles lijkt dus peis en vree, maar de militaire eenheid XCOM gelooft er niks van. Zij is al sinds het einde van de oorlog op de vlucht en moet het meer hebben van guerrillatechnieken. Met de hulp van hun vliegende militaire basis de Avenger (een vliegende basis hebben en die dan nog eens Avenger noemen... Vreemd) proberen de mensen binnen XCOM te onderzoeken wat het echte doel van de aliens en Advent is.
XCOM gaat daarbij nog altijd rechtstreeks de strijd aan met de aliens en met Advent en je zal dus weer heel wat veldslagen moeten uitvechten. Daarbij is de basis grotendeels gelijk gebleven, zodat spelers die de vorige hebben gespeeld onmiddellijk weten waar ze aan toe zijn. Er is echter ook voldoende veranderd om het voor iedereen interessant te maken. Het is dus geen uitbreiding, maar een waardige opvolger.
Laten we beginnen met de nieuwe classes: die lijken op wat we kennen uit XCOM, maar ze hebben hier en daar toch wat extra snufjes gekregen. Om te beginnen kregen we de grenadier te zien, die natuurlijk een granaatwerper heeft, maar ook een LMG met piercing ammo. Vervolgens was het de beurt aan de sharpshooter, de opvolger van de sniper uit de eerste XCOM. Hij heeft nog steeds een sniper rifle, maar beschikt nu ook over een pistool, waarmee hij op kortere afstand ook dodelijk kan uithalen. De sharpshooter is zo toch een stuk nuttiger dan de oude sniper en zal bijgevolg meer deel uitmaken van het spel.
De ranger is meer de basissoldaat, die gebruik kan maken van een assault rifle of een shotgun, maar voortaan ook een zwaard kan gebruiken. Met dat zwaard kan je op korte afstand heel wat damage aanrichten, maar je moet er wel zeker van zijn dat je vijand het loodje legt, anders sta je open en bloot op het slagveld. De laatste class die we te zien kregen is de specialist. Die beschikt over een gremlin drone waarmee hij andere soldaten van op afstand kan healen, allerhande zaken kan hacken en zelfs de vijand wat lastig kan vallen.
Dat hacking is trouwens best een belangrijk onderdeel van het spel. Niet enkel de specialist kan immers iets hacken, al is hij wel de enige die dat van op afstand kan. Bij het hacken kan je er voor kiezen om een beetje meer risico te nemen, om wat extra perks vrij te spelen. Je krijgt daarbij steeds te zien hoe groot de kans is dat het lukt. Lukt het echter niet, dan zal je ‘feedback’ krijgen, waardoor de vijand wat sterker zal worden.
Naast de nieuwe classes zijn er nog enkele vernieuwingen doorgevoerd. Zo begin je elke missie nu in ‘concealment’, waardoor de vijand niet weet dat je er bent, tot je wordt gespot of de eerste aanval uitvoert. Daardoor heb je meer tactische mogelijkheden en kan je meer vallen opstellen met een team dat in overwatch klaar staat wanneer één soldaat de aanval inzet. Overwatch werd daarom ook verbeterd, zodat je soldaten op het slagveld iets slimmer reageren. Nog een manier om een tactisch voordeel te krijgen, is het verwoesten van muren en andere plekken waar je tegenstanders achter kunnen schuilen, door er een granaat naar te gooien.
XCOM 2 speelt zich natuurlijk niet enkel op het slagveld af, maar ook op je basis. Ook daar werden de nodige nieuwe snufjes geïmplementeerd. Zo is er een guerrilla tactis school, waarmee je iets meer controle hebt over de class die je nieuw recruits zullen hebben. Het aanwerven van nieuwe soldaten is dus niet meer op goed geluk, maar volledig gebaseerd op hun training, waardoor je steeds het team kan samenstellen dat jij wil. Op de proving grounds kan je buitenaardse technologie dan weer helemaal ombouwen, zodat ze ook voor je soldaten bruikbaar zijn.
Om de band met die soldaten nog te versterken, kan je ze voortaan helemaal customisen. Je kan hun uiterlijk aanpassen, hun stem, hun levensverhaal en ga zo maar door. Ook wapens kan je visueel aanpassen. Je kan ze zelfs een nieuwe naam geven. Natuurlijk zijn er ook functionele upgrades, waarmee je sterker zal staan tijdens de missies.
Om de herspeelbaarheid te verhogen, werden er trouwens ook veel meer verschillende mappen toegevoegd en zullen die ook nog anders spelen, naargelang het moment waarop je een missie start. Zo wil de ontwikkelaar tegemoetkomen aan een veelgehoorde klacht over het eerste deel, waar spelers vonden dat ze al snel elke map van buiten kenden. Ben je dan nog niet tevreden, dan laat Firaxis weten dat het Steam Workshop zal ondersteunen en dat het alle mogelijke assets van de game zal vrijgeven, zodat creatieve geesten er volledig vrij mee aan de slag kunnen.
Het laatste punt waar we even aandacht aan willen geven, is de manier waarop het verloop van het spel is opgebouwd. Je zal immers veel meer aandacht moeten schenken aan de missies die je uitkiest. De aliens en Advent hebben immers ook hun eigen doelen en het is de bedoeling dat je dat zoveel mogelijk tegen houdt. Het grootste doel van de aliens is het Avatar Project. Tijdens het spelen zal je steeds kunnen zien hoe ver de aliens daar mee staan. Lukt het ze om het project tot een goed einde te brengen, dan is het meteen game over.
Daarnaast zijn er ook de Dark Events. Dat zijn kleinere objectieven van de aliens die toekomstige missies een stuk moeilijker kunnen maken. Zo kunnen ze bijvoorbeeld proberen om nieuwe technologie te ontwikkelen die een betere armour kan creëren. Als je dat laat gebeuren, dan zullen je vijanden dus sterker worden. Je zal ook intel moeten gebruiken om te ontdekken wat ze allemaal van plan zijn. Doe je dat niet, dan zullen ze het nog steeds doen, maar dan zal je er door verrast worden. Diezelfde intel is ook nodig om het verzet verder uit te breiden, om de black market te vinden en ga zo maar door.
