Hands-on preview: Halo 5: Guardians
Halo 5: Guardians
Erg veel tijd om Halo 5 uitvoerig te testen kregen we niet tijdens onze perstrip naar Londen. Van de campaign mochten we 2 missies spelen en wegens technische netwerkproblemen was de multiplayertijd een pak minder dan gepland. Toch bleek dat meer dan genoeg om ons helemaal warm te maken voor de game.
Halo 5 wordt zonder twijfel een interessante titel voor fans van de franchise. Dat werd al duidelijk uit de marketing van de game. Microsoft verbaasde vriend en vijand door een teaser als een bommetje de wereld in te sturen waarin we Master Chief’s iconische helm doorboord zien worden door een kogel. Als dan nog eens blijkt dat het woord ‘traitor’ gegraveerd staat in de kogel en de teaser wordt afgesloten met de tagline "hunt the truth", dan heb je de onverdeelde aandacht van de Halo fans. Halo 5 belooft een meer duistere Halo-titel te worden dan wat we gewend zijn, zoveel is duidelijk.
Tijdens onze perstrip speelden we in anderhalf uur 2 volledige missies: Blue Team (de tweede missie in de game) en Enemy Lines (de tiende missie in de game). In Blue Team beleven we [spoiler] het avontuur door de helm van Master Chief die zich herenigt met zijn Spartan II Blue Team voor een queeste naar onderzoeksstation Argent Moon.[/spoiler] In de missie Enemy Lines worden de rollen omgegooid en krijgen we Jameson Locke onder de knoppen als leider van zijn team Osiris (het team dat tevens ‘jaagt’ op het Blue Team). Het doel is [spoiler] om een Forerunner Constructor te traceren en zodoende de ardian te activeren.[/spoiler]
Halo 5 introduceert heel wat nieuwe controls en we kunnen het niet helpen om steeds meer gelijkenissen met Destiny te treffen. Niet alleen kan je Spartan nu constant sprinten, maar onder de B-knop zit nu een ‘dash’-achtige functie waarmee je snel even naar een andere richting kunt shiften. Ideaal dus om een kogelregen te ontvluchten en snel dekking te zoeken. Nieuw is ook de ‘spartan dash’. Deze bekom je door te sprinten en vervolgens een goed getimede melee-aanval uit te voeren. Het resultaat is een krachtige aanval waarmee je niet alleen een vijand een uppercut van jewelste kan geven, maar die bijvoorbeeld ook gebruikt wordt om deuren open te rammen. Die laatste toepassing werd in-game echter niet goed genoeg uitgelegd waardoor een medewerker ons moest komen helpen om een deur in te beuken. Achteraf bleken we gelukkig niet de enige te zijn die daar moeilijkheden ondervond.
De campaign van Halo 5 zou ook geen eenzame bedoening (niet dat we ooit dat gevoel hebben gehad in andere Halo-titels) meer mogen zijn. Je speelt in feite constant in een team, Master Chief's Blue Team en afwisselend Jameson Locke's Osiris Team. Of dat team bestaat uit computergestuurde compagnons of een paar van je vrienden is jouw keuze. Deze co-op hebben we - wegens gebrek aan tijd - echter niet kunnen testen. Het gebrek aan offline multiplayermogelijkheden zal ongetwijfeld een selectie spelers tegen de borst stuiten (bewijs daarvan zijn de petities om offline multiplayer en lokale co-op toe te voegen aan de game). Het feit dat je in team speelt, maakt de gameplay ook wat eenvoudiger. Als je neergehaald wordt door een vijand kan een teamgenoot je immers terug op de benen helpen.
Technische problemen strooiden echter roet in het eten van onze multiplayerbeleving waardoor we enkel 3 matches van ‘Arena’ konden spelen en slechts 30 minuten ‘Warzone’. Belangrijke kanttekening hierbij is dat de fout hier effectief bij het lokale netwerk lag. Je hoeft niet te vrezen dat Halo 5 een even dramatische launch zal doorstaan als de Master Chief Collection.
In de speelmode ‘Arena’ speelden we 3 matches ‘Slayer’, een mode die we uiteraard al kennen uit vorige Halo-titels. De opzet is eenvoudig: er worden wapens gedropt op verschillende plaatsen op de map die je kunnen helpen om zoveel mogelijk kills te maken.
Nieuw en een van de paradepaardjes van de Halo 5 multiplayer is Warzone, een mode die met maar liefst 24 mensen gespeeld wordt. De spelers worden verdeeld in 2 teams (blauw en rood) en dienen de ‘core’ van het vijandige team te vernietigen. Dit doe je door eerst 3 gebieden te bezetten. Als deze 3 gebieden onder de controle van je team vallen, is de core kwetsbaar en kan je hem gaan vernietigen. Complicatie hierbij is dat er ook covenant gespuis (het vijandige alien-ras) rondloopt en de gemeenschappelijke vijand vormt van beide teams. De match loopt ook op zijn einde als een team 1000 punten in de wacht sleept of de timer is uitgeteld.
Buiten de punten voor het team, maak je ook punten voor jezelf. Met die punten kan je vervolgens aan een REQ-station wapens, voertuigen en meer bestellen die je meteen kan gebruiken en je een voordeel kunnen geven op het slagveld.
Gameplay-gewijs wordt Halo 5 beslist een pak moderner. Een voorbeeld hiervan is het ‘Aim Down Sight' waarmee je veel nauwkeuriger kan richten. Nu kan je niet alleen de linkertrekker induwen om te richten met afstandswapens, maar ook met bijvoorbeeld je doorsnee aanvalsgeweer. Deel van de charmes van Halo was echter ironisch genoeg het gemis van deze accuuraatheid. Desalniettemin lijkt de game zich nog steeds te onderscheiden van de andere één-in-een-dozijnshooters. Teamwork en tactiek zullen terug van onmiskenbaar belang zijn, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Call of Duty.
Grafisch ziet de game er zoals verwacht gelikt uit en qua geluid wordt Halo 5 ook weer een verademing. Niet alleen de soundtrack, maar ook de geluidseffecten zijn werkelijk magnifiek. Het draagt allemaal bij aan een geweldigde atmosfeer waar Halo-fans van gaan smullen.
