Hands-on preview: Rainbow Six: Siege
Rainbow Six Siege
[gespeeld op pc]
Rainbow Six: Siege heeft één groot doel en dat is één van de beste team based shooters ter wereld worden. Daarbij worden tactiek, teamwork en doordacht spelen belangrijke factoren. Rainbow Six: Siege is dan ook geen spel dat voor iedereen gemaakt is, maar gamers die op zoek zijn naar een diepgaandere ervaring zitten goed bij deze game.
De basis van Rainbow Six: Siege is al een tijdje bekend, maar op Gamescom kwam Ubisoft toch nog op de proppen met een nieuwigheidje: de spectator mode. Daarmee kan een 11e speler de wedstrijd van nabij volgen door te switchen tussen verschillende camerastandpunten. Je kan beslissen om alles van bovenaf te bekijken, zodat je weet waar elke speler zich bevindt en je duidelijk de verschillende tactieken van beide teams kan doorgronden. Daarbij kan je heel eenvoudig in- en uitzoomen, waarbij gebouwen of muren die in de weg staan verdwijnen. Je hebt dus steeds een goed zicht op alle actie.
Wil je liever één speler volgen, omdat je bijvoorbeeld weet dat hij heel goed is of omdat hij met een personage speelt waar je meer over wil weten, dan kan dat ook. Je kan steeds vrij wisselen tussen alle tien teamleden die een potje aan het spelen zijn. Ubisoft zegt zelf de spectator mode te hebben toegevoegd omwille van twee redenen. De eerste is natuurlijk om het eSports-element aan te zwengelen. De spectator mode kan immers perfect dienen om wedstrijden te becommentariëren en door de verschillende camerastandpunten zullen zowel commentators als kijkers de wedstrijd perfect kunnen volgen.
De tweede reden is er eerder voor de gamers zelf. Rainbow Six: Siege is een tactische game, maar niet iedereen is even goed in het bedenken van een goed plan om een wedstrijd te winnen en dan komt zo’n spectator mode goed van pas. Je kan er wedstrijden van betere teams mee volgen en nadien zelf zaken uitproberen tijdens je eigen matchen. We verwachten dan ook dat Youtube binnen de kortste keren vol zal staan met video’s van gamers die een wedstrijd volgen met de spectator mode en die ook meteen van commentaar voorzien, zodat andere gamers er van kunnen bijleren.
De spectator mode zal wel jammer genoeg niet voor iedereen beschikbaar zijn bij de launch van de game. De eerste maanden gaat de mode in bèta op pc en begin 2016 mag hij ook verwacht worden op andere platformen.
Rainbow Six: Siege moet natuurlijk niet enkel bekeken worden, het moet ook gespeeld worden. Ook daar kregen we even de kans toe tijdens de presentatie op Gamescom. Daar begonnen we toch met een klein hartje aan. Niet enkel zijn we niet compleet bedreven in het genre, het is ook gewoon niet eenvoudig om een teamgame te spelen met andere journalisten die je van haar noch pluim kent. Het resultaat was dan ook eenvoudig te voorspellen. We legden telkens snel het loodje, ondanks verwoede pogingen om het langer dan twee minuten vol te houden. Het toont wel perfect aan dat je Rainbow Six: Siege echt als een team moet spelen en dat een duidelijke tactiek razend belangrijk is.
Je kan je als terrorist bijvoorbeeld eenvoudig verschuilen in de kamer waar het objective zich bevindt, maar dan zit je met het probleem dat je tegenstanders zomaar langs alle kanten een kamer kunnen binnenstormen. Rainbow Six: Siege maakt immers flink gebruik van elementen in de omgeving die vernietigd kunnen worden. Zo kan je niet enkel bepaalde muren kapotmaken, maar zal ook de vloer er af en toe aan moeten geloven. Als een team dan duidelijk afspreekt waar en wanneer ze zullen aanvallen, dan ben je snel gezien als je gewoon allemaal in één kamer zit.
Hetzelfde geldt voor teams die zich langs de duidelijke wegen in de richting van het objective begeven. Als je gewoon de trap op komt of via dat ene openstaande raam naar binnen duikt, dan mag je er prat op gaan dat je tegenstanders je gewoon staan op te wachten. Het mag duidelijk zijn dat de multiplayer van Rainbow Six: Siege niet zomaar pick up & play zal worden. Je zal nood hebben aan een team en je zal de tactische mogelijkheden van het spel moeten kennen. Zowel offensief als defensief zijn er immers heel wat mogelijkheden om de bovenhand te halen. Spelers die goed kunnen mikken mogen dan wel een licht voordeel hebben, maar als je team er bijloopt als een bende kippen zonder kop, terwijl de tegenstand nadenkt over elke stap, dan zal je uiteindelijk toch het onderspit moeten delven.
