Hands-on preview: Wolfenstein: The New Order

Blazkowicz from the past in Wolfenstein: The New Order

[Gespeeld op PS4]

Telkens weer proberen ze het, die dekselse nazi’s. Hoe vaak we hen ook tegenhouden binnen games, toch denken ze dat het de volgende keer wel zal lukken, de bron voor deze Wolfenstein: The New Order.

“Verdammt”, een vloek die de cybernazi’s in tal van games waarschijnlijk uitspreken als ze horen dat de protagonist weer BJ Blazkowicz wordt. Toch loopt het in deze game niet meteen van een leien dakje voor de held, want een mislukte aanslag (in een intromissie die ruimschoots een half uur duurt) op Deathshead, de dokter Mengele van deze Wolfenstein: The New Order, zorgt ervoor dat hij de kamerplant van een psychiatrische instelling wordt.

Talloze flitsen, die dankzij een heel erg mooie timelapse voorbij vliegen, later zit je in de jaren ’60 en krijg je net op tijd de controle over je lichaam terug voor je een kogel door je schedel geboord krijgt zoals de andere patiënten. De jongedame, Anya, die je al die jaren heeft verzorgd, wordt door het arische ras meegenomen en alsof ‘Den Duits verslaan’ niet genoeg was, krijg je daarmee een extra reden om wat kletsen uit te delen.

Wolfenstein: The New Order blijft trouw aan een aantal typische kenmerken van de franchise. Nazi’s mogen onze kogels opvangen, geschifte personages dartelen vrolijk voorbij (Deathshead, mevrouw Engel en haar schootjongen, Bubi, zijn slechts een paar voorbeelden) en er zit een (hoog)technologisch kantje aan de geschiedenis die we kennen.

Geen punten per ongelooflijke kill en ook geen XP die je moet besteden aan bepaalde vaardigheden, maar wel een ander systeem, namelijk vaardigheid die beloond wordt. Steek je 20 mensen geruisloos neer, dan kan je ook meer stealthgerichte verbeteringen krijgen, iets wat voor andere categorieën ook geldt (Stealth, Tactical, Assault, Demolition). Je kan ook collectibles gaan zoeken, maar niet vanuit de gedachtegang “hebben om te hebben”, maar wel om permanente upgrades te krijgen als je iets weet te vinden. Wederom leuk gedaan dus.

Verder kan je ook gewoon op verkenning gaan, want in deze game moet je niet – zoals vaak wel de gewoonte in FPS-games – verplicht langs het padje lopen. De makers hebben links en rechts mogelijkheden gegeven om vijanden te omzeilen of om zelfs via geheime gangen geruisloos te kunnen toeslaan en jezelf voordelen te bezorgen. Zo kan je langs een torengang naar boven of gewoon knallend langs de ingang. Of een explosief plaatsen en dan kiezen voor een stalen deur wegblazen of een koker. Jouw keuze, nog altijd hetzelfde einddoel, maar wel tenminste de vrije keuze.

Qua gameplay zit je uiteraard met een rasechte shooter, waarbij de wapens een lichtjes aangepaste toets krijgen omdat de geschiedenis uiteraard gewijzigd is door het nazigespuis. Grote robotten, mechanisch aangepaste proppenschieters en futuristisch ogende gebouwen alom dus. Je kan er daarbij voor kiezen om gewoon met één wapen aan de slag te gaan, zodat je eventueel ook wat kan mikken, maar wie wat meer vuurkracht wil, kan ook gewoon twee identieke wapens vastgrijpen en knallen, waarbij de twee triggers elk een eigen wapen beheersen.

Uiteraard kunnen we daarbij ook weer over onze maximale gezondheid gaan, weer iets herkenbaar voor fans van de franchise. Verzamel health packs en je zal ruimschoots over 100 % gaan, maar wat je te veel hebt, verdwijnt ook snel weer tot aan 100%, ongeacht hoe je geraakt wordt. Beschouw het als een tijdelijke adrenalinerush. Andersom werkt het trouwens niet echt zo. Leven kwijt is leven kwijt tot aan de grens van 20. Daarmee bedoelen we dat als je nog 64 leven hebt, hij geleidelijk aan zal herstellen tot 80, maar dan wel degelijk stopt. Gedeeltelijke health regeneration dus.

Je kan altijd wegkruipen achter dozen en muurtjes, maar je moet zelf gewoon bukken. Geen automatische cover-assist dus, maar eenmaal je achter een muurtje zit, zal het spel je wel de kans geven om te leanen als je vlakbij de hoek zit, maar zelfs dan mag je zelf bepalen of je er gebruik van maakt.

Verder kan je ook wat pantser opbouwen door kevlarvesten weg te plukken en helmen op te rapen. Dat zorgt ervoor dat je net iets minder schade te verduren krijgt. Het leukste detail dat we hier konden opmerken is dat we toch eens een headshot wilden doen en dus een dode Duitser nog even in het hoofd gingen schieten. Daardoor vloog zijn helm af en konden we die zelf oprapen voor 5 extra armour. Pietluttig detail, maar wel bijzonder goed gevonden als extraatje.

Wolfenstein: The New Order is geen grafisch verbluffende game en ook geluidsmatig was deze previewbuild nog niet volledig in orde. Sommige wapens hadden een tijdelijke soundfile, net zoals sommige gesprekken totaal niet te horen waren. Ook grafisch waren er links en rechts wat glitches te vinden, maar men verzekerde ons dat het om een oudere build ging en dat er al heel wat is gesleuteld aan de game.