Hands-on preview: Titanfall

Gemechelijke oorlogsvoering in TitanFall

[Gespeeld op pc]

Sommigen onder ons herinneren zich nog de heisa omtrent Call of Duty en Activision, waarbij tal van mensen vertrokken bij Infinity Ward. Een aantal van hen startte een nieuwe studio op, genaamd Respawn Interactive. Deze studio is nu verantwoordelijk voor Titanfall, een game die zich enkel laat zien op de pc en de Microsoft-platformen. De hype werd de laatste maanden aanzienlijk aangezwengeld en dus is het tijd om zelf in onze mech te stappen.

Wanneer we de bèta opstarten, krijgen we meteen een harde training op ons bord. We leren hoe we ons moeten gedragen met een wapen en we leren de fijne kneepjes van het 'Wallrunnen'. Je kan namelijk zowat verticaal op de muren lopen om zo een opening te overbruggen. Je kan uiteraard ook van de ene kant naar de andere springen, waardoor je geweldige combo's kan uitvoeren om jezelf te verplaatsen. Hierdoor krijg je ook een meer verticale gameplay. Nadat we dit onder de knie hadden, werden we voorgesteld aan de Titan. De Titan wordt je ultieme kompaan gedurende gevechten in de multiplayer. We leren meteen een aantal handige handelingen.

Je kan zelf gebruiken maken van de Titan en deze besturen, maar je kan hem ook in twee standen plaatsen. Je kan hem opdragen om je te volgen of je kan hem een bepaald stukje laten bewaken, wat wel handig is als je bijvoorbeeld iets aan het overnemen bent en elders bescherming nodig hebt. Je kan ook een boost gebruiken, zodat je snel in een bepaalde richting kan glijden. Perfect om vijandelijke projectielen te ontwijken. Het belangrijkste is natuurlijk de 'Eject', want als je je uit de voeten wil maken, moet je natuurlijk ook je mech kunnen achterlaten. Deze training zit goed in elkaar en zorgt ervoor dat je meteen alle kneepjes onder de knie hebt.

Na de training begint het echte werk, de multiplayer. In de multiplayerbèta konden we drie modes uitproberen, namelijk Last Titan Standing, Attrition en Hardpoint Domination. Attrition is een afgeleide van Team Deathmatch. Je moet zoveel mogelijk vijandelijke tegenstanders doden, zodat de teller van je eigen team naar omhoog gaat. Bij Hardpoint Domination krijgen we een Capture and Hold-gevoel. Je hebt een aantal gebieden op de map die je moet innemen en zolang mogelijk behouden. Wanneer dat lukt, krijg je hier punten voor. Hoe meer gebieden je als team hebt, hoe sneller je punten uiteraard stijgen. Hier komt de 'Defend'-modus van de Titan zeer goed van pas, aangezien je hem een bepaald gebied kan laten bewaken waardoor aanstormende vijanden meteen iets groots voor de kiezen krijgen. Als laatste hebben we Last Titan Standing. Hier begint iedereen in een Titan en moet je de andere Titans verslaan of hun piloot doden. Het team met de meeste streepjes aan het einde van 5 ronden, wint. In vergelijking met de andere modes heb je hier geen respawn tijdens een ronde.

De drie modes konden we uitvechten op twee mappen, genaamd Angel City en Fracture. Angel City was de kleinste map waar gebouwen als het centraal punt stonden, de perfecte map om te Wallrunnen en mooie combinaties uit te voeren. Bij Fracture kregen we er een iets grotere map met slechts een aantal gebouwen waarin we konden schuilen. Je merkt meteen dat deze map bedoeld was voor de Titans. Ze hebben meer ruimte en dat zorgt er natuurlijk voor dat je sneller ergens kan wegduiken. Na iedere mode krijg je een samenvatting die je vorderingen toont met eventueel een stijging qua rang, wat uiteraard nieuwigheden met zich meebrengt voor je soldaat en Titan. Deze nieuwigheden kan je dan gebruiken in je Loadout.

De Loadout voor je soldaat bestaat standaard uit drie klassen, namelijk Rifleman, Assassin en CQB (Close Quarters Battle). Vanaf een bepaalde rang kan je een eigen kit samenstellen. Deze kan je aanpassen met een hoofd- en zijwapen en een aantal extra's. zo heb je bijvoorbeeld plaats voor een tactische vaardigheid, waar wij kozen voor 'Cloak'. In de bèta kregen we slechts één Titan, namelijk de Atlas. Net zals de soldaten kan je ook de Titans aanpassen met nieuwe speeltjes. Je kan een ander hoofdwapen kiezen en ook enkele extra's die je wat meer moeten helpen in een gevecht, waaronder ' Electric Smoke' .

Titanfall bestaat uit een portie Challenges die je gedurende een ronde kan voltooien. Zo heb je de 'Dood 25 Grunts' of 'Sleur een piloot uit zijn Titan'. Wanneer je deze dan voltooit, krijg je een Burning Card. De Burning Cards zijn een tijdelijke bonus die je kan gebruiken in een ronde. Je hebt ze in alle geuren en kleuren die je een klein voordeel opleveren in een bepaald gebied. Zo heb je Burning Cards die je een betere variant van een wapen geeft, zodat je voor een korte periode meer schade aanricht met je kogels of een Burning Card die je terugbrengt naar de plek van overlijden in plaats van een spawnpoint. In een multiplayerronde wordt de Titan aan je persoon gebonden, dus je hoeft niet te bikkelen om die ene Titan te kunnen gebruiken, want je hebt gewoon je eigen speeltje. Die staat er niet meteen, want pas na verloop van tijd krijg je hem. Ongeduldig? Dood gewoon genoeg tegenstanders en hij zal sneller klaar zijn. Zo word je wat aangemoedigd om zonder Titan toch de strijd op te zoeken.

In de multiplayer krijgen we een 6 vs 6 van menselijke spelers. De rest wordt opgevuld door computergestuurde vijanden. De keuze van de 6 vs 6 snappen we enigzins bij de kleinere mappen, want dan is het hectisch genoeg. Bij de grotere mappen zou de kaap gerust wat hoger mogen liggen, zodat het ook hier wat meer hectischer wordt. Het nadeel van de computergestuurde tegenstanders, de Grunts, is dat ze gewoonweg dom zijn. Ze staan in het midden van een map rond te kijken en wat te vuren, merken je zeer laat op en zouden moeite hebben om je te raken, ook al sta je tegen hun loop. Ze zijn vooral bedoeld om wat evenwicht te brengen en om de makkelijkere punten wat taaier te maken, maar op dit moment kan je even goed de punten zo krijgen, want moeite moet je totaal niet doen. We hopen dat Respawn Interactive de moeilijkheid van de AI wat hoger zet, want met de nodige uitdaging kan het een leuke toevoeging zijn, die ook voldoening schenkt.

Wanneer we Titanfall voor de eerste maal opzetten, merken we meteen dat de oorspronkelijke roots van de werknemers van Respawn bij Call of Duty lagen. Grafisch merk je wat gelijkenissen, ook al draait Titanfall op een zwaar aangepaste versie van de Source Engine. In het algemeen ziet het er wel goed uit, maar je vindt textures terug die van (zeer) lage kwaliteit zijn. Via de settings krijg je de mogelijkheid om de textures op insane te plaatsen, maar in de praktijk zagen we weinig tot geen verschil tussen high en insane. Het geluid van de Titanfall zit wel goed. De dialogen klinken leuk en het geluid van de Titans is om bij weg te dromen. Wie had gehoopt dat er geen spatje Call of Duty te vinden was in deze Titanfall, zal echter wel op de tanden moeten bijten, want het is duidelijk dat Respawn qua gameplay en controls zijn (eigen) Call of Duty-basis niet heeft weggekieperd.