[GC] Hands-on: Company of Heroes 2
De vrieskou in Company of Heroes 2
Nog niet zo heel lang geleden mochten we van THQ op trip naar Dublin. Daar kregen we een aantal titels voorgeschoteld, waaronder toen ook Company of Heroes 2. Buiten wat uitleg over nieuwe engines en nieuwe technieken kregen we toen echter niet zoveel te zien. Een RTS moet je immers ervaren, al was het maar om de moeilijkheidsgraad en de verschillende mogelijkheden aan te voelen. Gelukkig kregen we op Gamescom de mogelijkheid om het spel zomaar eventjes anderhalf uur te spelen. Dat was uiteindelijk een ware lijdensweg, maar wel eentje die we graag ondergingen.
Company of Heroes 2 draait volledig rond het Russische front in Wereldoorlog II. Aan de ene kant had je de Duitsers en aan de andere zijde stond het wereldvermaarde Sovjetleger. Als speler neem je de touwtjes in handen bij de Russen, om ze zo naar de overwinning te leiden die een heel groot gevolg had voor het verdere verloop van de Tweede Wereldoorlog.
De game is een RTS van de zuiverste soort en dat zal je ook geweten hebben. De game is niet gemaakt voor doetjes, iets dat we aan den lijve ondervonden tijdens onze spelsessie. We kregen 2 missies voorgeschoteld, waarbij de eerste ons een beetje moest opwarmen, maar de ontwikkelaars waarschuwden ons al dat de tweede een stuk pittiger zou zijn. Onze eerste opdracht was om een bepaald gebied te heroveren op de snode Duitsers. Het gebied waarin dit gebeurde, was vrij klein en we beschikten ook over meer dan voldoende soldaten. We kozen dus voor de frontale aanval en die loonde, want na verloop van tijd waren de Duitse troepen uitgeschakeld en kregen we “Victory” op ons scherm getoverd. Het zou de laatste keer zijn dat we dat woord zagen.
Toen we er voor de tweede keer op werden uitgestuurd, verliep het allemaal iets minder vlot. Deze missie speelde zich af op een immense kaart en de Duitsers waren iets beter voorzien dan bij onze eerste missie. Elk team startte met 500 punten en het doel was om de andere op nul te krijgen. Dat konden we doen door bepaalde punten te veroveren, waarna het puntenaantal begon terug te lopen. Ook de Duitsers bleven niet stil zitten en als speler moet je dus steeds heel goed opletten wat er allemaal rondom je was aan het gebeuren. Toen we voor onze eerste verovering gingen, stuitten we onmiddellijk op 1 van de grootste vernieuwingen in deze Company of Heroes 2. Coldtech is een nieuwe techniek die moet zorgen voor semi-realistische weerseffecten en dan vooral alles wat met sneeuw en koude te maken heeft.
De afstand van ons basiskamp naar de eerste vlag was net iets te groot om in 1 keer af te leggen. Probeerde je dat wel, dan geraakten de soldaten onderkoeld en stierven ze. Je moet je parcours dus goed uitstippelen en er voor zorgen dat je ingenieurs onderweg vuurtjes kunnen stoken om je troepen op te warmen. Je kan ook altijd barakken of andere huizen inkruipen, als er geen Duitsers in zitten tenminste. Wanneer je rustig aan het oprukken bent, dan is dat allemaal geen probleem. Geraak je echter in hoge nood en heb je snel-snel enkele mannen met een pistool nodig, dan weet je dat die niet binnen de paar seconden bij je zullen geraken. Opnieuw moet je rustig tot bij de vijand geraken, al kan je natuurlijk wel enkele berekende risico’s nemen.
Niet enkel de Coldtech zorgt voor flink wat miserie, ook de AI is niet van de poes. Net op het moment dat je denkt dat je ze links een beetje hebt teruggedrongen, beginnen ze langs rechts aan te vallen. Ben je eindelijk daar, dan lopen ze los door het centrum heen. Dat had je natuurlijk net verlaten om de rechterkant te gaan verstevigen. Je kan natuurlijk nieuwe troepen bouwen en ondertussen ook nog gebouwen proberen neer te poten om steeds meer te kunnen doen, maar je krijgt toch heel wat voor de kiezen. De weerseffecten, de taaie AI (Duitsers blitzkriegen overal blijkbaar) en het feit dat je troepen beschermd moeten worden tegen aanvallen en het weer én dat je ook nog eens rekening moet (of kan) houden met hun ervaring en vaardigheden, zorgt ervoor dat je goed bij de pinken moet zijn.
Moet het gezegd dat Company of Heroes 2 aartsmoeilijk is en een titel voor de echte fans van het genre? Niet dat we daar een probleem mee hebben, maar een gewaarschuwd man is er 2 waard. Na pakweg 3 kwartier ploeteren, besloten we om de handdoek in de ring te gooien. Op dat moment was de stand ongeveer 25 tegen 450. De kans op een overwinning was dus bijzonder klein geworden, al kregen we wel nog een schouderklopje van 1 van de ontwikkelaars, omdat we toch al 20 minuten vanuit een quasi verloren positie aan het spelen waren. Op een bepaald moment braken we toch en was het gedaan met spelen.
Naast de AI en Coldtech is er in Company of Heroes 2 ook flink gelet op kleine en grote details. De nieuwe engine, Essence Engine 3.0, zorgt er voor dat soldaten er zelfs na flink wat inzoomen nog steeds fantastisch uitzien. Hij zorgt er ook voor dat grote delen van de omgevingen verwoestbaar zijn, zoals het ijs dat kan breken en kan opnieuw dichtvriezen. Gebouwen kan je dan ook weer aan flarden schieten of muurtjes platleggen om zo beschutting weg te nemen voor de tegenstander, genoeg tactische elementen waar je voldoende rekening mee moet houden. De audio deed ons met momenten dan weer glimlachen. Niet omdat hij zo slecht was, verre van. Het is echter wel vrij hilarisch wanneer je geconcentreerd bent aan het spelen en je ineens hoort “It’s colder than your wife’s tit out here”. Het zijn de kleine dingen die het hem doen.