[GC] Hands-on: Tomb Raider
Revival van survival met Tomb Raider
Of het nu zo bedoeld was of niet, Square Enix is erin geslaagd om al behoorlijk wat media-aandacht naar de nieuwe Tomb Raider te trekken. Door de grote controverse rond de vermeende verkrachtingsscène die in de E3-trailer te zien zou zijn, gingen we op Gamescom in elk geval graag hands-on met Lara om te ontdekken in welke context we de getoonde beelden moesten interpreteren. Na het doorspelen van de demo zijn we echter gerustgesteld: Tomb Raider zal sterk genoeg zijn om het zonder geforceerde media-hetze te maken.
De demo die we in de afgesloten persruimte te zien kregen pikt in in het midden van de trailer van E3. Lara bevindt zich moederziel alleen op de rand van een klif, volledig doordrenkt met modder en water, getuigen van het lastige pad dat ze tot dan toe al heeft afgelegd doorheen de stortregen. Beneden aan de klif kan ze het wrak zien van haar schip, maar van de bemanning en haar vrienden is geen spoor meer. Afdalen is geen optie en het enige wat ze kan doen is zich een weg banen langsheen de steile klifwand op zoek naar beschutting en een plaats om wat te rusten.
De eerste paar minuten van onze spelsessie spenderen we dus vooral aan platforming, terwijl we Lara laten springen over diepe kloven, duiken naar houvast in de verte en balanceren over bomen die twee stukken van de klif met elkaar verbinden terwijl beneden een diepe leegte gaapt. De besturing is nog steeds erg intuïtief en het duurt niet lang vooraleer we opnieuw de smaak te pakken hebben en vlotjes onze weg banen naar de jungle waar de klif in uitmondt. Op haar pad vindt Lara wat bezittingen van haar vrienden, zoals een walkie-talkie en een luciferdoosje, maar geen levende ziel die haar kan ondersteunen in het druilerige weer en de uitzichtloze situatie. Het is al even geleden dat we een game speelden die er zo goed in slaagde om ons een echt survival-gevoel te geven en dat werd alleen maar versterkt naarmate we vorderden in de demo.
Net wanneer zowel Lara als wij zelf aan opgeven beginnen te denken, bereikt ze als bij wonder een overhangende rots waar ze ook een verlaten en uitgeblust kampvuur terugvindt. Dankzij wat droog gras en stokken die ze onder de rots vindt lukt het haar om een vuurtje te maken met de allerlaatste lucifer uit het doosje dat ze eerder opscharrelde vanuit de verlaten rugzak van een van haar kompanen. Dit is het moment waarop je kennismaakt met de functies van kampvuren in de game. Ze dienen niet alleen als rustpunt, maar je kunt er ook skills vrijspelen met de ervaringspunten die je onderweg verdient.
Helemaal verkleumd door de kou beseft Lara dat ze ook snel eten moet vinden om opnieuw op krachten te komen, dus na even uitrusten trekt ze verder de jungle in op zoek naar voedsel. Na even stappen ontdekt ze een halfverteerd lijk met een boog dat in een hoge boom aan een touw bengelt. Via een klimpartij langs een aantal rotsen en bomen geraakt onze heldin aan het lijk en het felbegeerde wapen. We hoopten om op dezelfde heroïsche manier ook aan pijlen te geraken als munitie voor onze boog, maar blijkbaar slingeren die gewoon rond in de jungle als ammo pick-ups. Hoewel het in heel wat games perfect normaal is om op die manier munitie tot bij de speler te brengen, verstoorde het hier ietwat het survival-gevoel dat ons dreef om op eigen krachten de grillen van de onherbergzame omgeving te overwinnen.
Een voorbijhuppelend hert is voorbestemd om het kind van de rekening te worden van de net ontdekte pijlen en boog, maar het spel laat goed aanvoelen dat de jonge en frêle Lara Croft niet dezelfde onversaagde schattenjaagster is als in de laatste Tomb Raider-games. Het doden van het dier en bereiden van het vlees op het kampvuur is duidelijk een eerste keerpunt in het idealistische en tot dan toe onbevlekte leven van Lara. Gelijkaardige emoties zijn doorheen de hele demo voelbaar en verhogen uiteraard je betrokkenheid als speler. Als Crystal Dynamics erin zou slagen om het volledige spel door een even sterke prestatie op dat gebied neer te zetten, dan kunnen we ons alvast schrap zetten voor een rollercoaster van emoties. Dat lijkt echt wat de franchise kon gebruiken doordat heel wat spelers de voeling met Lara wat zijn verloren doordat ze de laatste games veel meer als untouchable werd voorgesteld.
Na terug wat op krachten te zijn gekomen dankzij het voedsel en de warmte van het kampvuur pikt Lara een boodschap van haar vrienden op via de walkie-talkie. Je krijgt aanwijzingen om tot bij hen te geraken en vindt al snel een ogenschijnlijk verlaten hutje met een toorts en een ladder waarlangs je in een grot kunt afdalen. In de ondergelopen grot vind je een koevoet en leer je ook hoe je de toorts kunt gebruiken om dingen in brand te steken, wat kan helpen om een pad vrij te maken als de weg versperd wordt door rommel.
Eens de uitgang van de grot bereikt, wordt Lara herenigd met Sam, een van haar vrienden. Sam is echter vergezeld van een vreemdeling die er erg groezelig uitziet, waardoor Lara meteen op haar hoede is. Voor ze het mogelijke gevaar kan duidelijk maken aan Sam, grijpt de ongure man Lara’s vriendin vast en zet hij haar het mes op de keel. In een poging om de situatie te redden geraakt ze vast in een wolvenklem en verdwijnen Sam en haar ontvoerder in de jungle. Wat volgt, is een enorm penibel moment, want de woordenwisseling met de vreemdeling heeft een roedel wolven aangetrokken die uit zijn op het bloed van de weerloze Lara. Enkel gewapend met pijl en boog moet je de wolven afhouden, en de spanning die gecreeërd wordt door het onweer in de donkere nacht en de weerloze positie van Lara op de grond is om te snijden. Na een hevige strijd met de wolven ontdekken de vrienden van Lara onze heldin en haar benarde situatie en slagen ze erin om haar te redden.
Na een korte discussie splitst de groep zich opnieuw op om Sam te zoeken en wordt Lara vergezeld door een van haar vrienden die een pistool bij zich heeft. Samen komen ze uit bij een mysterieuze poort die bestuurd lijkt te worden door twee hendels waarvan er eentje ontbreekt. De koevoet die Lara bij zich draagt, is niet sterk genoeg om als hendel te dienen en dus word je erop uitgestuurd om materiaal te gaan zoeken waarmee je de koevoet kunt verstevigen via een upgrade aan het kampvuur dat zich in de buurt van de poort bevindt.
Eens de poort geopend, wordt de situatie voor de zo al getormenteerde Lara nog hachelijker. Zij en haar vriend worden aangevallen en overmeesterd door een gewapende groep mannen en ze worden geleid naar een kamp waar nog meer mensen gegijzeld worden. Dat de mannen weinig vriendelijke bedoelingen voor ogen hebben wordt al snel duidelijk wanneer de leider de opdracht geeft om alles in brand te steken en geen overlevenden achter te laten.
Nog steeds geboeid aan de handen slaagt Lara er toch in om het op een lopen te zetten, maar na een korte stealth-missie waarbij ze zich langsheen verschillende gewapende agressors moet wurmen wordt ze toch ontdekt door de leider van de groep en volgt er een handgemeen. Het is dit gevecht dat op basis van de E3-trailer verkeerdelijk werd opgepikt als verkrachtingsscène, maar we kunnen al wie met de maagdelijkheid van de reputatie Lara inzit geruststellen dat dat allerminst het geval is. Toch is de keuze die Lara moet maken niet minder verscheurend, want na een intens gevecht maakt ze zich meester over het wapen van haar belager en kan ze niet anders dan hem neer te schieten om zichzelf te redden. Opnieuw voel je als speler heel goed aan dat deze moord iets diep binnenin Lara laat breken en een sterke invloed heeft op haar persoonlijkheid. Deze scène is meteen ook het einde van wat we al te spelen kregen en is tegelijkertijd een teaser naar meer.