E3 2012: The Elder Scrolls Online
We verlaten de vierde jaartelling waarin The Elder Scrolls: Skyrim zich afspeelde en reizen ruim duizend jaar terug in de tijd naar de tweede jaartelling voor The Elder Scrolls Online. In deze roerige tijd is Tamriel een rommeltje; drie partijen liggen met elkaar overhoop. De inzet: het centraal liggende Cyrodiil, de Imperial City en de aanspraak op de troon.
Het Cyrodillic Empire is lang niet meer zo sterk als vroeger en de volkeren van Tamriel ruiken bloed. De rassen hebben zich verenigd onder drie verschillende partijen en trekken allen ten strijde tegen hun oude heersers. In het noordwesten roert de Daggerfall Covenant zich, bestaande uit Bretons, Redguards en Orcs. Niet ver daarvandaan, in het noordoosten, hebben de Dunmer, Nords en Argonians zich verenigd onder de vlag van de Ebonheart Pact. En in het zuiden regeert de Aldmeri Dominion, bestaande uit de High Elves, Wood Elves en Khajiit.
Alle partijen doen hun uiterste best om een van hun leden op de troon te krijgen, iets dat de huidige keizer natuurlijk niet over zich heen kan laten gaan. Hij roept dan ook de hulp in van de Daedric Prince Molag Bal en zijn ondode krijgers. Welke van de drie partijen je ook kiest, een ding staat vast: de reis naar de troon is geen gemakkelijke.
Terwijl The Elder Scrolls Online een MMO is, zul je de reis naar de troon – en de tocht om je ziel terug te krijgen, die aan het begin van de game wordt gestolen – alleen ondergaan. De verhaalmissies zijn volledig solo om ervoor te zorgen dat je het gevoel krijgt dat jij de held bent, en niemand anders.
De tocht zal je langs de verschillende provinciën van Tamriel leiden: Skyrim, Morrowind, High Rock, Valenwood, ze komen allemaal aan bod. Een divers aanbod van landschappen dat door ontwikkelaar Zenimax Online op een opvallende manier wordt weergegeven. De grafische stijl van The Elder Scrolls Online breekt namelijk met de stijl die we gewend zijn van The Elder Scrolls-games. Het ruwe uiterlijk is ingeruild voor een wat meer cartoony uitstraling. De stijl heeft wel wat weg van Kingdoms of Amalur, met felle kleuren en hoekige vijanden. Een gewaagde zet.
Ook met het vechtsysteem maakt Zenimax een aparte keuze. Er is gekozen voor een mix tussen het oude vertrouwde ‘timer gebaseerde’-systeem en een real time-systeem. Dit zorgde ervoor dat de gevechten er tijdens de presentatie wat onhandig uitzagen. Net als in eerdere The Elder Scrolls-games krijg je drie balken te zien: health, magicka en stamina. Spelers kunnen bijvoorbeeld een gedeelte van hun stamina-balk gebruiken om een aanval te blokkeren. Opvallend is dat elke klasse zich zal moeten richten op het blokkeren van aanvallen aangezien aanvallen ontwijken geen optie is. Wel kun je jouw personage gebruik laten maken van de sneak-mogelijkheid en zo hele gevechten overslaan.
Ook kunnen spelers aanvallen combineren als ze samenwerken. Een mage kan een vuurstorm oproepen, waarna een warrior in het midden van de vuurstorm een draaiende aanval kan doen. Gevolg: overal uit de vuurstorm schieten kleine vuurballen. Het is een tof systeem, maar inmiddels ook niet meer echt nieuw: we hebben het bijvoorbeeld al bij Guild Wars 2 voorbij zien komen.
Naast de eerder vermelde hoofdverhaallijn zul je je ook nog bezig houden met een lading andere opdrachten; een The Elder Scrolls-game is immers geen The Elder Scrolls-game zonder bakken zijmissies. De ontwikkelaars proberen deze missies interessant te houden en dus krijgen sommige missies keuzes mee. Zo gingen we op weg om een zombieweerwolfgeneraal (gebruik dat woord maar eens tijdens Scrabble) die een nabij dorpje terroriseerde tegen te houden, toen we door een aantal magiërs werden gevraagd om hulp. Nu kan je de magiërs negeren en gewoon verdergaan met de weerwolfgeneraal, maar als goede Samaritaan besloten we de magiërs te helpen.
De magiërs hadden problemen met een aantal spoken op een slagveld. Nader onderzoek wees uit dat het de spoken waren van slachtoffers van een slag die lang geleden was gestreden, een slag waar de eerder genoemde weerwolf ook zijn rol in had gespeeld. Via een portaal reizen we terug naar de tijd van de veldslag en gaan we de strijd aan met de weerwolf. Door de weerwolf te verslaan (nog voor hij een zombie was) en het leven van een van de spoken te redden, verander je de huidige tijd, wat natuurlijk ook weer invloed heeft op de andere missie.
Naast dit soort missies bevat The Elder Scrolls Online ook de welbekende dungeons. Zo zijn er voor de latere levels raids te organiseren, maar kom je ook regelmatig dungeons tegen die je in je eentje kunt trotseren. Je hoeft het echter niet in je eentje te doen; doordat deze grotten publiek zijn kun je op elk moment andere spelers tegenkomen die met dezelfde dungeon bezig zijn. Waarom dan niet gewoon samenwerken? Mocht je toch besluiten het in je uppie te doen, dan hoef je niet bang te zijn dat de andere spelers jouw ervaringspunten wegsnoepen. Iedereen die heeft geholpen met het vermoorden van een vijand wordt beloond met ervaringspunten.
