Hands-on: The Darkness II
Het originele The Darkness was zo'n typische underdogtitel: er werd niet al te veel tamtam voor en rond deze game gemaakt en zelfs na de release kreeg dit spel niet alle aandacht dat het verdiende. Nu is echter iedereen het erover eens dat deze game tot de toppers uit zijn periode behoort dankzij de unieke combinatie van verhaal en gameplay, waarbij brutaliteit centraal staat. Om dit tekort aan aandacht enigszins te compenseren, kregen we een tweede speelsessie aangeboden van The The Darkness II. We waren er niet rouwig om.
[Gespeeld op Xbox 360]
In The Darkness II zul je terug in de huid kruipen van Jackie Estacado die, na de belevenissen uit de eerste game, zijn leven net weer op de rails heeft gekregen. Hij is opgeklommen in de Franchetti-familie en wordt er nu respectvol aanzien als the Don. Hij is er ook eindelijk in geslaagd zijn innerlijke Darkness te onderdrukken en hierdoor een min of meer normaal leven te gaan leiden. Dit is echter buiten ene Victor Valente gerekend, die zich geroepen voelt om de krachten waarover Jackie beschikt, weer op te wekken om ze uiteindelijk zelf te kunnen gebruiken. In geen tijd wordt Jackie dus weer zijn vroegere zelf, met alle gevolgen van dien voor al wie in zijn weg staat en deze gevolgen zijn niet min.
In The Darkness II krijgt Jackie dus snel weer zijn vertrouwde krachten ter beschikking en het lijkt er alvast op dat het opruimen van vijanden dit keer nog intenser, gevarieerder en vooral brutaler zal zijn. Dankzij het nieuwe 'quad wielding'-principe beschik je tijdens de vechtscènes over maximaal vier wapens, die je praktisch tegelijkertijd kunt gebruiken. In zijn handen kan Jackie de klassiekere vuurwapens dragen, al dan niet in dual wield, maar de echte moordwapens zijn natuurlijk de demon arms die ontspruiten uit Jackies innerlijke duisternis.
Deze slangachtige extra ledematen laten onder meer toe om objecten op te pikken en als projectiel richting vijanden te gooien of om simpele omgevingspuzzels op te lossen. Dan is er natuurlijk nog de totale ravage die je ermee kunt aanrichten. De demon arms zijn moordzuchtige veelvraten die Jackie eigenlijk niet echt zelf gebruikt maar eerder loslaat op zijn vijanden. De demon arms worden eveneens gebruikt om brutale executies uit te voeren, waarbij vijanden doorboord, uiteengereten of zelfs gevierendeeld worden. Dankzij de vele combinaties tussen de vuurwapens en de demon arms, wordt alle eentonigheid en repetitiviteit uit de vijandelijke confrontaties gehaald en zijn geen twee gevechten ooit hetzelfde.
Ideale mix
Ook nieuw is de 'dark essence' die Jackie vergaart telkens hij/The Darkness vijanden doodt, harten opeet of andere gruwelijke daden verricht. Dit kan je gaan spenderen in een skill tree vol upgrades. Ook hier zul je genoeg vrijheid krijgen om Jackies mogelijkheden uit te breiden op het vlak van wapens, demon arm executies of andere Darkness-krachten. Verder zal er een Darkling aan je zijde staan, die een prominente rol zal spelen in alle aspecten van het spel.
We zijn dus alvast zeer enthousiast over zowel de gekende als nieuwe gameplay die The Darkness II zal bieden. Gameplay is slechts zelden de enige factor in een game, en bij een single player-gerichte game speelt het verhaal steeds een belangrijke rol. En ook over dit facet zijn onze indrukken zeer positief: de verhaalvertelling in onze speelsessie (de eerste uren van de singleplayer) was onverwacht meeslepend en spannend dankzij de volwassen thema's, het lekker brute, maar toch realistische geweld, de geloofwaardige vertolkingen en vooral de kwaliteit van het verhaal op zich, dat de grenzen tussen waanzin en realiteit aftast.
Ook de algemene setting en sfeer zijn weer uniek en dit vooral dankzij de goede voice-acting, de muziek en de grafische stijl. De graphics in The Darkness II zijn een beetje in de stijl van Borderlands of de laatste Prince of Persia, maar de cel-shading stijl is zodanig subtiel dat het eigenlijk niet echt opvalt dat de graphics berusten op deze technologie. De graphics in de previewcode waren misschien nog niet helemaal perfect, maar op een of andere manier past deze imperfectie perfect bij de visuele sfeer die wordt gecreëerd in The Darkness II.
