HARDWARE REVIEW | PlayStation Access Controller

Onlangs kregen we van PlayStation de mogelijkheid om hun nieuwe Access Controller te testen, die speciaal is gemaakt om gamers met een fysieke beperking die geen gebruik kunnen maken van een gewone controller een oplossing te bieden. Omdat wij zelf geen beperking hebben, hebben we voor deze review de hulp ingeroepen van Ties Klok, Expert Aangepast Gamen, die samen met Leonie, een ervaren gamer met een spierziekte, de controller heeft getest. Het grootste probleem voor Leonie tijdens het gamen is dat ze niet altijd aan alle knoppen kan en dat ze door haar spierziekte ook minder kracht kan zetten op de knoppen.

Het eerste wat opvalt bij de Access Controller is dat ook de doos een inclusief design heeft. De doos is zo ontworpen dat ze voor mensen met verminderde spierkracht of een beperkte mobiliteit ook open te maken is. Met extra lipjes gaat de doos gemakkelijk open en ook in de doos liggen alle onderdelen overzichtelijk in vakjes. Leonie had helaas nog wel wat hulp nodig,  maar het laat wel zien dat Sony aan het totale plaatje heeft gedacht. Ook de handleiding is overzichtelijk en het opstarten van de controller zelf loopt heel soepel. Je wordt meteen door de configuratie van alle knoppen heengenomen, om zo de controller naar je wens aan te passen. Ook de joystick kan je verstellen en aanpassen met enkele opzetstukken.

Bij het gebruiken van de verschillende opzetstukken had Leonie nog wel wat hulp nodig, omdat niet alle knoppen even eenvoudig in te drukken zijn. Met name de knop voor het verplaatsen van de joystick zit aan de achterkant en is ook wat zwaarder, maar als die eenmaal is ingesteld dan is de joystick wel goed voor haar te gebruiken. Daarentegen zijn de grote knoppen heel makkelijk te verwisselen en gaan de nieuwe knoppen door middel van de magneten snel en soepel weer op de juiste plek.

Wanneer het tijd is om te gamen wordt er eerst gekozen voor een potje Rocket League. Leonie is daarbij meteen onder de indruk van de extra mogelijkheden die ze tijdens het spelen krijgt dankzij de controller. Met de grote balvormige joystickdop kost het bedienen van de joystick weinig kracht en vliegt ze over de baan heen. Wel heeft ze wat meer moeite met de bolle knoppen die standaard op de controller geleverd worden. Na een tijdje zijn die dan ook ingewisseld voor de andere varianten, die vlakker of holler zijn.

Het eerste grote probleem dat opduikt is de ronde vorm van de controller. Doordat sommige knoppen ver van elkaar verwijderd zitten is het voor Leonie niet mogelijk om alle knoppen te bedienen. Ze kan hoogstens vier van de negen knoppen bedienen in het spel en omdat de controller rond is, maakt het ook niet uit hoe je hem positioneert. Het blijft daardoor voor mensen met een verminderde mobiliteit of kracht niet mogelijk om alle knoppen goed te kunnen gebruiken. Dit wordt deels opgelost door knoppen extra functies toe te wijzen. Bij Rocket League kan zo bijvoorbeeld de combinatie van bolletje en kruisje aan één knop worden toegewezen. Ook 'Toetsschakelaar' is een handige optie, waardoor een knop eens die ingedrukt is geweest ook ingedrukt blijft.

De Access Controller beschikt ook over heel wat minder extra knoppen dan bijvoorbeeld de Xbox Adaptive Controller of de Hori Flex Controller. Bij die twee controllers kan je bijna 20 extra knoppen toevoegen, terwijl dat aantal bij de Access Controller tot vier beperkt is. Dit lijkt een bewuste keuze te zijn geweest van Sony. De Access Controller is meer een echte controller dan de basis voor een aangepaste game setup. Dit gaat voor een gedeelte van de mensen met een beperking goed werken, maar bij een groot gedeelte gaat dit waarschijnlijk niet toereikend genoeg zijn.

De Access Controller is een hele mooie en robuuste controller die in de basis gemakkelijk te bedienen is. Het grootste pluspunt zit in de software. Die is heel toegankelijk en de aanpassingsmogelijkheden binnen de controller zijn eindeloos. Ook in het design zijn er goede keuzes gemaakt met de verschillende opzetstukken van de toetsen en de joystick, die ook heel gemakkelijk te verwisslen zijn. Alleen blijft het gevoel hangen dat de Access Controller niet voor iedereen toegankelijk is. Het is haast onmogelijk om voor alle diversiteit aan beperkingen een universele controller te ontwikkelen, maar toch voelt het alsof Sony een kans gemist heeft door de Access Controller puur als controller in te zetten en niet als basis voor een aangepaste game setup. Nu is het vooral een hele goede aangepaste controller die voor een gedeelte van de mensen met een beperking het gamen op PlayStation toegankelijk heeft gemaakt. Maar een gamechanger, dat is het nog niet.