HARDWARE REVIEW | PlayStation VR2 is een immense stap voorwaarts

Virtual reality maakt ondertussen al heel wat jaren deel uit van de gamingwereld, maar wordt toch nog altijd een beetje meewarig bekeken. Ook bij de aankondiging van PlayStation VR2 was de houding bij gamers eerder afwachtend, maar na onze eerste uren met het toestel kunnen we vertellen dat daar geen reden meer voor is. De PS VR2 is echt wel een forse stap vooruit op vlak van VR, zeker voor consoles.

We gaan dit artikel alvast even kaderen door te zeggen dat we niet meteen de allergrootste hardwarekenner zijn. Hier en daar zullen er wel wat technische feitjes gedropt worden, maar over het algemeen zullen we het hier hebben over de ervaring die we zelf met de PS VR2 hebben gehad, zonder al te diep in te gaan op de technische aspecten.

Wanneer je de verpakking van de PS VR2 voor het eerst opent valt het alvast op dat PlayStation niet heeft gekozen voor een compleet nieuwe look van hun VR-headset. Als je deze opvolger de allereerste PS VR legt, dan zie je meteen de nodige gelijkenissen. Het zijn echt wel "broertjes". Daar stopt echter elke vergelijking.

Zo heeft de PS VR2 vier camera’s op de voorkant van de headset die alles tracken, een nieuw type controller en worden de beelden aan maximaal 120Hz en een resolutie van 2000x2040 per oog getoond. Binnenin zijn er ook nog eens camera’s die je oogbewegingen tracken.

Een vernieuwing die misschien minder opvalt, maar die het gebruiksgemak van de PS VR2 wel fors de hoogte injaagt, is de manier waarop je de headset aansluit op de PS5. De tijd van een speciaal tussenstuk en een heleboel aansluitingen is voorbij. Nu steek je gewoon de kabel in de USB-C poort aan de voorkant van je PS5 en je bent vertrokken. Ja, de PS VR2 is dan misschien niet draadloos, maar de setup is zo kinderlijk eenvoudig dat het eigenlijk geen probleem is. Het zorgt er bovendien voor dat het toestel alle rekenkracht van de PS5 kan benutten.

Ook wanneer je de headset voor het eerst wil gebruiken gaat de setup heel eenvoudig. De eerste stappen worden uitgelegd voor je de headset op je hoofd zet en zodra je de virtuele wereld binnenstapt verloopt alles heel duidelijk. Daarbij helpt natuurlijk ook het feit dat de PS VR2 see-through technologie gebruikt, waardoor je bijvoorbeeld met sprekend gemak je controllers kan vinden en aansluiten.

Het instellen van je speelgebied doe je door simpelweg even in het rond te kijken, waarbij de headset registreert wat er allemaal in de weg staat en ook dit werkt heel goed. Stoelen, bureaus, muren, dat kleine broertje dat in de weg staat ... Het wordt allemaal geregistreerd. Wil je toch nog een kleine aanpassing, dan kan je vrij eenvoudig het speelgebied groter of kleiner maken. Speel je graag zittend, dan wordt er automatisch een tijdelijk speelgebied gemaakt op basis van de plek waar je zit.

De headset zit trouwens heel goed op je hoofd en kan zelfs probleemloos met een bril gedragen worden. Bij de PS VR had je ook al eens het probleem dat er condensatie op de lenzen verscheen, maar dat hebben we met PS VR2 tot nu toe nog geen enkele keer meegemaakt. De headset is ook licht genoeg om een tijdje te dragen.

We hebben al een paar keer de controllers genoemd en die zijn misschien dan ook de grootste stap vooruit voor de PS VR2. Gedaan is het met de krakkemikkige Move controller, want voortaan werken we met de PS VR2 Sense controller.

Bij de eerste spelsessies is het even wennen hoe je de dingen exact vast moet nemen en waar alle knoppen staan – het blijft toch even wennen dat het vierkantje en driehoekje aan je linkerhand te vinden zijn – maar eens je alles onder de knie hebt, zijn de controllers een waar genot.

Het is bijvoorbeeld heel cool hoe de controllers kunnen waarnemen of je vingers de controllers effectief raken of niet. Ook de toevoeging van haptic feedback en gelijkaardige triggers als die van de DualSense verhogen het realisme nog dat tikkeltje meer. Ook de headset zelf heeft trouwens een trilfunctie.

De controllers hebben een batterijduur van vier à vijf uur en hoewel dat zeker en vast niet heel lang is, is het wel meer dan lang genoeg voor VR-speelsessies. Gamen in VR blijf je nog steeds doen in korte bursts en niet uren aan een stuk.

Eenmaal in-game valt op hoe scherp het beeld van de PS VR2 is. Natuurlijk haalt het nog niet de kwaliteit van gewone games, maar we komen toch weer een flinke stap dichterbij. Zeker bij games als Horizon: Call of the Mountain en Resident Evil Village is het ronduit indrukwekkend wat er op je ogen wordt geprojecteerd.

Ook de bredere field of view, die nu op 110 graden ligt, doet een flinke duit in het zakje. In je perifeer zicht kan je nog steeds wat zwarte ruimte ontdekken, maar het is veel minder opvallend dan het geval was bij de eerste PS VR. Als speler word je zo nog meer in de actie gezogen.

Daarbij helpt ook de eye tracking, die meerdere functies vervult. In sommige games helpt het bij de gameplay – zo schiet je veel gemakkelijker op een doelwit in Horizon: Call of the Mountain als je het goed in de gaten houdt met je ogen – of als navigatietool in de menu’s (het is echt een zegen om gewoon naar iets te kunnen kijken en het vervolgens aan te klikken). Horrorgames kunnen eye tracking ook gebruiken om te weten wanneer je met je ogen knippert of ze gesloten houdt, om je dan bij het openen ervan op een jump scare te trakteren.

De PS VR2 gebruikt de eye tracking echter ook om het detail van games te verbeteren op die plekken waar jij naar kijkt. Kijk je bijvoorbeeld rechts bovenaan naar een vijand, dan zal het beeld daar extra scherp gerenderd worden, terwijl op andere plekken minder detail wordt getoond. Zo moet het maximale uit de kracht van de PS5 gehaald worden.

Het mag in ieder geval gezegd worden dat op vlak van graphics de PS VR2 van het beste is dat we al hebben gezien wanneer we praten over virtual reality. Toegegeven, dat mag ook wel tegen de hoge prijs van de headset, maar momenteel kunnen we enkel maar zeggen dat die prijs niet helemaal overdreven is. Die betere graphics, in combinatie met de bredere field of view zorgen er trouwens ook voor dat er een stuk minder sprake is van misselijkheid, al raden we nog steeds niet aan om heel lang met de headset op te spelen.