[GC 11] Meest memorabele momenten
Los van alle games die we op Gamescom te zien krijgen, zijn er altijd wel omstandigheden en situaties die je niet had verwacht en waar je toch wel even van denkt dat het bijzonder is. Dat kan op een negatieve manier zijn, maar ook iets bijzonder positiefs. Ook Gamescom 2011 was een aaneenschakeling van meer en minder memorabele momenten, waarbij YoniVL, Goofus en papfles hun eigen top 3 even laten zien. Laat gerust weten welke momenten jullie zelf het meest / minst indrukwekkend vonden.
YoniVL
memorabel moment nummer 3: Fanboy bij Tekken
Er is niets erger dan een fanboy in de zaal te hebben tijdens een presentatie. We hebben allemaal onze favoriete games, maar je probeert toch een beetje professioneel te blijven. Daar dacht een iemand duidelijk anders over tijdens de presentatie van Tekken Hybrid. Terwijl de producer vooraan zijn uitleg stond te doen, in het Japans, irriteerde hij de rest mateloos door op een overdreven manier te reageren op zijn uitspraken. Het liep pas echt de spuigaten uit toen er vragen mochten gesteld worden. Tien minuten hebben we allemaal moeten aanhoren hoe die ‘journalist’ bazelde over Tekken Bowl en Tekken Ball. Natuurlijk was de tijd toen om en moesten we de zaal verlaten. Het is begrijpelijk dat mensen die iets kennen van het spel naar de presentatie worden gestuurd, maar laat zo’n mensen de volgende keer alstublieft thuis.
memorabel moment nummer 2: Boze blikken
Het is misschien geen mooie eigenschap, maar iedereen heeft wel eens een beetje schadenfreude. Plezier hebben in de miserie van anderen is nu eenmaal niet ongewoon. Zoals je al hebt kunnen lezen, was het druk op Gamescom, heel druk. Bij grote drukte krijg je natuurlijk lange rijen. Op zo’n moment ben je blij dat je over de magische persbadge of over een vip-pasje beschikt. Gewoon even naar de voorkant van de rij wandelen, uitleggen dat je pers bent en de kans is heel groot dat je vrijwel onmiddellijk de stand mag betreden. Net dan word je meestal een soort brandend gevoel in je rug gewaar. Dit zijn de priemende ogen van de ellenlange rij gamers die je dood wenst, omdat je er voor zorgt dat zij nog langer kunnen wachten dan al het geval was. De slechterik in mij haalt dan even de bovenhand, waardoor ik een venijnige grijns nogal moeilijk kan onderdrukken. Sommigen zullen het misschien schandalig vinden, maar om eerlijk te zijn, volgende keer doe ik het gewoon weer en jullie zouden ongetwijfeld hetzelfde doen.
memorabel moment nummer 1: Presentatie van Soul Calibur V
Presentaties zijn meestal redelijk droog, met natuurlijk hier en daar het obligate grapje. Iets leuker wordt het wanneer je zelf mag spelen, in plaats van simpelweg naar een filmpje te kijken. Bij Soul Calibur V begon het allemaal rustig, met een uitleg van een vijftal minuten, maar de sfeer werd al snel iets opgewekter. Na de uitleg werden immers twee fightsticks bovengehaald en konden we een tegen een aan de slag. De kamer mocht dan wel vol journalisten zitten, in de eerste plaats zijn we natuurlijk allemaal gamers. Wat het allemaal eens zo memorabel maakte, waren de ontwikkelaars zelf. Er is niets leuker dan een paar Japanners die helemaal wild worden wanneer je een lekkere combo op het scherm tovert. Ik kan je alvast melden dat ik de eer van 4Gamers hoog heb gehouden en dat ik mijn rechtstreekse confrontatie heb kunnen winnen, al was het verdomd spannend.
Goofus
memorabel moment nummer 3: Vijf minuten binnen op Gamescom, onverwacht interview met Robert Bowling
Stel je voor: de allereerste keer op Gamescom, de allereerste dag, de allereerste keer de persruimte van dichtbij zien en pats: een aanbieding om snel even een interview te doen met Robert Bowling. “Robert wie?”, vroeg ik – nog steeds half in slaap. “Robert, de community manager van Modern Warfare 3”, schudde papfles mij brutaal wakker. Snel even wat vragen bedenken, even testen of de app die ik op mijn smartphone had gedownload om geluidsopnames te maken het naar behoren deed en dan meteen voor de leeuwen gegooid. Gelukkig bleek de Amerikaan een best aangename man en verliep het interview vrij vlot. Na mijn in der haast voorbereide vragen had de brave man nog tijd voor wat small talk en kon er zelfs nog een grapje over de kolossale zeppelin van Skyrim af die op dat moment boven de Koelnmesse hing. Nog even een hand geven, hem succes wensen met het afwerken van de game, de booth van Activision buitenwandelen en dan beseffen dat Gamescom pas echt begonnen was. Een zalig gevoel.
memorabel moment nummer 2: De laatste vijf minuten op Gamescom, gesprek met de makers van Joe Danger: The Movie
Nog steeds overweldigd door de grootsheid van de beurs en de miljoenen euro’s aan budget waarmee sommige studio’s draaien en games gemaakt worden, was ik erg verbaasd om ergens in het midden van zaal 8, gekneld tussen de booths van Microsoft en Sega in, het kleine standje van Joe Danger: The Movie te vinden. Nog groter was de ontnuchtering toen een van de programmeurs van Hello Games met ons aan het praten sloeg en bekende dat ze daar eigenlijk met hun hele hebben en houden stonden. Alle beschikbare tv’s en laptops hadden ze ingeladen in hun busje en zo waren ze als gelukzoekers vanuit Engeland afgezakt naar Keulen om wat naambekendheid te sprokkelen voor hun game. Joe Danger: The Movie heeft immers nog geen uitgever, al hopen de makers erop dat ze hun game zowel op PSN als op XBLA zullen kunnen uitbrengen. Door de duizenden gamers op Gamescom in contact te brengen met hun werk proberen ze om voldoende buzz te creëren om opgemerkt te worden door een publisher die wil investeren in hun project. Op de vraag wanneer ze hoopten om de game uit te brengen kregen we een alleszeggende “Wanneer ons geld helemaal op is” te horen. Terwijl enkele meters verder honderden gamers in de wachtrij stonden om de zoveelste Sonic-titel te zien, brachten deze sympathieke gasten ons helemaal terug down to earth.
memorabel moment nummer 1: De presentatie van Borderlands 2
Onwezenlijk was het, nog geen twee weken na de aankondiging van het vervolg op een van mijn favoriete games aller tijden zaten YoniVL en ik in een donkere zaal vol zwartlederen fauteuils te gapen naar een tv met een schermdiagonaal van ongeveer drie meter groot. Op het scherm speelden een man en een vrouw van Gearbox een missie “ongeveer een derde in het verhaal” uit Borderlands 2. Niets dat deed vermoeden dat tientallen, misschien wel honderden, mensen nog jarenlang zullen werken aan deze game. De graphics waren al gelikt, de gameplay toonde briljant, het geluid en de reacties van de wapens levensecht. “Hier moet je kijken,” zei de man met de micro vooraan, wijzend op een petieterig stukje van de loop van een wapen dat er al prachtig uitzag, “This part of the barrel is now plain grey, but we still need to come up with a nice texture for that”. Groter kon het contrast met enkele van de games die we tot dan toe al hadden gezien niet zijn: terwijl sommige van die games nog in ‘pre-alpha fase’ vertoefden en toch binnen enkele weken al in de winkel moesten liggen, zaten we hier te kijken naar iets wat in onze ogen al zo goed als perfect was en toch nog twee jaar in ontwikkeling zou zijn. We waren dan ook al een heel eind van de booth van 2K verwijderd toen we ons realiseerden dat onze mond nog steeds openhing van verwondering.
Papfles
memorabel moment nummer 3: rijden rijden rijden
Als je ettelijke dagen in een hotel verblijft, dan moet je je ook kunnen verplaatsen om op tijd aan de beurs te zijn. Het perfecte vervoersmiddel: een auto. Tijdens onze trip hebben we echter best goed gelachen met onze avonturen in de auto. Zo wilden we niet wijken voor een vrachtwagen, hebben we ettelijke rondjes gereden rond de ring van Keulen omdat de wegaanduiding niet meteen zo duidelijk was en vond een taxi het nodig om achterwaarts terug de oprit af te rijden. Het leukste was echter om op de parking van het hotel aan te komen. Eenmaal de slagboom gepasseerd, gingen we op zoek naar een parkeerplaats en merkten we dat we binnen 2 tellen terug aan de uitgang van de parking stonden, zonder mogelijkheid om terug te keren. Terug naar buiten dus, maar dat was buiten het ticketsysteem gerekend. Onze chauffeur dacht er nog aan te kunnen, maar werd mooi getrakteerd om hoongelach omwille van zijn stoten om aan de automaat te geraken. Uiteindelijk toch nog buiten geraakt en meteen weer binnen gereden om in het begin van de parking te gaan staan. Good times!
memorabel moment nummer 2: Amateurisme en gebrekkig Engels in Keulen
Van over de hele wereld komen er gamers naar Keulen om games te zien en een praatje te slaan met de ontwikkelaars. Vaak zit je ook met ettelijke mensen samen bij een game en moet je dus elkaar de kans geven om vragen te stellen. Geen enkel probleem, tenzij... je met complete amateurs te maken krijgt en/of met mensen die slechts een kwart van de Engelse klanken beheersen. Nummer 1 kwamen we tegen bij Fifa 12. Na een potje spelen, slofte deze Fransman de kamer binnen omdat hij een interview-gelegenheid had. Hij maakte ook de perfecte eerste indruk met zijn eerste twee reacties. Hou je klaar.... "I have never played Fifa in my life before" en daarna zuchtend - en duidelijk tegen zijn zin - kenbaar maken dat hij er niet voor zijn plezier zit: "I was ordered to do this interview, so that is why I am here". Goed begonnen en vooral goed voorbereid (zijn eerste vraag was "does this game come on pc too?" terwijl hij voor de pc met Fifa 12 zat).
Het andere voorbeeld is eerder lachwekkend. Ja, niet iedereen heeft Engels perfect onder de knie en dat is ook niet zo erg. Als je echter compleet absurde vragen gaat stellen in een tongval die de stereotype voorstelling van een Oost-Europeaan enkel maar bevestigt, dan is het moeilijk om een lach te onderdrukken. Tijdens de voorstelling van Larian Games werd gesteld dat je met meerdere prinsessen kan trouwen (de preview komt er nog aan) en men toonde prompt een mogelijke prinses: een skelet met een jurk en een appel en appelsien als borsten. Onze Pool besloot dat het tijd was voor zijn meest geniale vondst: "exjoes mie. Dis mej bie eej verrie impolait kwestjon, bot... doe joe sliep in de seem bed as dit skeleton? Does she ghave enie special skills?" (Excuse me, this may be a very impolite question, but... do you sleep in the same bed as this skeleton? Does she have any special skills?). ... Juist, ja.
memorabel moment nummer 1: Rotastic
Ro-watte? Rotastic! Links en rechts kom je een kleinere ontwikkelaar tegen die je een game voorstelt waarbij je onmiddellijk verslaafd bent en terug wil. Gelukkig hadden we bij Focus drie afspraken (speling van het lot, normaal slechts één) en konden we dus ettelijke keren terugkeren. De eerste keer was ik alleen gegaan, maar toen ik over het spel vertelde, wou YoniVL in zijn vrij moment ook wel eens mee gaan. Als twee kunkels stonden we voor de deur, te wachten tot onze afspraak een half uur later begon. "Ben je hier voor een afspraak?" vroeg de vertegenwoordiger. Nadat we bevestigend antwoordden, mochten we al naar binnen en waren we niet meer weg te slaan bij Rotastic. Rondjes draaien en tegelijkertijd elkaar de dieperik in proberen helpen, heerlijk. Voorlopig is het spel onbekend, maar het is pure fun in al zijn eenvoud. YoniVL, eenmaal het spel uitkomt... you're going down again!