Crash Bandictoot: N. Sane Trilogy voor Nintendo Switch
Vorige zomer konden PS4-eigenaars de nodige nostalgie opsnuiven met Crash Bandicoot: N. Sane Trilogy. De rechten van deze franchise zijn al enkele console-generaties voor Activision-Blizzard weggelegd, dus het is niet zo verwonderlijk dat de trilogie zich een klein jaar later naar heel wat andere platformen een weg baant. Onder meer de Nintendo Switch wordt ook van een port voorzien en we vonden het daarom ook wel eens interessant om deze versie eens onder de loep te nemen.
Voor een inhoudelijke bespreking, verwijst ondergetekende je graag naar de oorspronkelijke review van Crash Bandicoot: N. Sane Trilogy. De volledige trilogie, inclusief twee unieke bonuslevels (Stormy Ascent en Future Frenzy), heeft men heelhuids naar de draagbare console van Nintendo kunnen porten. Dit is trouwens de eerste keer dat de originele drie games op een Nintendo-platform verschijnen, echter zullen GBA- en Gamecube-eigenaars zich nog wel een heleboel Crash-titels van Activision herinneren.
Het meest opvallende gegevens qua graphics zal voornamelijk het ontbreken van de fur-effecten zijn. Onder meer Crash en het ijsbeertje Polar ontbreken een gedetailleerde vacht die wel op andere platformen aanwezig is. Dit hoeft niet per se een slechte zaak te zijn, aangezien sommigen onder ons het model van Crash op de Nintendo Switch dichter bij het origineel zullen vinden en deze verkiezen boven het fur-effect in de andere versies.
Voorts zijn er heel wat textures in een ietwat lagere kwaliteit aanwezig en zijn bepaalde explosies iets minder imposant, al valt dit meestal niet zo hard op. Draw distance is op zich ook lichtjes verminderd, maar zo vaak kijk je als speler niet naar de zijlijnen van het level. Over het algemeen is men dus ontzettend slim te werk gegaan om de ervaring zo intact te houden zonder al te veel in te hoeven boeten op de grafische presentatie. Ook is het best indrukwekkend hoe men de bestandsgrootte van het spel heeft kunnen beperken: van 21GB op de PS4 tot een kleine 5GB op de Nintendo Switch.
Qua performance mag je je, net zoals op ieder ander platform, aan een zeer solide 30-fps in handheld modus en docked modus verwachten, al wil het spel in docked modus soms wel eens wat stutteren. Om deze performance mogelijk te maken, is de native resolutie van het spel in handheld modus ongeveer om en bij 480-540p. Op zich klinkt dit vrij laag, maar eigenlijk valt de image quality in portable modus zeer goed mee. De kleurrijke graphics en simpele geometrie helpen natuurlijk heel wat, daar een zeer gedetailleerd spel zoals Wolfenstein II er met zijn complexiteit meteen een pak waziger uit zal zien. In docked modus, wordt Crash Bandicoot N. Sane Trilogy aan een resolutie van 720p op de tv weergegeven.
Aan de besturing zelf, heeft men niet echt gesleuteld. Je krijgt dus nog steeds een soms vrij stroeve (of frustrerende) besturing van onze buidelrat voorgeschoteld. Dit zal voor de nostalgische fans allicht een pluspunt zijn, maar nieuwkomers zullen hier toch nog steeds even aan moeten wennen.
