On the Road: Dark Souls II - Parijs
We krijgen regelmatig de vraag wat het is om op perstrip te gaan en daarom hebben we deze "On the Road'-reeks in het leven geroepen, waarin we jullie - op speelse (?) wijze - meenemen op onze tocht naar enkele locaties die we bezoeken doorheen het jaar.
Dark Souls II is een gevaarlijke game, meermaals sterven is er niet de uitzondering, maar de regel. We waren dan ook erg geschrokken toen er plotseling een uitnodiging voor een Dark Souls II preview-evenement in onze bus viel. Zomaar de game spelen was zelfs geen optie, we moesten er voor naar Parijs trekken. Voor de doorsnee toerist misschien niet meteen een gevaarlijke plaats, maar het alziende oog van een 4Gamers crewlid ziet de echte gevaren die zich verschuilen in zo'n stad. Tijd om Dark Souls II-gewijs op perstrip te gaan.
Onze reis begint uiteraard op een veilige plaats, meer bepaald het station van Brugge. Alhoewel, veilig... ook hier durft er wel eens gevaar op de loer te liggen.
Eenmaal binnen, kwamen we al meteen zo'n gevaar tegen. Vele reizigers bezwijken voor dit specifiek gevaar, honger en dorst is nu eenmaal een zwakte van de mensheid en dit 'monster' weet dat maar al te goed. Men probeert de reizigers naar binnen te lokken door middel van de geur van net gebakken voedsel. Al snel zijn jonge reizigers daarna drie kwart van hun zakgeld armer, een matig stuk voedsel als beloning. Wij zijn vandaag echter op missie en ontwijken dit gevaar zonder enig probleem. Zomaar nieuwe locaties binnendringen doen we niet meer sinds we daardoor ettelijke levens hebben mogen opgeven in virtuele vorm in de voorgangers van Dark Souls II.
Een uurtje later begeven we ons in Brussel-Zuid, ook wel bekend als Brussel-Midi. Links op de foto kun je twee vijanden zien, maar dankzij onze jarenlange expertise hebben we hen zonder enig probleem kunnen ontwijken.
Onze crew verdient uiteraard enkel het beste, net daarom verplaatsen we ons met de Thalys voor het laatste stuk van onze reis naar Parijs. Gezien wij ons liever niet mengen met het plebs (noblesse l'oblige), werd elke reiziger op de Thalys gevraagd om uit te stappen en te wachten op de volgende trein. Wie nu een vriend lijkt, zou wel eens een vijand kunnen zijn wanneer het erop aankomt. Geen risico's nemen dus. De trein zelf besturen mocht jammer genoeg niet, veel te veel papierwerk volgens onze treinbestuurder.
Eenmaal in Parijs, bekijken we snel even onze omgeving. Aan de linkerkant zien we niet meteen een probleem, buiten de jongeheer op zijn step dan. Die zag er veel te verdacht uit, dus na deze foto werd hij geliquideerd door een van onze plaatselijke assassins, met dank aan het Ubisoft-kantoor van Parijs.
Aan de rechterkant zagen we echter meteen een groot probleem. Kijk maar eens goed op onderstaande foto. Men tracht zich nog te verschuilen achter de bus, maar ons alziende oog zag meteen wat er aan de hand was. Een hint, op de vloer, van de kwaliteit leek ons nog even te verleiden om de stap te zetten, maar wederom leert onze ervaring dat zulke hints soms wel eens bijzonder bedrieglijk kunnen zijn. Voedselvergiftiging is een serieuze zaak (je verwart het met een McDonald's - papfles).
De volgende foto is op zich niets speciaals, maar deze werd wel kort genomen na een bijna fatale ontmoeting met een gele bestelwagen. De plaatselijke bevolking houdt namelijk geen rekening met groen of rood licht, men steekt over wanneer met dat wilt. Dat leek ons wel interessant en wie zijn wij om een plaatselijke traditie niet te volgen? De eerste keer dat we dit probeerden, hoorden we echter het geluid van een aankomend voertuig. Een achterwaartse rol in ware Dark Souls-stijl redde ons leven. Net op tijd, zo bleek, want plotseling passeerde een gele bestelwagen aan een erg hoge snelheid, slechts enkele centimeters verwijderd van ons. De ene vijand leidde ons dus af zodat een andere ons kon afslachten. Een gevaarlijke stad dus die zonder enige waarschuwing ons tracht te verschalken, alsof het de demonen uit Dark Souls II waren.
Na zo'n near-death experience probeer je toch meer op je hoede te zijn. Net daarom zetten we onze reis vanaf dit punt ondergronds verder, al weten we dat gespuis zich vaak ondergronds voortbeweegt. Voorzichtigheid is dus van belang.
Na enkele minuten gespendeerd te hebben in een smalle ondergronde buis hebben we er genoeg van. We stappen uit, doen nog een (verdacht rustige) kleine wandeling en arriveren dan eindelijk op onze locatie. We zijn hier precies al eens geweest. Wanneer was het? In een lang vervlogen leven...
Eenmaal binnen staat een mooie poster ons op te wachten. Een diefstal bleek niet binnen de mogelijkheden te liggen, want eender welke foute beweging zou de toorn van de lokale garde ontketenen. Na ettelijke doodsangsten uitgestaan te hebben blijven we het rustig houden en warmen we ons op aan een lamp (de moderne variant van het kampvuur). Tijd om even stil te staan bij ons huidig leven.
Het verhaal van ons leven lijkt weer voor onze ogen voorbij te komen, maar dan op ettelijke PlayStation 3-toestellen. Zij die gaan sterven, groeten u!
Na al dat spelen, drinken, eten en sterven (in-game uiteraard, oneindig veel keren) zijn we er dan toch in geslaagd om ons gesneuvelde lichaam weer terug te vinden. Met de moderne technologieën besluiten we er eerst een foto van te nemen voor we weer bezit nemen van ons lichaam. Nu? Tijd om een Dark Souls II-preview bij elkaar te pennen. Die mag je één van de komende dagen verwachten.
