eShop reviews #3
Er verschijnen elke week weer wat games of oude klassiekers in de Nintendo eShop en Virtual Console-afdeling van de eShop op de 3DS en Wii U. Aangezien gamers vaak de bomen door het bos niet zien, zullen we regelmatig proberen om het kaf van het koren te scheiden in een aantal kleinere reviews van heel wat eShop-titels. Zodoende krijgen jullie toch een vluchtig, maar duidelijke indruk over de interessante en minder interessante titels die de eShop van Nintendo rijk is.
Steamworld Dig (Image & Form - EUR 8,99)
Liefhebbers van Metroid, Spelunky en/of Terraria, opgelet. Steamworld Dig is een game van een relatief onbekende smartphone-ontwikkelaar Image & Form, die tot op heden geen succes wist te boeken op smartphones. Met Steamworld Dig probeerde men een digitale 3DS-game van degelijke kwaliteit af te leveren en dat is hen nog gelukt ook. Meer zelfs, we zullen nu reeds verklappen dat Steamworld Dig tot de beste eShop-games behoort.
In Steamworld Dig speel je Rusty, een robot die van zijn grootvader een oude mijn gekregen heeft in het Wilde Westen. Je zal beginnen met oppervlakkig wat te graven in de mijn om op zoek te gaan naar schatten die je in het stadje kan inruilen tegen allerhande voorwerpen, maar gaandeweg zal je merken dat de mijn ontzettend groot is. Om dieper te geraken in de mijn, zal je heel bedachtzaam te werk moeten gaan, aangezien het ook de bedoeling is dat je nadien ook nog terug naar boven moet klimmen. Een combinatie van het betere mijn- en platformwerk, samen met het upgraden van je materiaal, is dus noodzakelijk. Diep in de mijn zitten ook heel wat upgrades verscholen,die erg doen denken aan de 2D Metroid-spellen. Laat het net die mix zijn van alle voorgaande elementen die sterk uitgewerkt zijn en de game bijgevolg zo aangenaam maken om te spelen.
In totaal zal Steamworld Dig een vier à zes uren in beslag nemen om uit te spelen. Dat is op zich al een aardige spelduur voor een game die € 8,99 kost, maar dankzij random generated mines zal elke nieuwe game die je herbegint steeds anders zijn. De mijn zal dan helemaal anders ingedeeld zijn, wat het voor de liefhebbers ontzettend veel replaywaarde geeft. Ook op audiovisueel vlak heeft het spel genoeg karakter om uniek en indrukwekkend over te komen. Als je als platform- of mining-liefhebber dus op zoek bent naar een steengoede digitale 3DS-game, haal je met Steamworld Dig sowieso de juiste titel in huis. Graag meer van dit spul, Image & Form. Wat ons betreft hebben jullie onderdak gevonden bij de Nintendo 3DS.
9/10
AiRace Speed (QubicGames - EUR 4,99) - Goofus
Met AiRace Speed is QubicGames al aan zijn derde editie toe van de franchise waarin je met een futuristisch vliegtuig obstakels ontwijkt en tegelijk toptijden neerzet. Hoewel Speed op zowat all vlakken beter en uitgebreider is dan zijn illustere voorgangers op DSiWare, blijft de game behoorlijk beperkt aanvoelen.
Deze keer krijg je 18 tracks voorgeschoteld, die allemaal met de hand ontworpen zijn en er behoorlijk goed uitzien. Time trials met verschillende routes wisselen af met eindeloze parcoursen die je uithouding op de proef stellen. Dankzij een behoorlijke implementatie van het stereoscopische 3D op de 3DS valt de game bovendien verrassend genoeg beter te spelen met de 3D-schakelaar helemaal opengedraaid. Het betere dieptezicht helpt je immers om in te schatten hoe snel objecten je voorruit naderen en maakt het spelen voor een keertje makkelijker in plaats van lastiger. Dat wil niet zeggen dat je je schip niet vaak in vlammen zult zien opgaan, want aan volle snelheid is AiRace Speed behoorlijk moeilijk - in die mate dat zelfs het bereiken van het einde van elk level niet evident is.
De game laat zich controleren met de stylus, de D-pad of met de circlepad. Die laatste geniet onze voorkeur, al heeft het spelen met de stylus ook zijn charmes doordat de gameplay dan wat meer weg heeft van het begeleiden van een zweefvliegtuigje dan van het in toom houden van een op hol geslagen ufo. Uiteindelijk biedt AiRace Speed een vrij beperkte ervaring die ons maar met moeite langer dan 2 races geïnteresseerd wist te houden. De game is zonder twijfel beter dan zijn voorgangers, maar dat is niet goed genoeg om aantrekkelijk genoeg te zijn voor een breed publiek.
6/10
Pokémon Rumble U (Nintendo; €14,99)
Pokémon Rumble U is de eerste game die gebruik maakt van de NFC-feature van de Wii U. Er zijn namelijk een aantal figuurtjes die je kan aanschaffen en je toegang geven tot meer content. Het is dan ook jammer dat deze figuurtjes niet meteen in België verkocht worden, maar eigenlijk is dit niet eens het grootste probleem van Pokémon Rumble U. Het spel is namelijk heel wat eentoniger en saaier geworden dan zijn voorgangers, terwijl de content dus ook nog eens voor een gedeelte achter een paywall zit.
In Pokémon Rumble U is het de bedoeling dat je je als plastic uitziende Pokémon figuurtjes een weg baant door talloze arena’s. Door andere Pokémon-figuurtjes te bevechten en te verslaan, kan je hen overtuigen om ook voor jou te strijden. Het vechten is gebaseerd op een wel heel eenvoudig principe, waardoor het vaak in het spel nooit meer wordt dan eens flink op de A-knop te rammen. Combineer deze eenvoudige en repetitieve manier van vechten met steeds terugkerende levels die telkens meer van hetzelfde bieden en je krijgt een game die voor de meeste Pokémon-fans enorm saai zal zijn. Een absolute afrader dus.
4/10
Spin the Bottle: Bumpie's Party (KnapNok Games, €6,99)
Spin the Bottle is een vrij populair spelletje dat regelmatig eens op een gezellige avond gespeeld wordt door heel wat vrienden die bij elkaar zitten. KnapNok-games speelt hier op in door een digitale versie van het spel voor de Wii U te maken. De mogelijkheden van deze console zijn namelijk perfect voor zulke spelletjes. Het is niet nodig om je Wii U op een tv aan te sluiten, want het beeld en de instructies verschijnen gewoon op de Wii U GamePad. Minigames zelf worden uitgevoerd aan de hand van een of meerdere Wiimotes. Eenmaal je het aantal spelers geselecteerd hebt en het flesje gedraaid hebt, zal er een van de minigames uitgekozen worden.
Er zijn in totaal 17 minigames, die elk op hun unieke manier gebruik maken van de Wiimote. Zo is er een minigame waar het de bedoeling is om de Wiimote al staande op een oppervlak te plaatsen, waarna twee spelers elk de A- of B-knop van de Wiimote moeten indrukken met hun neus. Als het niet zo intiem moet zijn, kan je ook altijd opteren voor de wat luchtigere spelletjes zoals het heen en weer omzagen van een boom door samen de Wiimotes synchroon op en neer te bewegen. In andere minigames kan het bijvoorbeeld de bedoeling zijn dat een speler de andere speler bepaalde instructies geeft over hoe hij of zij de Wiimote en zijn of haar lichaam moet houden. Plezier en gelach gegarandeerd. Spin the Bottle is dan ook een erg geslaagde compilatie voor zij die eens een avondje samen met vrienden of hun geliefde iets dergelijks willen spelen.
8/10
Dungeons and Dragons: Chronicles of Mystara (Capcom; €14,99) - Kimme
Wat ons vanaf het eerste ogenblik opvalt bij het spelen van Chronicles of Mystara is dat het in deze wereldbekende dungeon-brawler not-done is om als een gek te staan button mashen. Zo zal je bij het uitvoeren van een simpele aanval, via de A-knop, al snel het loodje leggen. De verschillende klassen die je kan kiezen (jawel dit is zeker en vast een action-RPG van de oude stempel) beschikken elk over een uitgebreid combosysteem. Gamers die over een dieselmotor beschikken en graag het spel ontdekken op basis van een tutorial doen er best aan om eerst de “How to play” sectie te onderzoeken vooraleer zich voor honderd procent op de game te storten. Om even terug te komen op de eerder genoemde klassen heb je de mogelijkheid om vier verschillende personages te kiezen in het eerste gedeelte van de game, met name Tower of Doom en nog eens zes vrienden in Shadow Over Mystara.
De hoofdrolspelers in de game zijn een Vechter, Dwerg, Dief, Elf en een Tovenaar. De keuze van de klasse ligt zoals steeds uiteraard volledig in handen van de speler. Wat we wel hebben ondervonden is dat je met het ene personage sneller door het verhaal zal koersen in vergelijking met het andere. De sterkte van de verschillende hoofdrolspelers is dus niet zo goed gebalanceerd. Zo zal een Tovenaar over uitgebreidere krachten beschikken dan een Dwerg. De magische spreuken die een Tovenaar uitvoert, zijn doeltreffender en sterker tegenover je vijanden in vergelijking met een simpele hakbijl die de Dwerg hanteert om zijn tegenstanders het loodje te doen leggen.
Was het vroeger in de arcadehallen de bedoeling om na elke “game-over” weer het ganse level te moeten herspelen (Dark Souls is er in se niets tegen), dan kun je in deze twee delen ongelimiteerd starten vanaf de plaats waar je stierf. Wel is het mogelijk om de moeilijkheidsgraad via het optiemenu serieus op te vijzelen wanneer je niet genoeg voldoening vindt tijdens de gevechten. Visueel gezien mogen we zeker niet klagen en overtreft Shadow Over Mystara zijn illustere voorganger. De beelden werden mooi tot een fijnmazigere resolutie bewerkt zodat je perfect in 1080p kan spelen. Je hebt zoals in vele herwerkte arcadegames ook bij Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara de mogelijkheid om op de old-fashioned manier te spelen. Zo kan je het beeld van de game aanpassen naar een old-school korreliger uizicht met meer lijnvorming waardoor je een écht arcadehal gevoel krijgt.
Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara was het lange wachten meer dan waard, want het spel doet je het old-school arcadegevoel meer dan herbeleven. De moeilijkheidsgraad had gerust wat pittiger gemogen zeker aangezien er meer dan voldoende ‘continues’ tot de mogelijkheden behoren. Strategische gameplay is echter noodzakelijk om geen snelle dood te sterven tijdens de brute gevechten. Grafisch gezien is de poetsbeurt van Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara meer dan geslaagd en kunnen we het spel volledig in 1080p op onze gamepad beleven. Al bij al een dikke pluim voor uitgever Capcom die de oudere gamers onder ons niet in de kou laat staan en de jongere generatie van de al wat oudere side-scrolling action-RPG’s laat proeven.
8/10