De redactie kiest: top 3 games van 2012
2012 begint nu echt ten einde te lopen en dus blikt ook de redactie van 4Gamers eens terug op het afgelopen jaar. Iedereen aan het woord laten zou misschien wat teveel van het goede zijn, maar hieronder hebben toch enkele redactieleden de tijd en moeite genomen om tussen de drukke feestdagen door hun top 3 games van 2012 aan te halen. Top 3 mag je overigens ruim opvatten, want niet iedereen koos ervoor om een top 3 van beste games neer te pennen.
SenZ |
|
Max Payne 3 Ik ben vanaf de eerste twee games een grote fan van deze reeks. De grimmige sfeer, de vertelstijl en de gameplay waren elementen die ik zoek in een goede game. Je las een comic van een getormenteerde ziel die zich een weg probeerde te banen door het verlies van zijn gezin en zijn 'liefde' voor de mysterieuze Mona. Toen deel drie aangekondigd werd was ik heel benieuwd omdat de trailers iets anders lieten zien. Max Payne verhuist van het donkere New York naar het zonnige Sao Paulo, scheert op een bepaald moment zijn hoofd kaal maar blijft nog steeds dezelfde mens. Zijn demonen zijn maar half verdwenen en ook de alcohol vloeit rijkelijk. De gameplay beviel me eerst niet omdat de stijl eerder filmisch was, maar het blijft een dijk van een game met leuke graphics en een game die zeker thuishoort bij de Max Payne-franchise.
Far Cry 3 Ik heb het spel relatief laat gekocht (6/12), maar het hoort zeker thuis in mijn top drie van dit jaar. Na de installatie wilde ik meteen starten en na een klein akkefietje met Uplay kon ik mijn tocht op het tropisch eiland beginnen. Ik volgde met verbazing de graphics en uitstraling van de eerste speelminuten toen ik plots 'Ubisoft presenteert' zag verschijnen, een teken dat dit nog maar het begin was en er mij nog heel wat te wachten stond. Zo geschiedde ook en het spel stelt allerminst teleur. Het speelt zoveel beter dan de vorige telg in de reeks en qua sfeer is de game angstaanjagend goed. Een echte aanrader, dus. Sniper Elite V2 Deze game is een beetje de vreemde eend in de bijt. Ik ben er zeker van dat toppers-die-ik-al-kon-testen-maar-nog-niet-kon-spelen zoals Darksiders II, Assassin's Creed III en Hitman: Absolution thuishoren in de top 3. Helaas kon ik de games nog niet spelen dus liggen ze voorlopig stof te happen op de kast of in de verzendrij van Amazon. Gelukkig kon ik dit jaar wel aan de slag met Sniper Elite V2. Het was een gok waarvan ik op voorhand dacht "dit ligt me niet". Ik kan iedereen aanraden om dat wat vaker te doorbreken want het blijkt echt een goede game te zijn. Je beweegt je door kapotgeschoten huizen of vernielde kerken op zoek naar de beste positie om je doelwit het hoekje om te helpen. Daarbij moet je er ook voor zorgen dat je zelf rugdekking creëert met hinderlagen en zorg je er ook best voor dat je een snelle uitweg hebt. Vaak moet je geduld uitoefenen om niet zelf op een extra verluchtingsgat getrakteerd te worden, maar de verlossing bij het succesvol voltooien van een missie zal des te groter zijn. |
Vancha |
|
Halo 4 Vorig jaar zou ik nooit verwacht hebben dat ik deze game in mijn top 3 van 2012 zou zetten, maar toch is het zo. 343 heeft de teugels uitzonderlijk sterk overgenomen en het verhaal en de nieuwe grafische stijl zijn wonderbaarlijk te noemen voor Microsofts oude speeldoos. Hopelijk zullen de nieuwe ontwikkelaars deze richting blijven volgen, want deze reeks is voor mij eindelijk een reden om toch een nieuwe console van Microsoft te halen.
Guild Wars 2 We hebben er lang op moeten wachten, maar wat we van Arenanet kregen was gewoonweg schitterend te noemen. De wereld, de dynamische events en zowat alle classes zijn schitterend uitgewerkt en het is lang geleden dat ik nog zo genoten had van een nieuwe MMORPG. De eerste ervaring in Guild Wars 2 kwam in de buurt van mijn eerste ervaring in Azeroth en dat wil voor mij heel wat zeggen. Virtue's Last Reward Ik moest er vroeger niet veel van hebben, maar deze visual novel reeks heeft me volledig in de ban genomen. De spannende gebeurtenissen geweven rond een spel van bedrog en vertrouwen wordt prachtig verteld en houdt je werkelijk aan je handheld gekluisterd om te weten wat er als nog zal gebeuren. Onlangs werd vermeld dat er een derde deel in de Zero's Escape reeks zal komen en ik hoop ten zeerste dat ook deze opnieuw Europa zal bereiken. |
GuerrillaDawg |
|
World of Warcraft: Mists of Pandaria Ik had na Cataclysm niet verwacht dat ik ooit nog een World Of Warcraft expansie zou spelen, en al zeker niet eentje waar panda's centraal staan. Toch heeft Blizzard me dit jaar kunnen verrassen met Mists Of Pandaria. Meer nog, het was zelfs een dubbele verrassing omdat Diablo III eerder dit jaar een vrij grote teleurstelling was, ik heb het zelfs nooit uitgespeeld. Maar goed, alles dat verkeerd zat in die game werd ruimschoots goedgemaakt in hun MMORPG. Het verhaal is interessant, je hebt meer te doen en de sfeer zit opnieuw goed. De expansie voelt tevens wat serieuzer aan en dat kan ik enkel maar toejuichen.
The Walking Dead (Telltale) Ik ben blij dat ik deze game in mijn top drie kan zetten, maar ik ben ook blij voor ontwikkelaar Telltale Games dat The Walking Dead - terecht - zoveel aandacht krijgt. Het is volgens mij dan ook hun beste game tot nu toe, want eerdere games als Back To The Future en Sam & Max waren zeker ook plezant, maar het verhaal en de plotpunten zijn toch net ietsje beter uitgewerkt in The Walking Dead. Ik vind het bijvoorbeeld geweldig hoe Clementine in het eerste deel slechts een onbekend meisje is, maar al snel een emotionele band vormt met Lee (het hoofdpersonage) en de speler. Bikkelharde keuzes maken is tevens ook iets dat ik graag deed, ook al waren de gevolgen niet altijd even leuk. Al bij al een topprestatie. Voor mij mogen ze gerust volgen met een Game Of Thrones of Sons Of Anarchy versie. Journey Opnieuw een downloadable game, wat best wel gek is als je ziet wat voor grote games we dit jaar gekregen hebben. Er is echter een reden dat ik Journey verkies boven games als Assassin's Creed III, Borderlands 2 en Max Payne 3. Die games waren natuurlijk stuk voor stuk goed, maar Journey bracht gewoon iets unieks naar voren, een speciale ervaring. Ik ben nochtans niet iemand die 'diepe/artistieke' games verkiest boven andere games, want Flower of flOw zou ik bijvoorbeeld nooit in mijn top drie hebben gezet, ondanks het feit dat ik dat ook zeer mooie games vond. Journey was gewoon beter, het was bijna een magische ervaring. Van begin tot einde vergat ik dat ik in een game zat, ik werd zo meegezogen in het avontuur. Als een game dat kan doen met mij, dan weet ik dat het goed zit. Al dat moois werd trouwens nog eens perfect afgewerkt door de inbreng van willekeurige spelers, waarmee je niet kon chatten en waar je geen idee van had wat hun intenties waren. Je kon elkaar enkel volgen en er was dus altijd een zekere vorm van mysterie aanwezig. Daar hou ik wel van. |
YoniVL |
|
Far Cry 3 Ik ben in de verste verte geen fan van shooters. Er zijn er dan ook heel weinig die mij voor lange tijd aan het scherm kunnen kluisteren. Ik had het geluk om Far Cry 3 voor de release al een paar keer te kunnen spelen en telkens was ik onder de indruk. Toen ik de review kreeg toevertrouwd, was ik voor een keer dan ook eens blij dat ik een FPS mocht reviewen. Vrijwel alles zit dan ook goed bij dit spel. Sfeer, gameplay, veel te doen en mooie graphics, wat wil een mens nog meer? Ubisoft heeft een heel vruchtbaar jaar gehad, met flink wat toppers en Far Cry 3 was daarvan de perfecte afsluiter.
Lumines: Electronic Symphony Ik ben een van die gamers die uren en uren heeft versleten aan Tetris toen hij een Game Boy kocht. Sindsdien is er eigenlijk vrijwel geen enkel spel binnen dat genre dat die verslavende factor ook zo sterk heeft. Gelukkig bestaat er nog zoiets als Lumines dat op de PSP al bewees dat het een topper was en op de Vita met Electronic Symphony dat kunstje nog eens lekker overdeed. Het werkt allemaal nog vrijwel hetzelfde en de opzet is eigenlijk belachelijk eenvoudig. Het is echter de combinatie van spectaculaire graphics, fantastische muziek en verslavende gameplay die van dit spel een topper maakt. Net als bij Tetris draait het in Lumines dan ook niet om het spel uitspelen of om nieuwe levels vrijspelen, maar wel om de hoogste score behalen. En die kan altijd hoger. Fifa Street Fifa Street is zeker en vast niet een van de drie beste games die dit jaar zijn verschenen, maar daar draait het nu even niet om. Ik ben een geweldige voetbalfan en ik speel dan ook al eens graag een potje PES of Fifa. Soms wil ik het echter een beetje minder serieus houden (groene broeken, weet je wel). Daarvoor wendde ik mij vroeger tot Fifa Street, maar die reeks had door de jaren heen flink wat van zijn pluimen verloren. Toen ik hoorde dat Fifa Street terugkwam was ik eerst enorm sceptisch, maar na mijn allereerste spelsessie was ik opnieuw verkocht. Het is iets realistischer geworden dan vroeger, maar nog steeds is er niets leuker dan je vrienden even lekker belachelijk te maken door de bal snel door hun benen te spelen. Het plezier dat ik daar uit puur is met weinig andere zaken te vergelijken, vooral omdat me dat in het echte leven zelden of nooit zal lukken. |
Dae Jim |
|
Sleeping Dogs Voor mij de verrassing van het jaar, ik denk dat niemand had verwacht dat Sleeping Dogs zou worden wat het nu is. Omdat Activision het opgedoekt had dacht ik direct dat het een bagger game was. Het was dan ook merkwaardig dat Square Enix Sleeping Dogs overgekocht had om toch nog uit te brengen. Ik ben alvast blij dat Square slim genoeg was om dit te doen want het is echt wel een pareltje om te spelen. Het is even wennen aan de gameplay, maar het heeft mijn honger naar GTA V toch serieus kunnen stillen.
Halo 4 Wat was ik opgelucht na de eerste uurtjes van Halo 4. Ik had om eerlijk te zijn niet veel vertrouwen in de nieuwe studio maar ze hebben wat mij betreft een betere Halo gemaakt dan Bungie. Als ik dan echt moet muggenziften zou ik zeggen dat ik een beetje firefight mis maar Spartan Ops is een toffe vervanger. Master Chief en Cortana zijn meer menselijker geworden en dat brengt echt een meerwaarde aan het verhaal. Ik heb het volste vertrouwen en kan absoluut niet wachten om aan de slag te gaan met Halo 5. Maar tot het zo ver is ga je me nog veel kunnen vinden in de online mode(s) van Halo 4. Call of Duty: Black Ops II Na Modern Warfare 3 had ik echt het gevoel dat ik ' done ' was met Call Of Duty. Toch wou ik Black Ops 2 nog een kans geven omdat de eerste Black Ops veel voor mij heeft betekend (ik heb mijn vriendin daar leren kennen). Het was dus een beetje uit liefde dat ik Black Ops 2 gekocht heb. Ik denk dat niemand kan ontkennen dat ze met deze nieuwe Call of Duty echt de moeite hebben gedaan om een paar veranderingen te brengen in de online mode en de singleplayer. Het enige dat ik tegen de Call Of Duty haters kan zeggen is om deze toch eens een kans te geven. |
rafbanaan |
|
The Walking Dead (Telltale) Ontwikkelaar Telltale is misschien niet heel bekend bij vele gamers, wat natuurlijk spijtig is. Gelukkig wist ik de ontwikkelaar wel te ontdekken en kocht ik me de Season Pass voor haar The Walking Dead. Vanaf de eerste seconde word je op een emotionele rit meegenomen waar je keuzes een belangrijke factor spelen naar gelang je vordert. Ik schaam me ook niet om te zeggen dat ik aan het einde van episode vijf met waterende ogen zat te kijken hoe het verhaal afliep. De personages en de keuzes zorgen ervoor dat je je helemaal in het verhaal meeleeft en ik ben dan ook blij dat de ontwikkelaar hier en daar de GOTY-award voor deze titel mocht ontvangen.
Hitman: Absolution Als fan van de serie was ik natuurijk enthousiast toen Hitman: Absolution werd aangekondigd. In november was het dan zover en kon ik met het "vervolg" aan de slag. Spijtig genoeg werd er afgestapt van de traditionele gang van "ontvang contract en vermoordt de persoon". Gelukkig kon het verhaal me wel bekoren en kijk ik alvast uit naar een nieuw deel in de serie. De Hitman Trilogy HD komt sowieso in huis om de traditie weer op te snuiven. Battlefield 3: Aftermath Oké, Ik moet toegeven dat het niet een volledige game is, maar deze moest gewoon in mijn top 3. Van alle uitbreidingen die we dit jaar mochten ontvangen voor Battlefield 3 steekt Aftermath er bovenuit. De mappen zijn quasi perfect opgebouwd en zorgen ervoor dat je overal de vijand kan bestoken. De door aardbevingen vernielde gebouwen geven een gevoel dat je niet kan beschrijven. Anderzijds heeft ontwikkelaar DICE ook een XBow toegevoegd. De XBow laat je toe om vijanden op een stille en dodelijke manier neer te halen. Het is nog eens leuk ook. |
Ge0force |
|
Journey ThatGameCompany stond na de toppers Fl0w en Fl0wer reeds hoog in mijn top tien van favoriete ontwikkelaars, maar met Journey hebben ze zichzelf ruimschoots overtroffen. Thans is deze game een behoorlijk vreemde eend in de bijt tussen de rest van de consolegames van deze generatie. Geen snoeiharde actie of cinematische gameplay deze keer, maar eerder een relaxte verkenningstocht in een wonderbaarlijke wereld die je van de ene verbazing in de andere doet vallen. De sublieme graphics, de rustgevende muziek en de perfect geïntegreerde anonieme co-op maken het geheel gewoonweg af. Journey is zo’n game waarbij je na het uitspelen nog vijf minuten bewegingsloos blijft nadromen. Een klein meesterwerk als je het mij vraagt.
The Pinball Arcade Als kind was ik verzot op flipperkasten, maar met pijn in het hart moest ik vaststellen dat er hoe langer hoe minder exemplaren in de lunaparken en café’s te vinden waren. Tegenwoordig zijn de populaire modellen uit de jaren ‘80 en ‘90 in bezit van verzamelaars, die er weliswaar niet om staan te springen om onbekenden op hun collectie te laten spelen. Gelukkig is er nog The Pinball Arcade van Farsight Studios. Daarin vind je enkel authentieke flipperkasten die tot in het kleinste detail zijn nagebouwd op basis van het origineel. Het resultaat is een enorm realistische simulatie, die net dat tikkeltje leuker is dan de fictieve kasten van Zen Studios. Ideaal voor even tussendoor te spelen, en dankzij cross-buy ook gratis te downloaden op de Vita als je ze op PS3 koopt. Dyad Ook de derde game in mijn top 3 van 2012 is een downloadable game, maar ik ben dan ook van mening dat innovatie en deftige gameplay de laatste tijd vooral op de digitale kanalen te vinden zijn. Het concept van Dyad is moeilijk in een hokje onder te brengen, maar de makers spreken zelf van een “tunnel racing puzzle shooter”. Je moet in een soort virtuele tunnel een maximum aantal combo’s proberen te maken op de maat van de muziek, om op die manier zo snel mogelijk het einde te bereiken. In het begin komt dit nogal verwarrend over, maar al gauw geraak je helemaal verslaafd aan dit schitterende concept. Wat mij betreft een van de meest originele games op PSN. |
