Wat wij willen in Grand Theft Auto V

Het spel is nog lang niet uit, maar er wordt al druk gespeculeerd waarover GTA V zal gaan en hoe het eraan zal toegaan in het spel. Zo is men gaan spitten naar de mogelijke stemacteur en hopen anderen dat alle vorige hoofdpersonages in deze GTA V zullen zitten, om zo een mooi overkoepelend verhaal te kunnen afleveren. Ook wij hebben zo onze wensen en die plaatsen we dan ook graag in een special voor jullie. Vul gerust aan met wat je zelf wil zien in deze GTA V.

Veel meer bestuurbare zaken

In Grand Theft Auto (ja, die allereerste) rondrijden en plots een tank zien staan achter een mooi hek, was enorm intrigerend en het vormde meteen ook een uitdaging om hem te pakken te krijgen. Editie na editie breidde men het aantal voertuigen, vliegtuigen en vaartuigen uit, maar toch voelde GTA 4 op dat vlak redelijk beperkt aan. Weer de landingsbaan ettelijke tientallen keren afrijden om dat vervloekte vliegtuigje toch maar in de lucht te krijgen, we doen het met plezier. Dat we vervolgens onze frustraties kunnen uitleven in een tank of met een pikdorser langs de velden kunnen tsjokken, lijkt dan een kleine moeite om even te implementeren. Gooi er meteen ook een kraan met sloopkogel bij, want de vernietiging in Battlefield 3 geeft ons zin om ook eens wat aan buurtrenovatie te doen.

Wijdse omgevingen met veel afwisseling

Dat een GTA in de vlakten van Mongolië nogal saai en langdradig zou zijn, spreekt voor zich, maar toch willen we graag een pak meer afwisseling dan we in GTA IV hebben mogen aanschouwen. De wijdse omgevingen van San Andreas waren geweldig om in rond te rijden, al was het maar om gewoon eens te zien hoe groot de map was of om op zoek te gaan naar de illustere yeti. Bergen beklimmen, basejumpen van een dam, in de bossen gaan crossen of gewoon van de zonsondergang genieten terwijl een prostitué je wagen doet waggelen met op de achtergrond een van de deuntjes uit Vice City (“Waiting for a girl like you”, “Keep on loving you”, “Love Missile F1-11”, “Poison Arrow”, “Get it Girl”, “More Bounce to the Ounce” en ga zo maar door met de dubbelzinnige liedjes...),  het is toch niet te veel gevraagd?

Sfeer!

Hoe je het ook draait of keert, de sfeer van een Grand Theft Auto-game moet juist zitten. Hoe flinterdun of hoe geniaal het verhaal ook is, als je niks te doen hebt en je je niet thuis voelt in het spel, zal je al snel autoritjes overslaan (hallo, GTA IV-taxi’s) en negeer je vrijblijvende missies omdat het je helemaal niets doet. Grand Theft Auto: San Andreas had niet voor iedereen de beste setting, maar het ademde wel alles uit wat je van een GTA-game wil. Ook Vice City had dat gevoel. Zonnebril op, een veel te fout Hawaï-hemdje aan, onszelf ingesmeerd met zonnebrandolie en de baseballbat in de aanslag, zo zaten wij klaar om nog eens een paar uurtjes Vice City te gaan spelen.

Gooi het mindere van San Andreas weg (ergo, die vervelende verplichte nummertjes om jezelf fit te houden en maak het vrijblijvend) en plak er het verslavende van Vice City bij (het kopen van bedrijven, waardoor je echt een megalomane Scarface werd) en we zijn al behoorlijk tevreden. Behoorlijk, want we willen bij GTA V sowieso meer. Oh, de soundtrack mag ons ook meteen wegblazen. We rijden met plezier nog eens 14 keer rond ons doelwit, zolang we maar headbangend of als een ware “homey” met het raampje open voorbij kunnen rijden. “This beat is phat, bro.”

Online co-op

Grand Theft Auto IV had een multiplayer, maar in een grote wereld als GTA kan het soms wel eens eenzaam worden in de singeplayer. Voor de zoveelste keer pletparé maken van 17 onschuldige voetgangers begint op termijn ook wel te vervelen en ondanks alle activiteiten zijn we met zijn allen toch wel op zoek naar wat affectie en genegenheid, niet waar? Geef ons dus maar een online co-op voor Grand Theft Auto V.

Het hoeft niet eens de gewone verhaallijn te zijn. Als je de bendemissies of de bende-oorlogen zo kan uitwerken dat je met zijn 2 (of met zijn 4, nu we toch aan het eisen zijn) kan spelen en zo nog wat extra verhaallijn krijgt aangeboden van bepaalde groepen of bendes die je anders in de singleplayer toch maar gewoon platdrukt, dan zijn we al tevreden.

Splitscreen mag natuurlijk ook altijd, maar in zo’n grote open wereld lijkt ons dat net een tikkeltje onhandiger, maar als Rockstar het kan doen werken, zeggen we (uiteraard) geen nee.

Easter eggs, hidden packages, GOURANGA

Iets wat ook schromelijk ontbrak bij Grand Theft Auto IV was het gevoel voor humor, knipogen en kwinkslagen links en rechts, iets wat Saints Row: The Third nu tot het andere extreme heeft gedreven. Nee, we hoeven niet te liggen bulderen bij elke opmerking die gegeven wordt en het mag allemaal best subtiel zijn, maar in samenspraak met de sfeer zou humor toch altijd een prominente rol moeten hebben in een GTA-titel. Ongemakkelijke situaties waarbij je je afvraagt hoe zoiets nu in godsnaam mogelijk is, zulke zaken mogen er zeker in zitten. Zelf kunnen we de “torenpoeper”-situatie gerust aanraden als inspiratiebron.

De easter eggs uit GTA III en andere games (de ode aan Scarface in de villa) kunnen ons in elk geval ook bekoren en dus hopen we daar ook op een terugkeer, net zoals de hidden packages, al mogen die wel wat beter uitgewerkt worden. Het was sowieso al niet zo eenvoudig om de pakjes terug te vinden en ondertussen zijn er ook al andere systemen uitgedokterd die aantonen dat het veel beter kan gaan. Denk aan de foto’s met hints of het “sonar”-systeem uit Infamous 2. Een kompas of iets dergelijks zou dus zeker meegenomen zijn. Dat men het aantal pakjes dan opdrijft naar 300, deert ons niks.

Als we dan toch even nostalgisch mogen doen en teruggrijpen naar GTA 1 zou het een mooi eerbetoon zijn aan de easter eggs, aan de humoristische sfeer als we de Gouranga terugkregen (of de “keep London tidy” uit de uitbreidingen). Wie niet weet wat het is: foei. Gouranga was een extraatje dat je kreeg als je de “trein aan identieke voetgangers” omver kon maaien in één mooie beweging.

Kijk eens goed rond

Ondertussen is het al eventjes geleden dat we nog een Grand Theft Auto-game hebben gekregen en de gameswereld is dan ook al verder geëvolueerd. Rockstar zal wel weten hoe het alles moet aanpakken, maar eens kijken bij de concurrentie kan nooit kwaad. Zelfs als we enkel bij de open-world games blijven, kunnen Infamous 2 en Assassin’s Creed wel al wat tips geven.

Zoals we eerder zeiden, zou het “sonar”-systeem bij Infamous 2 gerust mogen overkomen. Bij Assassin’s Creed heb je dan weer leuke ideeën indien men terug gebouwen en bedrijven te koop stelt in GTA V. De missies per bedrijf uit Vice City, gekoppeld aan de verschillende winkels uit Assassin’s Creed, zouden nog een mooie opbouwende structuur kunnen opleveren voor winkelketens en het financiële systeem van GTA V.

Als we dan toch helemaal blijven wegdromen, zou het zelfs nog wel eens verbluffend kunnen zijn als het multiplayersysteem van Dark Souls – waarbij je andermans wereld kan binnendringen – overneemt en zo andermans winkels of gebieden kan terroriseren of vernietigen. De meeste dromen zijn bedrog, maar misschien kan Rockstar ze waarheid laten worden.