Sideway: New York

Heb je je al eens proberen voor te stellen hoe het zou zijn om te leven als graffiti op een muur? Behoorlijk saai zou je denken, maar dat is dan zonder de mannen van Playbrains gerekend. In Sideway: New York, dat exclusief voor PSN verschijnt, kan je zelf ondervinden dat twee dimensies ruimschoots volstaan voor een zeer origineel avontuur.

In Sideway: New York komt de jonge graffitikunstenaar Nox in een van zijn eigen kunstwerken terecht, om zijn vriendin te redden uit de klauwen van Spray. Die is het namelijk beu om als graffiti in twee dimensies te leven, en eist dat Nox hem de nodige krachten bezorgt om driedimensionaal te worden. Dit verhaal klinkt misschien niet bijster origineel, maar de manier waarop dit concept is uitgewerkt als platformgame is dat ongetwijfeld wel. Nox wordt immers zelf graffiti, en kan zich bijgevolg enkel voortbewegen via de tweedimensionale vlakken van muren en daken.

In het begin werkt dit verwarrend omdat je bewegingsvrijheid zo beperkt lijkt, maar niets is minder waar. Je kan de ramen en alles wat aan de muren hangt gebruiken om naar boven te klauteren, en je kan - letterlijk in dit geval - het hoekje om gaan. Op die manier kan je je niet alleen van de ene muur naar de andere verplaatsen, je kan ook op de daken klimmen waardoor het zwaartepunt verschuift naar de zijde waarlangs je naar boven bent gekropen. Zo krijg je dus eigenlijk een tweedimensionale game in een driedimensionale omgeving, en dat is op z’n minst uniek te noemen. De makers hebben dan ook gretig van dit concept gebruik gemaakt om de levels van enkele leuk bedachte zwaartekrachtpuzzels te voorzien.

Verder zit er ook heel wat actie in het spel, want ook alle figuren die Nox op de muren heeft gespoten zijn tot leven gekomen. Dit gaat van vogels die ontploffende eieren op je hoofd laten vallen, tot mechanische robots en de meest bizarre creaties die je proberen tegen te houden. Gelukkig kan je na verloop van tijd heel wat speciale bewegingen vrijspelen die je kunnen helpen in je avontuur. Zo kan je vanuit de lucht met een stevige schop naar beneden duiken, aan haken slingeren, vage graffiti terug voldoende zichtbaar maken zodat je er tijdelijk op kan staan en door de lucht zweven om hindernissen te vermijden. Dit zweven is overigens heel leuk uitgewerkt, omdat Nox dit doet door met een spuitbus verf over de muren te sprayen.

Ondanks voldoende nieuwe omgevingen, vijanden en bewegingen durft Sideway: New York na een paar levels toch wat repetitief te worden. Het spel mist een beetje de creativiteit die je wel in platformtoppers zoals LittleBigPlanet en Ratchet and Clank kan terugvinden. Kranen dichtdraaien om het water af te sluiten bijvoorbeeld hebben we al zo vaak gedaan in een game. En ook al krijgt het door het graffitithema een logische betekenis, het neemt niet weg dat je met een been-there-done-that gevoel blijft zitten. De spelwereld zit dan wel weer vol verborgen gebieden met tags die je kan verzamelen voor de trophies, en je krijgt ook regelmatig een eindbaas voorgeschoteld. In totaal zijn er zestien verschillende levels, wat gezien de democratische prijs nog redelijk is.

Grafisch ziet de game er subliem uit, dankzij de kleurrijke cell-shaded graphics en bijzonder sfeervolle belichting lijkt het alsof je naar een moderne tekenfilm aan het kijken bent. Dit alles wordt vloeiend weergegeven met een prima werkende camera, die de actie goed in beeld brengt door op het juiste moment te draaien en te zoomen. De soundtrack bestaat uit degelijke hiphop tracks die perfect bij de sfeer van het spel passen. Wel jammer dat dezelfde tracks nogal vaak na elkaar herhaald worden, een betere spreiding of wat meer verschillende nummers was een betere keuze geweest. Multiplayer is er niet, maar het is wel mogelijk om de campagne in lokale co-op te spelen. Dit draagt echter niets bij aan de game en het is niet altijd even gemakkelijk om allebei in beeld te blijven, dus daarom speel je beter alleen.