Conan: Tower of the Elephant (iPhone, iPad)
Conan: Tower of the Elephant
Door Spikie
Conan the Barbarian is ontstaan in 1932 uit de pen van Robert E. Howard. Zijn eerste avonturen waren te lezen in Weird Tales Magazine, maar intussen heeft Conan een cultstatus gekregen en is hij terug te vinden in boeken, strips, games, films, cartoons en tv-series. Vermits er een nieuwe Conan film op komst is, dacht Chillingo dat dit hét uitgelezen moment is om een actie RPG van de barbaar uit te brengen.
Tower of the Elephant is gebaseerd op één van de eerste verhalen van Conan The Cimmerian, geschreven door Robert E. Howard en voor het eerst gepubliceerd in 1933. Het verhaal gaat over Conan die een kostbaar juweel gaat stelen uit een toren. Het juweel behoort aan een machtig tovenaar, Yara. Uiteraard gaat het één na het ander mis, en vooraleer je de titel van de game kan uitspreken zit je tot over je oren in de penarie. Conan: Tower of the Elephant is gelanceerd rond dezelfde tijd dat de nieuwe film van Conan The Barbarian in de zalen verscheen. Buiten de setting en het hoofdpersonage hebben beide titels echter niets met elkaar te maken, ze vertellen een volledig ander verhaal. Chillingo hoopt met deze game in te spelen op de hype die rond de nieuwe film hangt.
Het verhaal begint in Arenjun, ook wel eens de City of thieves genoemd. Hier doorloopt Conan enkele eenvoudige quests die als tutorial dienen. Deze quests gaan van briefjes leveren tot iemand vermoorden. De controls zijn eenvoudig: een cirkel aan de linkerkant van het scherm dient als joystick om Conan te bewegen, een andere cirkel aan de rechterkant dient als aanval. De richting waarin je vinger gaat in de cirkel is de richting waarin Conan zijn zwaard zal zwaaien. Een eenvoudig systeem dat de meesten snel onder de knie zullen krijgen. NPC’s die een quest aanbieden of die je nodig hebt om een quest te vervolledigen worden aangeduid met een blauwe cirkel. Om met hen te kunnen praten moet je Conan wel heel nauwkeurig er tegen plaatsen, waardoor er een knop verschijnt die de conversatie start. Conan op de juiste plaats krijgen kan frustrerend zijn, zowel bij conversaties als bij gevechten. Je moet je personage vlak tegen de tegenstander plaatsen, anders zal hij alleen maar gaten in de lucht hakken. Wanneer er verscheidene vijanden tegelijk aanvallen kan dit wel is voor een vroegtijdige tocht naar de eeuwige jachtvelden zorgen.
Hoewel er een groot aantal quests is worden ze al snel eentonig. Veel meer als “breng item x naar plaats y bij persoon z” waarna persoon z je terug stuurt naar het begin van de quest om nog een boodschap over te brengen, zit er niet in. Zo moet je bijvoorbeeld, om vrij onbekende reden, iemand gaan vermoorden. Eens dat gedaan is keer je terug naar je opdrachtgever die je dan naar de broer van het slachtoffer stuurt om een nota af te geven dat zijn broer vermoord is. Vervolgens moet je weer terug naar de opdrachtgever om te gaan melden dat de opdracht geslaagd is. Het constante terugkeren op je stappen is een groot nadeel gezien de eentonige landschappen. Ook de tegenstanders blijven steeds herverschijnen op dezelfde plaatsen. De AI van de tegenstanders maakt het niet veel spannender. Het enige wat die doen is zonder nadenken aanvallen, waardoor ze al snel het onderspit delven. Voor elke afgewerkte quest krijg je wat geld dat je bij de merchant kan gebruiken om potions, armor en wapens te kopen. Bij het bezoeken van een merchant wil het spel wel frequent crashen. Een kleine zoekopdracht op het internet later blijkt dat we niet de enige zijn die hier last van hebben. Occasioneel komt er een boss fight voorbij, maar deze blijken niet meer te zijn dan een vijand die er iets anders uit ziet en wat meer HP heeft. Verder heeft een boss dezelfde domme AI als de andere tegenstanders.
Grafisch is Conan: Tower of the Elephant zeker geen hoogvlieger. We hebben op iOS al veel indrukwekkendere dingen gezien. De game is een top down actie game, die keuze van camera standpunt kan ervoor zorgen dat alles er heel knap uitziet terwijl de grafische chip toch niet teveel werk moet verzetten. Toch ziet alles er heel plat en ongedetailleerd uit. De omgevingen zijn, zoals reeds vermeld hierboven, eentonig. Zowel de gebouwen in een dorp als de vijanden zien er steeds hetzelfde uit. De cutscenes worden weergegeven in een comic formaat, waarbij je met een veegbeweging verder bladert naar de volgende scene. Die strips zijn mooi getekend en bieden zeker een meerwaarde aan het spel.
- Aantal quests
- Gevechtssysteem
- Cutscenes
- Positionering Conan
- Graphics
- Crashes