UFC Personal Trainer

We hebben er even op moeten wachten, maar eindelijk is het er: een fitnessgame waar het mannelijk deel van de bevolking zonder gène van kan genieten. Zeg nu zelf, welke stoere bonk wil er nu door zijn vrienden betrapt worden met “Zumba Fitness” of “Get Fit With Mel B” op het salontafeltje? UFC Personal Trainer vult dus op zijn minst die leemte op, en we probeerden dus zonder schroom uit of het spel een waardige vervanger is voor een fitnessabonnement en of het ons misschien ook zou kunnen klaarstomen voor een UFC-carrière.

Geen mixed martial arts te bespeuren

Om al meteen een mogelijke misvatting uit de weg te helpen: je zal in deze UFC Personal Trainer geen brutale lijf-aan-lijfgevechten aangaan in het octagon à la Fighters Uncaged. De game focust louter op fitnessoefeningen en al wat daarbij komt kijken, dus je dromen om het zelf te maken in mixed martial arts mag je voorlopig nog even opbergen. De UFC-licentie wordt in de eerste plaats gebruikt om een gezicht te geven aan de trainers die je bij je oefeningen begeleiden. Je ontmoet dan ook echte UFC-trainers zoals Mark DellaGrotte, Javier Mendez en Greg Jackson doorheen de game.

Het nodige testosteron is dus zeker aanwezig om van deze fitnessgame een potige titel te maken, en gelukkig sluiten ook de aard en de intensiteit van de oefeningen meer aan bij de verwachtingen van een core fitnesser dan de games die we tevoren al in de huiskamer konden spelen. Wanneer je de game op een serieuze manier probeert te spelen, zal je behoorlijk wat zweet laten, want de taken die je voorgeschoteld worden zijn allerminst van de poes.

De structuur van de game en de menu’s sluiten nochtans vrij goed aan bij wat we al eerder zagen in workout-games. Je kan snel aan de slag in korte, voorgeprogrammeerde full body routines met ruimte voor je eigen accenten, maar kan er evengoed een training uitpikken die focust op specifieke lichaamsdelen of doelen. Snel even je biceps bijwerken of toch maar een poging doen om dat bierbuikje te laten smelten, het kan allemaal en het kan à la carte.

Hoe lang hou jij het vol?

Als je je klaar voelt om jezelf voor langere tijd een trainingsschema op te leggen of als je die verplichte regelmaat nodig hebt om je goede intenties vol te houden, dan ga je best voor een van de programma’s die 30 of 60 dagen duren. Elk van de aangeboden programma’s heeft een welbepaald doel voor ogen, zoals het ontwikkelen van uithouding, het focussen op zuivere krachttraining of het verliezen van overtollige kilootjes. Op basis van je gekozen doel, krijg je een combinatie van traditionele cardiovasculaire oefeningen, eenvoudige gevechtstechnieken en andere activiteiten en stretching voorgeschoteld.

Je begint met het afnemen van een conditietest die allerminst van de poes is en die onder andere peilt naar het aantal push-ups en sit-ups dat je kan afwerken in een minuut. Op basis van je resultaten krijg je een categorie toegemeten (wij kregen het ontnuchterende ‘beginner’ te zien), die de intensiteit en de hoeveelheid van je oefeningen bepaalt. Het trainingsschema waar we ons vervolgens op gooiden toonde dan een kalender die aangaf dat we elke week van twee rustdagen zouden kunnen genieten, maar dat de andere dagen telkens actie van ons werd verwacht.

Qua opbouw ziet elke dagsessie er ongeveer hetzelfde uit. Je moet erop rekenen dat  je ongeveer een half uur (soms meer, soms minder) zult bezig zijn met de ganse routine die steevast opent met een stretching en die daarmee ook afsluit. De hoofdmoot van de training bestaat uit een opeenvolging van verschillende fitnessoefeningen, die duidelijk uitgelegd en gedemonstreerd worden door de trainer die je ook echt stimuleert om ervoor te gaan. 

Pompen tegen de klok

Eerst krijg je de kans om een paar keer de beweging te oefenen, zonder tijdsdruk. Daarna verschijnt er een timertje op het scherm en word je verondersteld om binnen een vooropgestelde tijd een bepaald aantal keer de oefening te herhalen. Eens je dat aantal bereikt hebt, pusht de trainer je nog een beetje verder om te proberen om er nog een paar extra te doen. Dit systeem herhaalt zich telkens weer, en is in die zin dus voorspelbaar, maar het concept werkt wel goed om je tot het uiterste te duwen zonder dwingend moeilijk te worden. Een nadeel van het getimede luik van de oefening en het feit dat de tijd van je beste run telkens uitgebreid in beeld wordt genomen, is dat de game je op die manier eigenlijk pusht om oefeningen erg snel te doen, terwijl het eigenlijk beter en efficiënter is om ze gewoon goed uit te voeren. Je wordt daardoor verleid om bijvoorbeeld bij push-ups te gaan steunen op je knieën om wat sneller te kunnen gaan, terwijl je armspieren meer gebaat zijn bij het correct uitvoeren van de oefening – zelfs al gaat het dan een stuk trager.

We hadden vooraf wat schrik voor de nauwkeurigheid van de bewegingsdetectie van Kinect, maar die vrees blijkt ongegrond te zijn. De meeste oefeningen worden zonder problemen herkend, en als dat niet gebeurt is dat vaak te wijten aan het feit dat je ze zelf niet goed uitvoert. Hier en daar merk je wel dat je er de kantjes vanaf kunt lopen door de oefeningen wat onnauwkeuriger uit te voeren, maar daar bedrieg je uiteindelijk alleen jezelf mee. Als je toch niet geïnteresseerd bent in een degelijke workout, heeft het totaal geen zin om een game als deze te spelen.

Waar je wel rekening mee moet houden is dat je behoorlijk wat ruimte nodig hebt voor UFC Personal Trainer. Wij beschikken over een vlak van ongeveer 2,5 meter breed en 1,5 meter diep voor de tv en ervaren daarbinnen slechts sporadisch problemen, maar zo’n grote ruimte is nu eenmaal niet in elke woonkamer of bureau beschikbaar. Regelmatig moet je posities aannemen waar je op de grond moet gaan liggen of zitten om daar een reeks oefeningen zoals sit-ups  af te werken. Meestal slaagt Kinect ook in de registratie van deze oefeningen, al stopte de camera bij enkele sessies wel volledig met het tracken van ons lichaam. Je moet dan terug even rechtstaan, het pauze-menu induiken en de oefening herstarten.

Voor en na

Geen groot probleem, maar wel vervelend wanneer je in volle inspanning terug recht moet krabbelen en opnieuw beginnen. Het omgekeerde gebeurt soms ook, waar de tracker een iteratie van bijvoorbeeld je sit-up registreert op basis van een hoofdbeweging zonder dat je de oefening volledig uitvoerde. Ook de voice commands laten het af en toe afweten, al functioneren ze doorgaans wel degelijk. Laat je hierdoor echter niet afschrikken, want de tracking van UFC Personal Trainer is over het algemeen bij de beste van wat we al op Kinect te zien kregen.

Je prestaties worden allemaal gelogd en kunnen weergegeven worden in mooie overzichten en grafieken van je vooruitgang. Zelfs het clichématige, maar voor een keer niet gephotoshopte, before en after shot kan je laten zien dankzij de fotologs die de game bijhoudt.

Visueel en auditief wordt de UFC-licentie goed gebruikt, door je in een echte UFC-fitnessruimte te plaatsen – inclusief logo’s en andere atleten en zelfs door je in bepaalde oefeningen in het octagon te laten trainen samen met een hele reeks bekende vechters, inclusief stemmenwerk. Er zijn ook vrij te spelen videootjes voorzien waarin deze sterren je introduceren tot nieuwe oefeningen of programma’s. Voor de fans had het wellicht nog ietsje meer mogen zijn en hadden er meer oefeningen en minigames mogen tussenzitten met de focus op de edele vechtsport, maar als fitnessgame is UFC Personal Trainer eigenlijk vrij compleet.