REVIEW | Just Dance 2026 Edition danst vooral op veilig terrein

Er zijn weinig games die zo consequent hun eigen feestje blijven vieren als Just Dance. Jaar na jaar verschijnt er een nieuwe editie en hoewel het concept al sinds 2009 nauwelijks veranderd is, weet Ubisoft telkens weer een reden te vinden om spelers opnieuw in hun woonkamer in beweging te krijgen. Just Dance 2026 Edition bouwt voort op die formule, maar probeert tegelijk de reeks relevanter te maken met nieuwe community functies, verbeterde tracking technologie en een stevig opgefriste songlist. De vraag blijft echter of dat genoeg is om nogmaals op de dansvloer te stappen.

Het uitgangspunt is onveranderd eenvoudig: kies een nummer, spiegel de bewegingen van de op het scherm dansende avatars en probeer zo hoog mogelijk te scoren. De eenvoud is nog altijd het grootste wapen van Just Dance. Iedereen kan letterlijk binnen een minuut meedoen. De herkenning van bewegingen is merkbaar beter dan voorheen: de game registreert kleine polsbewegingen en herkent timing accurater, wat vooral op hogere moeilijkheidsgraden het verschil maakt tussen klungelen en presteren.

De songlist is zoals altijd de spil van de ervaring. Just Dance 2026 Edition pakt uit met ruim veertig nieuwe nummers, van popiconen als Dua Lipa, The Weeknd en Doja Cat tot klassiekers uit de jaren ‘90 en een paar verrassende niche keuzes. De mix is breed genoeg om elk type danser aan te spreken. Waar vorige edities soms te veel leunden op TikTok-hits, voelt deze selectie evenwichtiger met nummers die uitnodigen tot volwaardige choreografie in plaats van enkel korte trends. De dansroutines zelf zijn een stuk creatiever: meer variatie in tempo, meer dynamiek in camerastandpunten, en opvallend veel aandacht voor stijl en expressie.

Een van de grootste nieuwigheden is de nadruk op community en competitie. De Just Dance+ abonnementsdienst blijft bestaan en breidt verder uit met wekelijkse challenges, tijdelijke playlists en wereldwijde toernooien. Ubisoft probeert van Just Dance meer te maken dan een losse partygame: het wil een platform creëren dat voortdurend in beweging blijft, letterlijk en figuurlijk. De online-infrastructuur is stabieler dan voorheen en matchmaking verloopt soepeler. Toch voelt het hele systeem nog wat geforceerd aan. Dansen blijft uiteindelijk iets wat het best werkt in dezelfde kamer, niet via een leaderboard met vreemden.

Grafisch heeft de game een subtiele facelift gekregen. De kleurrijke, licht surrealistische stijl blijft behouden, maar de animaties zijn vloeiender en de belichting is complexer, waardoor de dansers meer diepte krijgen. Vooral op de nieuwe consoles komt dat tot zijn recht. De interface is overzichtelijker en sneller, met minder laadschermen en meer nadruk op directe toegang tot je favoriete nummers. Kleine details, zoals feedback na een dans of de manier waarop scores worden weergegeven, dragen bij aan een gestroomlijnd gevoel dat eerdere edities soms misten.

Qua modi is er weinig verrassends, maar dat hoeft ook niet. De klassiekers zoals Sweat Mode (om calorieën te verbranden) en Kids Mode (met vereenvoudigde choreografieën) zijn terug, en doen precies wat ze moeten doen. Wat wél nieuw is, is Party Shuffle, een dynamische afspeellijst die nummers aan elkaar rijgt voor continue sessies zonder pauzes. Dat maakt het ideaal voor feestjes of fitnessmomenten, al is het jammer dat de game nog steeds geen optie biedt om eigen playlists te importeren of muziek van streamingdiensten te gebruiken. De afhankelijkheid van de ingebouwde catalogus blijft dus een beperking.

Het blijft opvallend hoe Just Dance tegelijk hypermodern en ouderwets aanvoelt. De technologische kant, van motion tracking tot online updates, is scherp en up-to-date, maar het spelconcept zelf is sinds het Wii-tijdperk nauwelijks geëvolueerd. Voor sommigen is dat juist de charme: het is toegankelijk, herkenbaar en altijd feestelijk. Voor anderen begint de herhaling te knagen. Wie vorig jaar Just Dance 2025 heeft gespeeld, zal zich hier snel thuis voelen, misschien iets té snel.

De muzieklicenties en dans choreografieën zijn duidelijk de belangrijkste investering en daar plukt de game de vruchten van. Toch voelt het gemis van echt vernieuwende features als een gemiste kans. Denk aan een soort van campaign, meer verhalende uitdagingen, of integratie met fitnessplatforms. Zaken die de reeks relevanter zouden kunnen maken voor het publiek van vandaag. Ubisoft lijkt vooral te willen vermijden dat het vertrouwde format te veel verandert en dat is begrijpelijk, maar ook een risico.

Toch is het moeilijk niet vrolijk te worden van Just Dance 2026 Edition. De presentatie is aanstekelijk, de kleuren spatten van het scherm en de muziek is zorgvuldig gekozen. De gameplay mag dan simpel zijn, het blijft verrassend effectief in wat het doet: mensen in beweging brengen. In een tijd waarin veel games mikken op lange zitperiodes en intensieve sessies, blijft Just Dance een verademing door juist het tegenovergestelde te doen. Het is fysiek, sociaal en vrolijk en dat is, zeker anno 2026, nog altijd een waardevol nicheproduct.