REVIEW | Call of Duty Black Ops 6 heeft de juiste feel

Het is een formule die blijkbaar blijft werken. Call of Duty mag ondertussen de eenentwintigste telg verwelkomen, een gloednieuwe installatie van de Black Ops-reeks. Tijd om eraan te beginnen - als we die verdomde Battle.net launcher aan het werk krijgen, tenminste.

Campaign

Voor we in de multiplayer duiken, willen we enkele woorden kwijt over de campaign van deze nieuwe Call of Duty. We hebben hier best wat plezier aan beleefd, al werden we niet echt betoverd door het verhaal en de setting. De opzet is simpel: jij (Case) wordt geschorst en vanuit je safehouse ga je samen met enkele kameraden (en ‘friends you made along the way’) de strijd aan tegen ‘The Pantheon’. De setting is 1991, tijdens de Golfoorlog.

Je zet je kamp op in een safehouse, van waaruit je groep zal opereren. Dat safehouse kan je ook verder verkennen en het geeft enkele geheimen prijs, zoals een mooie som geld. Geld kan je ook verdienen tijdens de missies, waarmee je zaken kan upgraden zoals je fysieke paraatheid en beschikbare wapens. Een leuk concept, maar de impact van deze upgrades is tijdens de missies niet echt merkbaar.

De missies zelf zijn wisselend van kwaliteit en gaan van een politiek evenement (waar je jezelf eerder een James Bond met twintig gadgets voelt dan een militair) tot zware gevechten in het midden van de woestijn. We hadden vaak het gevoel dat er te veel stealth- en undercover missies in de game zitten. Hoewel de game vaak de illusie van openheid probeert op te wekken, zijn de levels uiterst lineair.

Al met al is deze campaign een van de betere van de meest recente Call of Duty-titels, zonder echt te blijven hangen. Visueel mag de game er zeker zijn - dat is meestal wel het geval bij de Black Ops-games - maar wat betreft het verhaal en de mechanics blijft het allemaal vrij oppervlakkig. Niet slecht en zeker de moeite waard om eens door te spelen, maar ook deze campaign zal je niet lang bijblijven.

Multiplayer

Waar de meeste mensen Call of Duty voor kopen is uiteraard de multiplayer, en Black Ops 6 is zeker en vast een Call of Duty-multiplayer ervaring. Mensen die terugkeren naar de franchise hoeven niets te vrezen, want zodra ze de lobby binnenkomen, voelen ze zich meteen thuis in een vertrouwde omgeving.

Een van de grootste nieuwigheden - waar veel over gesproken werd in aanloop naar de game - is omni-movement. Hiermee kun je in verschillende richtingen duiken terwijl je schiet, op je zij gaan liggen om zo rond een hoek te schieten, enzovoort. Allemaal met het idee dat je optimaal op het slagveld kan manoeuvreren. De feature is zeker welkom maar al met al heeft ze niet enorm veel impact op de gameplay. Het maakt alles wel een stuk chaotischer.

Chaotisch is ook de beste beschrijving voor deze Call of Duty. Spelers worden de hele tijd aangespoord om te blijven sprinten; de movement is erg snel en de actie stopt geen enkel moment. Dat zou je verwachten van een meer arcadestijl shooter zoals Call of Duty, maar het is écht van het goede te veel.

Het echte probleem van Black Ops 6 zijn echter de maps, die we zonder twijfel verschrikkelijk durven noemen. Sommige maps zijn zo claustrofobisch dat het niet ongebruikelijk is dat dezelfde speler die je net neerschoot je opnieuw ziet spawnen en je zonder tegenreactie opnieuw kan uitschakelen. Frustrerend. Aan het andere eind van het spectrum zijn er dan weer maps die veel te groot zijn en geen logische looplijnen hebben, wat tot grote leegte leidt. Jammer, want de maps zien er op zich prachtig uit.

Sinds Warzone - en met Treyarch's duidelijke voorkeur om weg te blijven van de traditionele three-lane maps - zijn de maps in Call of Duty al een probleem. Er zijn te veel lines-of-sight, te veel kleine gangetjes, veel te veel cover en over het algemeen zijn ze te open. Dit resulteert in een chaotisch en frustrerend cluster van geweld op de kleinere maps en slaapverwekkende potjes op de grote maps. Een van de meest voorkomende opmerkingen tijdens onze tijd met de game was: “Als ze de originele Black Ops 1- of Black Ops 2-maps in deze game hadden gestopt, hadden we veel meer plezier gehad.” Het is jammer.