Kunitsu-Gami: Path of the Goddess is een unieke combinatie van genres

Soms heb je van die games die in de beschrijving heel veel naar je toe gooien, waardoor het wat moeilijk wordt om in te beelden wat ze juist inhouden. Kunitsu-Gami: Path of the Goddess is zo’n game. Tower Defense, base building, hack-n-slash… Het zit er allemaal in en dat in een verrassend amusant pakket.

Kunitsu-Gami: Path of the Goddess spelt zich af in Japan op de fictieve Kafuku Mountain. Die heeft door de hebzucht van de bewoners van die berg te maken met een pak demonen en andere monsters die de mensen het leven zuur maken. Gelukkig kan jij als krijger Soh samen met Yoshiro, een soort priesteres, een handje toesteken om iedereen te helpen en het kwaad te verdrijven.

Daarbij reis je naar verschillende plaatsen op de Kafuku-berg, waarbij je telkens weer een nieuwe uitdaging voorgeschoteld krijgt, die je in verschillende fases moet oplossen. Fase 1 begint overdag, waarbij je over de (meestal vrij kleine) map moet rondlopen om mensen te bevrijden, kristallen te verzamelen en nog andere extraatjes te vinden. Die kristallen kan je vervolgens gebruiken om mensen een upgrade te geven, zodat ze je kunnen helpen in de volgende fase, of door een pad vrij te maken voor Yoshiro, zodat die tot bij de Tori Gate geraakt en daar de kwade geest kan verbannen met een mooi dansje.

Fase 2 begint wanneer de zon ondergaat, en dat gebeurt in real-time dus je moet in fase 1 wel even haast maken. Dan gaat de Tori Gate open en proberen allerhande griezelige wezens tot bij Yoshiro te geraken. Het is aan jou en de inwoners om ze een halt toe te roepen. Als Soh kan je vrij over de map bewegen en hack-n-slash-gewijs de vijanden aanvallen. De buurtbewoners kan je als in een soort tower defense game dan weer over de map heen verplaatsen, zodat ze er hopelijk zoveel mogelijk zelf tegenhouden.

In het begin gaat dat allemaal vrij eenvoudig, ook omdat de gewone stervelingen op dat moment maar een beperkt aantal rollen kunnen aannemen en omdat de demonen die door de poort komen vrij zwak zijn. Naarmate de moeilijkheid echter wordt opgedreven en je meer opties hebt, wordt vooral het tactische onderdeel van die gevechten steeds belangrijker.

Leuk is ook dat de game niet stopt wanneer Soh sterft. Die wordt dan tijdelijk een soort geest, waardoor je enkel nog kan ingrijpen via de bewoners op de berg. Na een tijdje keer je wel terug in het gevecht en kan je zelf weer lustig aan de slag met je zwaard.

De game bevat ook een flink aantal baasgevechten, waar de moeilijkheidsgraad al snel de hoogte in gaat en je flink zal moeten experimenteren met je setup om het gevecht aan te gaan. Je kan gelukkig ook upgrades geven aan de verschillende rollen, om zo sterker te staan tijdens het gevecht, maar de difficulty spikes blijven toch opvallend. Je kan alle upgrades ook steeds weer verwijderen, dus een fout zal nooit afgestraft worden. De baasgevechten zijn ook wel een stap weg van de tactische gameplay in de rest van het spel en focussen meer op goede combat met Soh en hier en daar de juiste rollen kiezen voor je medestrijders.

Tot slot is er ook nog een klein basebuilding element aan de game, waarbij je een basis moet repareren om zo wat extraatjes te verdienen. Extraatjes die je ook kan verdienen door bepaalde extra uitdagingen in een level te voltooien, waarmee de makers je duidelijk willen aanzetten om levels opnieuw te spelen.

Heel diepgaand is het allemaal niet, maar het zorgt wel voor wat rustmomenten in een game waar de actie voor de rest een best hoog tempo heeft. Zelfs tijdens de dag, waarbij je niet aangevallen wordt, zal je razendsnel over de map rennen om zoveel mogelijk kristallen te vinden die je dan kan inzetten tijdens de nacht of om Yoshiro naar de poort te begeleiden.

Kunitsu-Gami: Path of the Goddess valt ook op dankzij de visuele invulling, die op het eerste zicht misschien niet zo speciaal is, maar die wel een flink pak details bevat. Vooral de monsters zijn uniek en vertonen af en toe gruwelijke vormen die perfect passen bij de horror die ze moeten voorstellen. Ook de soundtrack is duidelijk met liefde samengesteld.