REVIEW | Luigi's Mansion 2 HD is een huiveringwekkend goede remaster

In onze preview hebben we het al kort gehad over deze "remake" maar "remaster" is een beter woord voor deze geliefde sequel van Luigi's Mansion (2003) die origineel voor de 3DS uit kwam in 2013, ontwikkeld door Next Level Games. Veel en veel betere HD graphics: geen 3D-effect maar meer in lijn met deze van Luigi's Mansion 3 uit 2019, soepelere controls dankzij de control sticks van de Switch, een uitgebreidere multiplayer (Scarescraper)...tijd voor een full dive na weken nieuwtjes, een preview en wachten: op 27 juni 2024 is het zover.

Nog even kort het verhaal schetsen voor de vorm en voor iedereen die geen 3DS had: Lugi's Mansion 2 HD zet de speler opnieuw in de schoenen van Mario's grote broer om te gaan spokenjagen en deze keer is de ervaring ruimer en dieper tegelijkertijd. Het spel speelt zich af in Evershade Valley, waar Professor E. Gadd zijn onderzoek naar geesten heeft voortgezet vanuit zijn plaatselijk opgetrokken hi-tech bunker. Verrassend genoeg zijn de spoken en Gadd aan het begin op goede voet, maar dit verandert met het versplinteren van de Dark Moon (door dezelfde slechterik als in LM 1: King Boo himself), een artefact dat de spoken rustig hield. Het is aan Luigi om de stukken bij elkaar te zoeken in elk van de vijd heerlijk gevarieerde locaties, zoals (uiteraard) eerst een landhuis, maar later ook een oude klokkentoren en een mijn.

Luigi's Mansion 2 HD is clever geschreven, zoals voornamelijk te zien is door de gesprekken met de professor: Luigi communiceert door middel van zijn emoties en lichaamstaal, net als de spoken, en het spel brengt dat meesterlijk in beeld. De personages vertellen veel door hun bewegingen, reacties, gedragingen en andere non-verbale communicatie, waardoor het geheel vergelijkbaar is met een humoristische stomme film. Wanneer je Luigi echt bang ziet worden, kun je alleen maar glimlachen en af en toe hardop lachen. De spoken hier zijn heel anders dan die in het originele spel: om te beginnen zijn er meer verschillende soorten, maar ze hebben ook meer charme en persoonlijkheid en dienen hier een hoger doel. Ze zorgen voortdurend voor kattenkwaad en maken het onze pantoffelheld vaak moeilijk : ze gaan aan de haal met sleutels of andere essentiële zaken die nodig zijn voor progressie, maken dingen stuk die daarna gerepareerd of vervangen moeten worden,...maar met behulp van een doordachte, gemotiveerde speler krijgt Luigi ze vroeg of laat toch allemaal wel te pakken. Special mention hier voor één bepaald soort spook dat in afwezigheid van de Dark Moon enkel speels en wat uitdagend is in plaats van gewelddadig en lastig: de Polterpup. Deze geest gedraagt zich exact zoals je van een spookhond zou verwachten: wil graag spelen, wil dat je hem volgt en kan pakken,...en als je een gouden bot op een missie hebt kunnen vinden likt hij je zelfs weer tot leven op de zwaardere momenten (en die zijn er absoluut).

De structuur van Luigi's Mansion 2 lijkt op die van het originele spel: je reist van kamer naar kamer, lost puzzels op en probeert kleurrijke spoken te vangen. Wat in dit spel nieuw is, is de variëteit aan landhuizen en hoe ze zijn ingericht. Elk landhuis in het spel heeft zes niveaus (opgedeeld in afzonderlijke missies), die elk 15-35 minuten duren, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad. Ondanks deze verandering in structuur blijft min of meer de open aard van het origineel intact. Je kunt nog steeds de omgevingen verkennen en verder doordringen in nieuwe kamers met elke missie. Spelers worden ook aangemoedigd om missies opnieuw te spelen (zeker na het behalen van nieuwe gadgets) om een hogere rang te behalen: brons, zilver of goud. Daarnaast zijn er speciale edelstenen te vinden in elk landhuis, wat een leuke extra sidemissie geeft. Je volledige spokencollectie kan je na iedere missie en ook tussendoor bekijken in Gadd's bunker, je hoofdbasis voor missies.

Spoken bevechten is hier een stuk interactiever dan in LM1 en moeten worden gevangen met een systeem dat het beste kan worden beschreven als vissen. Eerst worden ze verdoofd met de Strobulb, een extra functie van de Poltergust 5000 die wordt geactiveerd door op de A-knop te drukken en kan worden opgeladen voor een grotere flits. Op het juiste moment getimed maakt dit de hartpunten van een spook zichtbaar, waardoor je het kan beginnen aanvallen. Daarna gebruik je de R-knop om te proberen de geest op te zuigen terwijl je tegen de richting in moet sturen van waar de (zich uiteraard met hand-en-tand verzettende) geest zich beweegt tot zijn gezondheid op 0 staat en hij in de Poltergust verdwijnt. Ook nieuw hier is de Power Surge, een balk die oplaadt naargelang je voortdurende, ononderbroken schade aanricht en 3 levels van sterkte heeft die je tussendijds kan activeren om een flinke portie schade ineens uit te delen. Dit stelt je in staat om geesten sneller binnen te halen voor betere speeltijden en geeft ook extra geld indien goed uitgevoerd. Zoals in het origineel kan je ook hier voorwerpen in de omgeving opzuigen om puzzels op te lossen en obstakels te verwijderen om verborgen schatten te onthullen, maar ze zitten vaak goed verstopt en op onverwachte plaatsen: niemand verwacht een stapel bankbiljetten, goudstaven en munten die tevoorschijn springen als je gordijnen opzuigt of plafondventilators laat draaien.

In de originele uitgave van LM2 was het de touchscreen van de Nintendo 3DS die werd gebruikt om informatie weer te geven over verzamelde schatten, Luigi's gezondheid en voorwerpen die gevonden moeten worden. Hier is al deze info en de interactieve kaart altijd zichtbaar in een bovenhoek en kan nader bekeken worden met de -knop. Een andere nieuwe toevoeging aan het spel is het Dark-Light Device, dat kan worden gebruikt om dingen die in illusies zijn gevangen tevoorschijn te halen. Na het apparaat een bepaalde tijd te hebben gebruikt, zal het object zich slechts gedeeltelijk onthullen. Op dit punt moet je speciale Spirit Balls opzuigen, die ervoor zorgen dat het ding verborgen blijft. De beloning is toegang tot nieuwe deuren en geheimen die tijdens het avontuur nodig zijn. Wanneer je ergens vast zit of geen idee hebt verder te gaan: scan de kamer eens met het DLD en vaak genoeg is er dan ineens een oplossing zichtbaar.

Het meest opvallende nieuwe verschil in speelmodus is natuurlijk de multiplayermodus. De ScareScraper biedt drie verschillende coöperatieve opties aan spelers, zodat ze het kunnen opnemen tegen een horde boze geesten. In Polterpup moet je verschillende spookhonden in de kamers opsporen en proberen ze met je stofzuiger te vangen. Hunter vereist dat je geesten op elke verdieping verslaat binnen een bepaalde tijd. Ten slotte moet je in Rush racen om elke verdieping te ontruimen, waarbij je je vaardigheden als team moet inzetten. De niveaus worden altijd willekeurig gegenereerd en multiplayer spelen komt zelfs ten goede aan de singleplayercampagne, aangezien verdiend goud wordt toegevoegd aan het totaal in de hoofdhub van het spel. Dit kan je verbeterde vaardigheden en upgrades voor je stofzuiger opleveren: prima beslissing.

Nu, de complete grafische herwerking is duidelijk bedoeld om de 3DS-graphics van 2013 meer op één lijn te brengen met deze in Luigi's Mansion 3 uit 2019, en de ontwikkelaars hebben uitstekend werk geleverd door nieuw leven te blazen in elke kamer. Als je niet beter wist, zou je denken dat dit een veel modernere game is dan het eigenlijk is. Wanneer je vergelijkt met de versie uit 2013 (niet eerlijk, ik weet het maar jah) meer bepaald naar de schermen van het origineel, is het opmerkelijk hoeveel rafelranden we destijds accepteerden, en in sommige van de begingebieden - de garage (A1) is hier een goed voorbeeld - worden achtergronddetails die in 2013 een wazige hoop waren, nu weergegeven met  helderheid en scherpte. Het helpt dat we ook fancy lens flare-effecten en schaduwen, glanzende vloeren, flikkerende lichten, en nog meer van dat fraais hebben, en deze nieuwe details dragen bij aan hoe Luigi nu natuurlijker dan ooit aanvoelt om te besturen.

Als er een probleem was met het originele Luigi's Mansion en deze opvolger, is het dat het soms een beetje onhandig kan zijn bij het richten, je stofzuiger in hoeken of boven je mikken, en gevechten tegen meerdere vijanden waren chaotisch en af en toe frustrerend . Dit voelt nu allemaal veel beter, deels dankzij hoe simpel het is om alles in beweging te zien met de enorme resolutieverhoging maar ook omdat Luigi soepeler en vrijer beweegt, waardoor draaien op de plek of te focussen op een bepaald spook veel gemakkelijker is. Mogelijk komt het door de sticks van de Switch (waarschijnlijker door alle nieuwe animaties, laten we eerlijk zijn), maar draaien in een krappe ruimte voelt nu veel beter aan. Wat belangrijk is - je kunt ook schakelen tussen omnidirectionele of horizontale besturing voor Luigi, en de gevoeligheid van de sticks aanpassen als dat nodig is, en de game bevat een gameplaygids met handige video's mocht je coachingtips nodig hebben.

Eén ding dat destijds op kritiek stootte en dat nog steeds doet is het missiesysteem dat geen saves toelaat terwijl een missie bezig is. Je kan de Switch zelf natuurlijk even pauzeren met de Power-knop, maar dat voelt een beetje gauche aan. De missies waren ontwikkeld voor een on-the-go ervaring van 15-35 minuten, maar dat systeem voelt nu een beetje outdated. Het spel is leuk, uitdagend en gevarieerd genoeg om lange tijd na elkaar te spelen, maar het is niet altijd op voorhand duidelijk hoe lang een missie zou kunnen duren (15 tot 35 minuten is redelijk veel variatie), wat speeltijd inschatten moeilijk maakt. Een bijkomend nadeel van dit systeem is ook dat als je in zwaar weer verkeerd bij een moeilijk gevecht en "Goede nacht" wordt gewenst wanneer je gezondheidsmeter op 0 komt en er geen polterpup is om je terug te brengen, je de missie ook helemaal weer van voor af aan moet spelen met geen progressie. Saven vlak voor een baas, hah: vergeet het. Dit maakt het spel soms langer en moeilijker dan vermoedelijk aanvankelijk bedoeld en voelt meer aan als een tekortkoming dan een weloverwogen beslissing.  Maar voor de doorgewinterde speler is dit gewoon deel van de uitdaging.