The Baconing (XBLA, PSN, pc, Mac)
Met The Baconing zijn we inmiddels aan het derde en laatste deel uit de DeathSpank-saga toegekomen. Nadat de voorgaande delen redelijk goed werden onthaald, zou je er haast van uitgaan dat deze titel minstens even sterk is. Aan de hand van deze review gaan we dus proberen uivinden of onze stringdragende held ook deze keer garant staat voor een vermakelijke game.
Vertouwde formule
Na hij zijn vorige avontuur alle Thongs of Virtue wist te verzamelen, leek het alsof DeathSpank op rozen zat, maar zijn typerende domheid stak hier een stokje voor. Nadat hij, puur uit verveling, deze zes thongs boven mekaar aantrok, bracht hij zo AntiSpank tot leven, een robotversie van hemzelf maar dan met kwaadaardige trekjes. Om zijn vijand te verslaan, zal hij eerst en vooral alle 'slipjes' moeten terugvinden, om deze daarna met de Fires of Bacon één voor één tot as te herleiden.
Het eerste wat we merken bij het spelen van deze titel is dat het nagenoeg hetzelfde spel is als de twee voorgaande delen. Zo is de vertrouwde action RPG-formule nog steeds dezelfde, met dat verschil dat het deze keer niet even fris aanvoelt als weleer. De enige wijziging is dat niet ieder wapen van speciale aanvallen is voorzien. Het voelt zelfs aan alsof we niets anders meer doen dan doelloos grinden in deze spelwereld, want van de creativiteit die DeathSpank: Orphans of Justice en Thongs of Virtue typeerde, valt ondertussen niet veel meer te bespeuren.
De humor is nog steeds een aaneenschakeling van onderbroekenlol en droge commentaren, wat regelmatig een grijns op je gezicht zal toveren. Deze humor uit zich eveneens in vreemde missies en de vele stereotiepe NPC's die we op onze reis tegenkomen. Het stemmenwerk voor deze personages wordt gelukkig goed beheerst en past geheel in de stijl van de franchise en vooral: bij het personage in kwestie. Het enige storende detail is hier dat de weeskindjes, die je doorheen het spel ontmoet, allemaal exact hetzelfde klinken.
Een spel om snel te vergeten
Om je door de vele gevechten die je staan te wachten een weg te banen, krijg je een groot arsenaal aan wapens, een harnas en een schild ter beschikking. Dit laatste is trouwens van levensbelang, omdat de vijanden letterlijk vanuit alle hoeken op je komen afgestormd. Je kunt dit schild trouwens ook perfect gebruiken om vijanden te verdoven, wat je even de tijd geeft om te bekomen van het geweld, om daarna toe te slaan. Qua wapens heb je de keuze tussen short- en long-ranged wapens, waarvan de eerste groep het meest effectief is, gezien afgevuurde projectielen niet veel impact op je tegenstanders lijken te hebben.
Granaten hebben dan wel weer het gewenste effect, tenzij je er te dichtbij gaat staan en daardoor zelf het loodje legt. Indien je deze niet bij de hand hebt, kun je ook nog gebruik maken van explosieve vaten die over het landschap verspreid staan. Door hier eventjes een wapen op af te vuren, kun je meteen een groot aantal vijanden verslaan. Als de besturing van het spel perfect zou werken, zou dit geen probleem zijn. Helaas schiet de game hier te kort, omdat ons personage niet altijd even snel in de richting gaat die je aangeeft. Ook beginnen de grote golven aan vijanden snel te vervelen, gezien deze - ondanks hun verschillende gedaantes - niet veel variatie met zich brengen.
Of je deze titel nu op de makkelijkste of de moeilijkste graad speelt, je zult niet veel verschil merken. DeathSpank zal regelmatig het loodje leggen en dit ligt niet zozeer aan de speler, maar wel aan het spel. Alles voelt immers nogal ongebalanceerd en ongecontroleerd aan. Grafisch klopt het plaatje echter wel: de kleurrijke omgevingen scheppen de nodige sfeer en de personages werden mooi vormgegeven, wat helaas verre van genoeg is om deze titel naar een degelijk niveau te tillen. De functie om het spel (zowel on- als offline) in co-op te spelen, is een leuke extra, alhoewel dit slechts een pleister op de wonde is.
The Baconing is via de Xbox Live Marketplace beschikbaar voor 1200 Microsoft punten (15 euro), PSN-gebruikers tellen hiervoor 14,99 euro neer, net als de Mac- en pc-gamers onder ons.
- Humor
- Degelijke voice acting
- Te repetitief
- Mist de originaliteit van zijn voorgangers
- Slechte besturing