REVIEW | Men of War II Is wat blijven hangen in het verleden

Ontwikkelaar Best Way brengt ons na 15 jaar met Men of War II eindelijk een vervolg op Men of War. In deze afgelopen periode kregen we wel enkele varianten van de reeks waaronder een reis naar Vietnam, maar ook een meer casual ervaring met de Assault Squad-reeks. De release werd met enkele maanden uitgesteld na community feedback, maar met Men of War II keren we nu eindelijk terug naar de Tweede Wereldoorlog.

Men of War II biedt een singleplayer aan met verschillende campaigns, maar wanneer je wat meer uitdaging zoekt, kan je ook naar de multiplayer trekken. In de campaign krijg je de keuze uit verschillende opties. Er is immers een verhaal rond de Russische, Duitse en Amerikaanse factie, met telkens zes missies.

Elke missie heeft specifieke objectieven. Zo moet je soms een aanval inzetten op een vijandelijke basis die je erna moet verdedigen tegen een tegenaanval. Dit doe je natuurlijk liefst met zo weinig mogelijk slachtoffers, want wanneer een soldaat sterft ben je die ook volledig kwijt voor de rest van de missie. Enkel bij een nieuw avontuur start je terug met een volledig bataljon. De campaign is gedaan met dezelfde formule die we kennen uit de voorgaande games en misschien hadden we op dat vlak wel wat verandering verwacht in deze game. Zo zijn de cutscenes nog steeds houterig en fronsten we ook af en toe de wenkbrauwen bij de dialogen, die ditmaal wel volledig ingesproken zijn.

Naast de story mode krijg je toegang tot drie andere modes: historical, conquest en raid. Bij historical krijg je wat meer bekende gevechten. Zo kan je met de Amerikaanse troepen D-Day herbeleven inclusief nachtelijke landing en de bestorming van het strand en de nabijgelegen dorpen. Je kan ook kiezen met welk bataljon je aan de slag gaat, zoals infanterie, voertuigen of artillerie met later nog enkele extra opties waaruit je kan selecteren.

Bij conquest en raid krijg je een beetje dezelfde formule, maar hier krijg je een random gegenereerde operatie die je kan voltooien. Uiteraard is er ook weer keuze uit welke bataljons je wil gebruiken en je kan ook verschillende technologieën vrijspelen, wat je uiteraard iets meer keuze geeft in de manschappen die je kan selecteren bij een gevecht. Op het einde van een missie word je beloond met rewards en centjes, die kan je spenderen aan nieuwe technologie.

Afhankelijk van de factie en de soort campaign start je met een specifiek aantal eenheden die je niet kan versterken met verse troepen. Sterven ze, dan ben je ze voorgoed kwijt in de missie, al laten sommige missies je ook toe om nieuwe troepen op te roepen. Je werkt met drie niveau's van troepen waarbij de laatste de sterkere eenheden bevat, maar die wordt ook pas later in de missie beschikbaar gesteld. Het aantal troepen dat je kan oproepen is ook beperkt en afhankelijk van een timer, dus je moet goed nadenken hoe je dat doet om zo toch zoveel mogelijk soldaten in leven te houden om de strijd te overleven.

Een leuke extra in de reeks is natuurlijk de direct control die je toelaat om de eenheden direct te controleren. Je krijgt dan een third person view over de soldaat, voertuig of emplacement. Er komt dan een roos op je scherm en hiermee kan je richten op vijanden. Je kan ook met de WASD-knoppen de geselecteerde asset rond bewegen. We moeten zeggen dat dit verrassend goed werkt en we zijn dan ook uitermate tevreden met deze toevoeging. Het maakt gevechten iets uitdagender, want wanneer je twijfelt of je een gevecht kan winnen, kan je zelf het heft in handen nemen en hopen dat je een overwinning kan forceren. Het selecteren van andere wapens op je tanks werkt daarbij ook goed.

Men of War II richt zich op realisme en dat merk je meteen aan de verschillende opties die in het spel aanwezig zijn. Je hebt tal van opties om troepen te commanderen, maar ook om handelingen uit te voeren. Zo kunnen ze zichzelf ingraven om dekking te zoeken, en kunnen tanks en emplacements zich omsingelen met zandzakjes. Er zit uiteraard een limiet op het aantal kogels en brandstof die je troepen meenemen en wanneer die op zijn, moet je ze te zien herbevoorraden. De interface met al die opties is redelijk druk en je bent snel het noorden kwijt. Het vergt enige tijd om alles te begrijpen en volgens ons miste de ontwikkelaar de kans om bij Men of War II al die menu's wat te vereenvoudigen en moderner te maken.

Wanneer je de verschillende campaigns hebt volbracht, kan je naar de multiplayer waar je toegang krijgen tot enkele modes, namelijk PvP battalions , PvE battalions, PvP classic en PvP combined arms. Bij PvP en PvE Battalions krijg je beiden de keuze om een selectie te maken uit een aantal bataljons die het beste bij je passen. Je krijgt toegang tot de drie facties en uiteraard kan je nieuwe vrijspelen door progressie te maken. Bij PvP speel je tegen andere menselijke spelers, terwijl je bij PvE in co-op tegen AI gestuurde tegenstanders kan spelen. De PvP classic mode keert terug naar de klassieke vorm waar je geen keuze maakt uit een bataljon, maar een vaste lijst van eenheden. Bij PvP combined arms krijg je hetzelfde als de classic, maar iets meer troepen waaruit je kan selecteren. Spijtig genoeg hebben we dit niet zelf kunnen testen, aangezien we niemand online vonden (nvdr. de reviewer speelde de game voor release).

In een spel als dit is de AI belangrijk van zowel je eigen troepen als die van de vijand en terwijl je die van jezelf kan besturen met de direct control om wat bij te sturen, toont de meegeleverde AI niet altijd zijn beste kant. Het is niet altijd even duidelijk wanneer je soldaten het vuur openen op de vijand, want soms doen ze dit automatisch, maar bij andere momenten worden de vijanden gewoon genegeerd en worden ze zelf beschoten met natuurlijk het gevolg dat je troepen verliest. Bij beiden gevallen stond de fire at will actief. Dit is voor ons de grootste ergernis , want we hebben wel wat troepen verloren omdat ze gewoonweg niet beginnen schieten op de vijand wanneer die in zicht was.

Visueel is het natuurlijk een stapje omhoog ten opzichte van Men of War I, maar vergeleken met de laatste titel in de reeks is er niet zoveel verschil op grafisch vlak. Her en der zijn er wel wat verbeteringen toegepast, maar wanneer je kijkt naar de concurrentie ziet het er wel een beetje outdated uit. Zo bevatten de modellen van de units mooie details, maar als je te dicht inzoomt, valt dit argument snel weg en merk je de ouderdom. De laadtijden zijn ook niet meer van deze tijd. Met de game op een NVME drive hadden we toch nog wel laadtijden van rond de minuut. Ben je zoals ons en ga je bij een mislukte poging terug naar een vorige save dan begint het natuurlijk allemaal wat op te tellen. Bugs zijn natuurlijk niet te vermijden, maar buiten enkele kleintjes zoals voertuigen die tegen elkaar rijden hebben we geen gamebrekende bugs ondervonden. Men of War II vereist een always online connectie ook al speel je alleen de singleplayer. Dit is natuurlijk een minpunt en terwijl de ontwikkelaar heeft bevestigd dat ze werken aan een offline-mode hadden we dit graag gezien met de release.