REVIEW | Princess Peach steelt de show in Princess Peach: Showtime!

Dankzij het succes van de Super Mario Bros. film is niet alleen Mario nog populairder geworden, karakters zoals Luigi, Bowser en Peach hebben ook mee in de spotlight gestaan en enkele van hen krijgen daardoor terug wat meer aandacht dan vroeger. Peach heeft in de film aangetoond dat ze zeker en vast haar mannetje kan staan als ster van de show. En maar goed ook, want in Princess Peach: Showtime! is dat net wat ze keer op keer zal moeten doen.

Na opnieuw gered te zijn door Mario uit Bowser zijn greep, trekt Peach met Toad erop uit om het Sparkle Theatre te bezoeken en een toneelstuk bij te wonen. Net binnen wordt helaas al snel duidelijk dat er iets gaande is. De sterren van de show zijn gevangen genomen door een boosaardige en excentrieke slechterik genaamd "Grape". Die gooit Toad direct buiten en laat Peach alleen achter in een met duisternis gevuld gebouw. Gelukkig is er een Sparkle assistent genaamd Stella, een fee die een sterrenhoofd heeft en lintjes draagt, die Peach haar krachten kan geven tegen het gespuis. Het is nu aan Peach om de show te stelen in tal van toneelstukken en Grape en haar aanhangers (de Sour Bunch) op allerlei manieren van de planken te smijten.

Zie je, Princess Peach: Showtime! is niet zoals veel andere Mario-spellen uit het verleden. Het is geen 2 of 2.5D side-scrolling platformgame, en ook geen 3D-platformgame zoals bijvoorbeeld Super Mario Odyssey. Het bevindt zich in een rare limbo waar het bijna een 2.5D 3D-platformgame is die traditionele platformsystemen combineert met party-achtige minigames. Wat we hier bedoelen is dat, aangezien elk level zich op een podium afspeelt, je slechts een beperkte bewegingsruimte hebt, en dat de camerahoek vast is en Peach altijd vanuit een hoek wordt bekeken alsof het een camera is die in de spanten is gemonteerd en de beelden opneemt. Tal van evenementen vinden op het podium plaats, gaande van speciale power-ups tot mini-games en nevenactiviteiten zoals hidden gems.

Wel is duidelijk dat Princess Peach: Showtime! in de eerste plaats gemaakt is voor een jonger publiek. Dat is niet echt een minpunt, maar eerder een waarschuwing voor wat je van dit spel kunt verwachten. De game is vrij kort en bondig, met mechanics en uitdagingen die voor de meerderheid van de meer ervaren spelers te makkelijk zullen zijn. De andere kant van deze medaille is dat Showtime! een ideaal spel is om jongere mensen te verwelkomen in de wereld van Mario, en bovendien een verdomd vermakelijke welkom.

De manier waarop Showtime! het level design en de power-ups benadert, is verbazend goed uitgewerkt. Elk toneelstuk heeft een uniek thema, level design en Sparkle-kracht. Het Wilde Westen-thema bevat bijvoorbeeld stoffige saloons, op hol geslagen treinen en Cowgirl Peach, terwijl je Figure Skater Peach eerder zal vinden op het ijs, uitgerust met bevroren meren, sneeuwpoppen en ijzige struiken versierd met kerstverlichting. Detective Peach geeft dan weer een undercover-achtige sfeer waarbij je zoekt naar tal van aanwijzingen met je vergrootglas en Ninja Peach zal je over daken van tempels doen lopen en al wall jumpend en stealthy vijanden laten schakelen. De esthetiek van dit spel is een echt hoogtepunt en iets dat steeds weer verrast.

Voeg daarbij de Sparkle power-ups, die meestal goed doordacht en uniek zijn, en die elk iets nieuws op tafel brengen. Sommige zijn duidelijk beter dan andere. Detective Peach kan vrij langdradig aanvoelen doordat je traagjes het level doorzoekt en speurpuzzels oplost, maar Superheld Peach smijt je dan continu in de actie en laat je quasi geen moment rusten. Er hoeven niet eens gevechts- of actiegerichte kwaliteiten in de krachten te zijn ingebakken om leuk te zijn, aangezien de vredige Patisserie Peach en haar bak mini-games uiteindelijk als een welgekomen tussendoortje aanvoelen doorheen het avontuur. Het punt is dat Nintendo in dit spel goed werk heeft geleverd door verschillende krachten te creëren en te definiëren en ze vervolgens te koppelen aan niveaus die uniek aanvoelen en een weerspiegeling zijn van de toneelstukken waarin je ze zou moeten vinden. Het is geen duidelijke homerun, maar er is veel om van te houden.

Let wel, de niveaus in Showtime missen een beetje de complexiteit die je aantreft in de meer traditionele Mario-platformgames. Er zijn in elk level een aantal Sparkle Stars te verzamelen, waarbij deze meestal gekoppeld zijn aan doelstellingen om baasgevechten te starten, waarvan sommige gevonden kunnen worden door een beetje buiten de gebaande paden af ​​te dwalen. Maar afgezien van het vinden van een speciale NPC in elk niveau die Peach beloont met verzamelbare linten voor Stella, is er eigenlijk niet zoveel anders te doen binnen elk van de respectievelijke niveaus. Toegegeven, er zijn enkele nevenactiviteiten die moeten worden aangepakt, zoals mini-games die betrekking hebben op nieuw verworven krachten, maar dit zijn slechts vluchtige toevoegingen, die nogmaals bevestigen dat de complexiteit en diepgang die je bijvoorbeeld in Super Mario Bros. hier niet zo zeer te vinden zijn.

Toch heeft Nintendo niet zozeer onder gedaan bij de visuals en art direction, noch bij de soundtrack, of bij de manier waarop deze game Peach verder doet opvallen als een groots en iconisch personage dat het middelpunt van meer projecten in de toekomst zou moeten zijn. Er zit wel wat genialiteit in deze game, en veel verschillende elementen die als basis zouden kunnen dienen voor toekomstige Peach spin-off verhalen. Helaas heeft de game wel enkele kwaaltjes zoals vrij lange laadtijden en level designs die misschien iets beter uitgewerkt konden zijn, maar Showtime! herinnert ons er toch aan hoe fantastisch een personage als Peach is, net zoals Luigi's Mansion dat doet voor Luigi als een geweldig referentiepunt voor het potentieel van Mario's groene broer.

Ondanks het feit dat Princess Peach: Showtime! enkele briljante elementen bevat en moeiteloos leuk is, is het duidelijk dat het aanvoelt als een veiligere en één van de laatste games van Nintendo voor de Switch. Voor jongere mensen echter of degenen die minder bekend zijn met gamen in het algemeen of de wereld van Mario, is er enorm veel plezier te beleven met dit spel. Ervaren gamers dan weer zullen misschien wel een vermakelijke tijd hebben, het zal voor hen helaas een game zijn van relatief korte duur. Hopelijk ziet Nintendo deze game als startpunt voor meer en grotere Peach-projecten, want ze verdient het om meer in de schijnwerpers te staan ​​en heeft zeker het vermogen en de charme om een ​​game in haar eentje te dragen.