REVIEW | Reveil is een ode aan psychologische horror

Reveil betreedt het toneel van de horrorwereld met een krachtige mix van angst, mysterie en psychologische spanning. Als een echo van bekende titels zoals PT en Visage, en doordrenkt met de sfeer van games als Layers of Fear, neemt Reveil spelers mee op een angstaanjagende reis door het onbekende in een circus-setting.

Het verhaal van Reveil draait om een man, Walter, die geplaagd wordt door verlies en wanhoop. Telkens wanneer hij zijn ogen opent, bevindt hij zich gevangen in een duistere nachtmerrie, waarin hij wordt geconfronteerd met de realiteit, of toch niet? Als eigenaar van een circus dat hij met zijn vrouw runde, wordt hij door de gangen van zijn eigen herinneringen geleid, waar de grens tussen realiteit en waanzin vervaagt. Zijn vrouw en dochter, Dorie, zijn spoorloos verdwenen, en het hoofdpersonage gaat op zoek naar hen door de verschillende paden in en rond het circus.

De kracht van Reveil ligt niet alleen in zijn angstaanjagende sfeer, maar ook in de puzzels die de speler moet oplossen om verder te komen. Sommige van deze puzzels zijn rechttoe rechtaan, terwijl andere een diepere betekenis lijken te hebben, waardoor spelers worden uitgedaagd om hun grenzen te verleggen. Dit aspect van de gameplay houdt de spanning hoog en zorgt ervoor dat elke stap dieper in de nachtmerrie een nieuwe uitdaging met zich meebrengt. Wel moeten we opmerken dat sommige puzzels echt waanzinnig en totaal niet logisch zijn, wat wegneemt van de immersie in het verhaal.

Een ander opvallend kenmerk van Reveil is het gebruik van psychedelische elementen, die de sfeer van de game versterken en spelers meeslepen in een wereld van vervormde realiteit. Deze visuele en auditieve hallucinaties roepen herinneringen op aan de befaamde PT, en dragen bij aan de beklemmende sfeer die de game doordringt. Dit was een van de leukste dingen aan het spel. De sfeer van het circus, met psychedelische en paranormale elementen maken het af.

Grafisch gezien is Reveil heel knap gemaakt, met oogstrelende details die elke omgeving tot leven brengen. Van een duister funhouse tot sinistere doolhoven in een spiegelpaleis, elke locatie in de game is doordrenkt van dreiging en duisternis. De geluidseffecten zijn eveneens indrukwekkend en dragen bij aan de algehele spanning, waardoor spelers voortdurend op het puntje van hun stoel blijven zitten. Verder wordt er gebruik gemaakt van een alternatieve wereld met paranormale wezens uit het leven van het hoofdpersonage. Als je niet snel genoeg kan wegrennen, kan je sterven en word je opnieuw wakker in de kamer van Walter. Hier moet je dezelfde puzzels, zij het toch iets anders, oplossen om weer verder te komen in het spel.

Qua stemacteren is Reveil redelijk sterk, maar hier komen af en toe wat frustraties bij kijken. Elke notitie en andere kleine dingen die je vindt gaat gepaard met voorlezen, en dit kan snel storen omdat het je weghaalt uit de immersion. Ook als je sterft en opnieuw begint in de kamer van Walter, zijn alle voice lines hetzelfde. Dit is echter een klein minpunt dat niet heel veel wegneemt van de algehele ervaring.

Is Reveil echt een horror game? Niet echt. Het is eerder een horror-geinspireerde walking simulator met een duistere sfeer, zonder echt enge jumpscares of gore. Het is een redelijk voorspelbaar spel qua verhaal, maar wel een leuke ervaring voor fans van het genre.