Arkedo Series: 01 - Jump!

Bij Sanuk Games hebben ze een duidelijke voorliefde voor het 8-bittijdperk. Zo hadden ze een tijdje terug veel succes met Pix ’n Love Rush en zijn ze nu terug met de Arkedo Series. Deze reeks van drie mini’s kunnen we bijna beschouwen als een ode aan het gouden tijdperk van gaming. De eerste titel die we ter beschikking krijgen in de Arkedo Series is JUMP.

Springen maar

Zoals de titel je al doet vermoeden, zal je veel moeten springen in dit spel. Er is immers een robot verschenen die overal ter wereld bommen begint neer te leggen. Jij moet als Jumpboy er voor zorgen dat je de bommen op tijd onschadelijk maakt. Dat is zowat het hele verhaal van JUMP. De game bevat dertig levels, de ene al wat moeilijker dan de andere. In elk level zijn er een aantal bommen te vinden. Wanneer je elke bom hebt gevonden en onschadelijk hebt gemaakt, zal de deur opengaan en kan je overgaan naar het volgende level. Onderweg zal je natuurlijk ook een heleboel obstakels tegenkomen. Krabben willen je maar al te graag vastgrijpen en er lopen ook skeletten rond die botten in je richting slingeren. Daarnaast heb je ook nog de gewoonlijke pinnen op de grond en vuur dat omhoog komt geschoten. Soms zal je zelfs last krijgen van slangen of grote bollen lava. Je enige verdedigingsmiddel is je sprongkracht. De juiste timing bij een sprong is meestal je enige manier om te kunnen ontsnappen. Heel soms zal je ook een mes kunnen gebruiken, maar die momenten zijn zeldzaam.

Terug naar vroeger

JUMP gedraagt zich op een aantal manieren als een ouderwetse game. Om te beginnen zijn er natuurlijk de graphics en de muziek. De graphics zijn bijna rechtsreeks overgenomen van de games uit de 8-bitperiode, waardoor de muziek bijgevolg wel moet bestaan uit midi-geluidjes. Ook zal je af en toe levels zien met een duidelijke knipoog naar een oude game of film. Dat is allemaal heel leuk om te zien en zeker voor de oudere gamer is het pure nostalgie. Spijtig genoeg kan de muziek af en toe wel eens op de zenuwen beginnen te werken, zeker als je lang naar hetzelfde deuntje ligt te luisteren. Ook op vlak van gameplay heeft het spel meer weg van een game uit de jaren ’80. Natuurlijk is er de simpele besturing, maar er is meer. Tegenwoordig zal je in een game bijna nooit moeten herbeginnen, maar bij JUMP is die kans niet gering. Je zal, net als vroeger, wel een hoop levens kunnen verzamelen, maar die verlies je even gemakkelijk. Aangezien JUMP niet over continues of een savefunctie beschikt, komt het geregeld voor dat je overnieuw mag beginnen. Sommige levels lijken ook gemaakt, enkel om je te frustreren. Al zal je nooit helemaal gek worden. Als je begint aan JUMP, dan bereid je je best voor op de dertig levels die zullen komen. Eens je ze allemaal hebt uitgespeeld, kan je ze wel een voor een terugspelen in de Challenge Mode. In die Challenge Mode is het trouwens de bedoeling dat je naast alle bommen ook alle muntjes verzamelt. Nadat je die levels ook allemaal hebt uitgespeeld, is het spijtig genoeg voorbij. Een extra modus waarin de moeilijkheid hoger ligt, had een leuke toevoeging geweest.