REVIEW | The 7th Guest VR brengt een klassieker helemaal terug

Het is bijna Halloween en om alvast in de sfeer te komen gingen wij aan de slag met The 7th Guest VR. De eerste uitgave wist gamers al de stuipen op het lijf te jagen in 1993 en deed dat door live action clips met de gameplay te vermengen. Een echt unicum voor die tijd. De nieuwste uitgave probeert je midden in de horror en het mysterie te gooien door middel van Virtual Reality.

The 7th Guest VR is een mysterieuze puzzelgame die zich afspeelt in een vervallen herenhuis. Het verhaal is onveranderd en er zijn natuurlijk wel wat VR-elementen aan de gameplay toegevoegd. Het verhaal gaat van start wanneer zes gasten toekomen in het landhuis van speelgoedmaker Henry Stauf, die een reeks puzzels en uitdagingen heeft opgesteld voor elke bezoeker. Wie de uitdagingen als eerste kan oplossen is de winnaar en zal zijn of haar dromen zien uitkomen. Zelf kom je pas ten tonele vele jaren na deze gebeurtenissen. Het landhuis is in verval en met de hulp van je magische lamp kun je zien hoe alles er in de originele staat uitzag. Je volgt de voetstappen van de zes deelnemers en lost hun puzzels vervolgens op. Hierbij word je beloond met scènes uit het verleden, waarin het verhaal langzaamaan uit de doeken wordt gedaan.

Ook deze keer wil The 7th Guest een unieke grafische vorm neerzetten. Opnieuw is ervoor gekozen om met echte acteurs te werken en om hun acteerprestaties op te nemen in 3D. Dit gebeurt met een techniek genaamd “volumetric video capture” waardoor je als speler in VR rondom en zelfs door elk personage kunt wandelen. Hierdoor zijn de bewegingen van elk personage uitermate realistisch. Toch lijkt deze video capture techniek nog in de kinderschoenen te staan, want de personages zijn vaak wazig weergegeven aan de randen. Echter valt dat vooral op wanneer je alles van dichtbij inspecteert. Het voegt zeker toe aan de geweldige sfeer die het spel rijk is. Je hoort de koude wind huilen door krakende planken. Spinnenwebben deinzen heen en weer in hoeken van de kamer terwijl je wandelt over rottende tapijten. 

Vooral de lamp die je laat schakelen tussen oud en nieuw is erg goed bedacht. Een favoriet zijn de schilderijen, die er vaak eerst heel normaal uitzien, tot je de lamp er over laat schijnen en een simpele boerendochter plots in een duivels figuur verandert. Het doet wat denken aan de Haunted Mansion van Disneyland. Je voelt je eigenlijk de hele tijd in een soort spookhuis, waarin steeds allerlei vreemde zaken kunnen gebeuren, zonder dat je echt in gevaar lijkt te zijn. Grafisch hebben we zeker al mooiere VR-games gezien, maar ondanks dat niet alles even gedetailleerd is afgewerkt, is de sfeer niet te versmaden. 

Elke kamer bestaat uit een reeks puzzels die op elkaar aansluiten. Door op een knop te drukken aan een bureau vind je bijvoorbeeld een sleutel die dan weer een kistje opent die je een code geeft enzovoort. Elke kamer is daarmee eigenlijk opgebouwd als een soort escape room. De puzzels zijn slim uitgedacht en het is oprecht aangenaam dat je alles dankzij VR kunt oppakken en van dichtbij kunt bekijken. De puzzels zijn niet extreem moeilijk, maar zetten je wel aan om even na te denken. Eenvoudig genoeg zodat je verder kunt met het verhaal en toch voldoende pittig zodat je met een goed gevoel achterblijft. Kom je toch vast te zitten, dan kun je hints vragen.

De gameplay is uitermate vloeiend, al zijn er soms enkele fouten in het VR gegeven. Wanneer er meerdere voorwerpen erg dicht bij elkaar liggen, dan is het moeilijk om je gekozen object op te tillen. Als er bijvoorbeeld meerdere koperen munten op een tafel liggen, dan weet het spel niet goed welke je nu echt wil bekijken. Let ook goed op dat je niets laat vallen, want soms verdwijnen objecten door de vloer en krijg je ze niet meer te pakken. Gelukkig is dit nooit gebeurd met voorwerpen die van groot belang zijn voor de puzzels. Het is dus niet spelbrekend, maar wel vervelend wanneer dit blijft gebeuren.