REVIEW | Marvel's Spider-Man 2 is de perfecte sequel

Het origineel is altijd beter. Het is een boutade die je vaak hoort en net zoals elk cliché heeft het natuurlijk ergens een bepaalde waarheid. Sequels zijn immers vaak niet zo goed als het eerste deel. Dat geldt voor boeken, films en vaak ook voor games. De verwachting voor Marvel’s Spider-Man 2 liggen echter ver boven die van het eerste deel. Geen druk dus voor ontwikkelaar Insomniac Games.

Spider-Man 2 speelt zich kort na de gebeurtenissen in de eerste game en in Miles Morales af. Beide Spider-Men werken samen om de stad New York te beschermen, met Peter Parker die dient als mentor voor Miles Morales. Ondertussen hebben ze ook allebei te maken met het echte leven.

Peter rouwt nog steeds om de dood van May en wil graag de volgende stap zetten in zijn relatie met MJ. Miles van zijn kant koestert nog heel wat wrok richting Mr. Negative, die de dood van zijn vader op zijn geweten heeft, maar moet ondertussen ook bezig zijn met de toekomst en de stap naar de universiteit.

Het is een balans die doorheen het verhaal vaak gezocht wordt. Ja, hun taken als Spider-Man zijn natuurlijk het belangrijkste doorheen het spel, maar het normale leven van Miles en Peter wordt nooit uit het oog verloren. Daardoor krijg je als speler echt een band met de twee superhelden en voelt het ook nooit vreemd aan wanneer je even een korte missie hebt waarin ze hun bekende outfit even niet aanhebben.

Op vlak van tegenstanders wordt het verhaal gedreven door twee grote villains. Bij de start maak je meteen kennis met Kraven The Hunter, die niet enkel op Spider-Man jaagt, maar ook op elke mogelijke supervillain die hij  maar te pakken kan krijgen. Kraven is op zoek naar een waardige tegenstander. Goed of slecht maakt hem daarbij weinig uit.

De andere slechterik is natuurlijk Venom, die vooral sluimerend op de achtergrond aanwezig is. Al vroeg in het verhaal zijn er verwijzingen naar hem en natuurlijk ga je zelf ook aan de slag met het Black Suit, waarbij Peter de krachten van de symbioot kan gebruiken. Het is best knap hoe Insomniac Games er in slaagt om Venom steeds aanwezig te laten zijn, zonder zijn muil met lange tong en vol tanden steeds in beeld te moeten brengen.

Als speler voel je je daarom soms een beetje ongemakkelijk, omdat je natuurlijk ongeveer weet waar dit allemaal naartoe gaat. Toch zal het uiteindelijke verschijnen van Venom ergens nog onverwacht zijn. Het enige minpuntje dat we misschien hebben is dat de relatie van Peter met de symbioot nogal snel gebracht wordt. Hij valt nogal snel prooi aan de slechte invloeden en hij wordt er ook vrij snel weer vanaf geholpen. Het houdt natuurlijk het tempo in het verhaal, maar hier mocht misschien iets meer tijd aan besteed worden.

Voorts zit het verhaal bijzonder goed in elkaar, met ook nog enkele supervillains die een kleinere rol spelen, tientallen verwijzingen naar Spider-Man lore (die zoveel open laten voor volgende games) en een bevredigende conclusie.

Op vlak van gameplay had Insomniac Games vrij eenvoudig op z’n lauweren kunnen rusten, want die zat in de eerste game al goed, maar het heeft toch besloten er nog een laag bovenop te leggen. De grootste verandering zit hem in de combat, waar je naast je gadgets nu ook bepaalde skills kan gebruiken. Elke Spider-Man heeft zijn eigen abilities, die grotendeels neerkomen op enkele supersterke aanvallen, maar wel steeds met een kleine twist.

In het begin is het flink uitproberen wat je allemaal kan, maar eens je het onder de knie krijgt, is het ongelooflijk bevredigend. Niets beter dan een gadget te gebruiken om alle vijanden naar één plek te trekken, vervolgens een ability te lossen waarmee je ze allemaal de lucht in gooit, om dan helemaal los te gaan met wat flinke klappen in de lucht.

Het maakt de combat iets tactischer dan het was in de vorige game. De toevoeging van aanvallen die  je enkel kan tegenhouden met een parry of die volledig unblockable zijn, doet daar nog een tikkeltje bij. De combat in Spider-Man 2 is zo nog steeds niet al te ingewikkeld, maar geeft je meer dan ooit tevoren het gevoel dat je een superheld bent, zonder ooit te gemakkelijk te worden.

Stealth is ook nog steeds van de partij (ja, ook met Mary-Jane, al zijn die missies nu een pak minder voorkomend en ook veel aangenamer). De enige grote vernieuwing – maar wel een heel handige – is de toevoeging van web lines, waarmee je nu zelf een web kan spannen om je vijanden van bovenaf aan te pakken.

Op vlak van traversal beschik je nu ook over web wings, waarmee je wingsuit-gewijs doorheen New York kan vliegen. Een welgekomen toevoeging die het eenvoudiger maakt om open vlaktes te overbruggen, zoals de Hudson rivier, te overbruggen. Omdat de web wings net dat tikkeltje trager zijn dan slingeren, zal je wel nog altijd heel wat slingeren doorheen de stad. Ook hier geldt weer dat je even onder de knie moet krijgen hoe je ze best samen kan gebruiken, maar eens dat lukt zoef je doorheen New York zoals nooit eerder.

En dat doe je met plezier, want New York ziet er fantastisch uit, net als de hele game. Wij speelden de game op performance mode en waren steevast danig onder de indruk. Spider-Man 2 wordt hierbij duidelijk geholpen door de kracht van de PS5, wat vooral duidelijk wordt wanneer je voor het eerst fast travel gebruikt. Dit alles wordt ondersteund door een steeds aanwezige soundtrack die perfect de sfeer weergeeft, zonder de overhand te nemen.

In New York valt natuurlijk ook weer flink wat te beleven, met een mooi aantal zijmissies, waarover we hier vanwege spoilers niet al te veel gaan zeggen. Sommige van die missies zijn vergelijkbaar aan de vorige game, zoals het aanpakken van Hunter Bases, maar ook hier geldt dat ze nooit gaan vervelen. Insomniac Games heeft ook duidelijk gekozen voor kwaliteit en minder voor kwantiteit. Geen enkele van de zijmissies voelt zo als een taak. Ook de crimes in de stad zijn weer van de partij, maar zijn nu volledig optioneel en vooral nuttig om één van de verschillende currencies te verzamelen.

Die heb je dan weer nodig om allerhande upgrades aan te kopen of om nieuwe suits te pakken te krijgen. Ook hier valt op dat Insomniac Games er in is geslaagd om een complete grind te vermijden. Wie gewoon door de game speelt en de zijmissies meepakt, zal zowat alles kunnen vrijspelen dat er beschikbaar is.

Tot slot heeft Spider-Man 2 natuurlijk ook nog een skill tree, of beter gezegd drie skill trees. Elk personage heeft zijn eigen skill tree en dan is er ook nog een gedeelde variant. Die laatste kreeg bij ons doorheen de game een flink pak minder aandacht, omdat ze vooral skills bevat die je toch wat minder gebruikt. Een van de weinige negatieve aandachtspunten die deze heeft.