REVIEW | PAYDAY 3 is nog geen goed voorbereide heist

Niet zo lang geleden hebben we jullie een preview voorgeschoteld van PAYDAY 3 waar we de closed beta onder de loep namen. Nu hebben we ook tijd kunnen spenderen met de volledige game, waarin het team uit de vorige game opnieuw bankovervallen moet gaan plegen nadat hun rekeningen werden bevroren en ze dus weer zonder geld kwamen te zitten. Een uitstekend moment om als team terug de maskers boven te halen, terwijl je zoekt wie achter deze actie zit.

Met PAYDAY 3 krijgen we toegang tot acht verschillende mappen waar je niet enkel banken overvalt. Zo start je met een klein bankje, maar zal je ook kostbaarheden zoeken in containers of een geldtransport overvallen op een brug. Het is wel leuk om te zien dat er wat afwisseling zit in de verschillende levels en bovendien kunnen daar dan nog wat zaken in veranderen tussen twee speelsessies in. Een kantoor van de manager kan bijvoorbeeld op een andere locatie zitten bij een nieuwe run. Zo blijft de game toch steeds een beetje fris. Het was wel niet altijd even duidelijk wat er van je wordt verwacht. Je krijgt wel een vage hint, maar enige context of hulp mist soms wel wat. Je moet ook gebruikmaken van de omgeving om bijvoorbeeld notities op computers terug te vinden. Zelf zijn wel een beetje teleurgesteld in de hoeveelheid content die we krijgen qua maps. De eerste map is bijvoorbeeld al een bekende map uit de vorige game.

Een heist kan je op twee manieren aanpakken: in stilte of volledig 'guns blazing'. Kies je voor undercover dan moet je onderweg puzzels oplossen om steeds verder te geraken. Opgelet, want agenten en camera’s kunnen je snel spotten en dan ga je over tot een gevecht of je zet meteen het masker op. De keuze ligt volledig bij jou en veelal start je in stilte tot iemand een fout begaat en het alarm afgaat. Het amusement hangt grotendeels af van je teamgenoten. In groep spelen met vrienden is dan meestal de beste oplossing, maar met onbekenden spelen is niet altijd een pleziertje, zeker omdat je geen voice chat hebt. Zo wordt het moeilijk om afspraken te maken of bepaalde zaken te plannen. Je hebt een text chat waar je wat zaken kan inzetten, maar spelers op console kunnen hier al een stuk minder actief in typen.

De user interface vinden we ook verre van duidelijk, met als gevolg heel veel heen en weer geklik. Om een wapen te upgraden, moet je dan weer een specifieke toets op je toetsenbord induwen, in plaats van gewoon een actie met je muis. Verder is het ook niet allemaal duidelijk waarvoor bepaalde zaken dienen. Wapens zijn ondergebracht onder verschillende munteenheden, maar je moet zelf ontdekken hoe je die kunt vrijspelen. Nieuwe wapens en attachments zitten achter twee soorten level locks. Enerzijds heb je het algemene level van je personage dat dicteert wel wapen je kan vrijspelen om te kopen, maar anderzijds heb je een wapen level dat dicteert welk attachment je al op een wapen kan zetten. Hoe meer je met een wapen speelt, hoe meer attachments je kan gebruiken.

Er zit ook een perksysteem in PAYDAY 3, maar we hebben geen idee hoe dit eigenlijk werkt. Dit wordt nergens uitgelegd of we vonden dit niet terug in de messy UI. Uiteindelijk moet je heist en challenges voltooien waarmee nieuwe perks worden geresearched. Dit is automatisch en je kan dit niet sturen, maar je kan wel voorkeur geven aan bepaalde perk. Verkrijg je een nieuw level dan kan je een perk selecteren die actief wordt op je personage. Dit kan gaan om bijvoorbeeld health packs die iets meer healen of de mogelijkheid om een sentry te kunnen aankopen en meenemen naar een heist.

De vijanden zijn niet meteen de slimste en ze rushen steeds naar je toe in groep. Er zijn enkele types van vijanden en hoe langer je bezig bent om alles te voltooien hoe sterker de politie-eenheden worden. Er is zelf een soort ninja die je in stilte komt bestormen. Geen idee wat die eigenlijk komt zoeken in deze game. Een agent doden vraagt flink wat kogels. Zelfs een headshot is pas na twee of drie kogels dodelijk. Munitie heb je niet in overvloed en wordt het allemaal wat schaars indien ze in volle macht naar je toestormen. Dit maakt het allemaal wat minder leuk, want bullet sponge vijanden zijn nu niet meteen het leukste gameplayelement.

Het laatste punt en misschien belangrijkste punt dat we willen aanhalen bij deze review is het online gedeelte. Op moment van schrijven, zullen de meeste onder ons de berichten al hebben gelezen over de moeilijkheden om online te gaan sinds de officiële lancering. Wij kunnen dit ook bevestigen en terwijl we geen probleem ondervonden bij de early access was dit bij de lancering anders. We geraakten zelf niet tot in het menu om desnoods een offline ronde te spelen, want je moet verplicht inloggen op hun servers om de game te kunnen spelen. Dit vinden we natuurlijk niet kunnen en we hopen dat dit snel wordt aangepakt. Het partysysteem is ook verre van perfect en je moet wel wat omwegen doen om als party uit een match te gaan of om elkaar uit te nodigen. Verder is de matchmaking ook niet meteen om over naar huis te schrijven, want terwijl de servers steeds volzaten, vonden we niet altijd een volledig team bestaande uit echte mensen.

Audiovisueel ziet de titel er ok uit en je hebt wel wat details in de omgevingen die mooi tot hun recht komen, net zoals de afwisseling in de omgevingen qua achtergrond, maar sommige textures zijn ondermaats. Zo hebben gebouwen in de verte een lelijke texture of ogen ze gewoon raar. In het menu vinden we ook enkele rare visuele kronkels terug zoals attachments waar het icoontje 200% lijkt ingezoomd te zijn.