REVIEW | Star Wars Jedi: Survivor is een mooie stap voorwaarts

In 2019 liet Respawn Entertainment zien dat de studio naast goeie shooters ook een verdomd leuke third-person actiegame kon ontwikkelen. Star Wars Jedi: Fallen Order wist veel fans te verrassen, maar was niet zonder zijn minpunten. De opvolger Star Wars: Jedi Survivor weet veel van deze minpunten weg te nemen.

We pakken het verhaal op vijf jaar na het einde van Fallen Order. We volgen nog steeds Cal Kestis, maar de groep waarmee hij in het eerste deel rondreisde is uit elkaar. Cal heeft een nieuwe groep vrienden gevonden en voert samen met zijn nieuwe kameraden opdrachten uit voor The Resistance. Het gaat echter helemaal mis tijdens een missie en de Mantis, Cal’s ruimteschip uit de eerste game, raakt ernstig beschadigd. Je weet het schip nog net naar de planeet Koboh te begeleiden waar je oude maatje, en voormalig piloot van de Mantis, Greez Dritus zich tegenwoordig schuilhoudt. Die kan de boel vast wel fixen.

Op deze planeet kom je achter het bestaan van een voorheen jarenlang verstopte planeet. We willen niet al teveel weggeven over het verhaal, maar jij bent niet de enige die de route naar deze planeet wil achterhalen. Het is de start van een nieuw intergalactisch avontuur die je langs meerdere planeten en vijanden brengt. Toch begint het verhaal erg traag en duurt het lang tot het op stoom komt. Ook zijn de beweegredenen van sommige personages wat zwakjes, terwijl daar wel hele plotpunten aan vast worden gehangen.

Het verhaal is dan net als in het eerste deel wat zwakjes, maar veel andere minpunten zijn wel aangepakt door Respawn. In Jedi Survivor ren je door werelden heen, speel je meditatiepunten (savepunten) vrij en unlock je shortcuts. Dat alles is nog steeds hetzelfde als in het vorige deel, maar het grote verschil is dat het een stuk makkelijker is uit te zoeken waar je heen moet. Eén minpunt uit de eerste game was de verschrikkelijk onduidelijke minimap die jouw droid sidekick BD-1 tevoorschijn toverde. Het idee is nog steeds hetzelfde, maar de map is veel helderder weergegeven zodat het duidelijker is welke kant je op moet voor bepaalde sidequests. Met de kleuren groen en rood wordt bovendien aangegeven of je een bepaald gebied al kan bereiken of dat je moet wachten tot je een bepaalde kracht of gadget hebt vrijgespeeld. De frustratie die het navigeren van de wereld kende in het eerste deel is in Survivor dan ook nauwelijks aanwezig.

En dat is maar goed ook, want werelden zijn een stuk groter geworden. Met name de planeet Koboh, die als hub geldt tijdens je avontuur, bestaat uit gigantische gebieden, die zich zowel boven- als ondergronds bevinden. De planeten mogen dan flink groter zijn, maar je doet wel minder locaties aan dan in het vorige deel – en komt meermaals op dezelfde planeet terug voor nieuwe gebieden: er had meer variatie mogen zitten in de omgevingen.

Die variatie is gelukkig wel beter in het platformen. Je zult nog steeds veel langs muren rennen en je met je grappling hook omhoog trekken, maar er zit meer afwisseling tussen de verschillende bewegingsvormen. Bovenal zijn de tergende secties uit het vorige deel waarbij Cal naar beneden glijdt aanzienlijk verminderd – godzijdank.

Het is dus leuker om de werelden te ontdekken, maar de game weet je ook beter te belonen dan in het vorige deel. In het vorige deel leverde het dwalen van het hoofdpad je met name nieuwe kleurtjes voor Cal’s poncho op en hoewel je in Jedi Survivor nog steeds nieuwe kledingstukken voor Cal vindt, zijn ze wel een stuk interessanter. Je vindt hele nieuwe outfits, nieuwe haarstijlen (ooit gedacht Cal te zien met een matje en een jaren ’80 pornosnor?) en nieuwe onderdelen voor BD-1. Daarnaast vind je geregeld collectibles die je kunt inwisselen bij de verschillende verkopers of die je levensbalk vergroten.

Het vechten is ook uitgebreid. Jedi Survivor kent net als het vorige deel een soort Sekiro-light vechtsysteem, waarbij het parryen van aanvallen centraal staat. Breek je de verdediging van een vijand dan zul je een aantal flinke happen van zijn levensbalk af kunnen halen. De drie vechtsoorten uit het eerste deel maken ook in Survivor hun opwachting; een stijl met één enkele lightsaber (gebalanceerd), met een dubbele lightsaber (verdedigend ingesteld) en eentje met twee losse lightsabers in elke hand (gericht op snelheid). Hier komen nog twee nieuwe stijlen bij; Gun en Crossguard. De eerste spreekt voor zich en geeft Cal naast een lightsaber ook een blaster, waarmee je van een afstandje vijanden kunt raken. Om je kogels te herladen zul je echter wel je lightsaber moeten gebruiken en vijanden aanvallen. Van een afstandje alle vijanden neerknallen zit er niet in. De Crossguard is een gigantische lightsaber die je het beste kunt vergelijken met een longsword; je offert snelheid op, maar als je je trage aanvallen goed timet, zul je veel meer schade doen.

Het is leuk met deze nieuwe vechtsoorten te experimenteren en te kijken welke combinatie voor jou het beste werkt. Je kunt namelijk maar maximaal twee stijlen tegelijk hanteren. Heel veel zul je er waarschijnlijk niet tussen wisselen, want als je eenmaal je favoriete stijlen hebt gekozen en hier vaardigheidspunten in hebt gestoken blijf je er aan vasthouden. Je kunt je gekozen punten wel opnieuw verdelen, maar dit kost je (buiten de eerste keer om) wel een vaardigheidspunt en dus is veel wisselen tussen de stijlen niet een economische keuze. Overigens is het wel goed om te zien dat de toch wel wat magere skill tree van Fallen Order flink is uitgebreid met nieuwe opties en vaardigheden.

Naast de nieuwe vechtstijlen zijn er ook perks toegevoegd. Je kunt deze instellen om zo je vechtstijl te versterken. Denk aan je blaster die meer schade doet of een perk die strakkere parry timing vereist, maar hier tegenover zet dat je meer schade doet.

Eenmaal klaar met het hoofdverhaal dan zijn er ook nog meerdere sidequests (rumours) te voltooien, bounty hunters te verslaan en kun je zelfs een tuintje aanleggen. Ook is de game modus New Journey Plus ditmaal vanaf het begin aanwezig en kunnen liefhebbers de game nogmaals doorspelen met een aantal extraatjes.