REVIEW | The Settlers: New Allies is visueel sterk rommeltje

The Settlers wordt dit jaar dertig en dat viert Ubisoft met de uitgave van een nieuwe game. The Settlers: New Allies is daarmee meteen de eerste game in de reeks in maar liefst twaalf jaar tijd. Dat is best vreemd te noemen, want de franchise staat hoog aangeschreven bij fans van city builders en was best populair. Ubisoft heeft ook al enkele pogingen gedaan om de reeks over een nieuwe boeg te gooien. Zo is The Settlers Online uit 2011 (nog steeds speelbaar) een online browser game en was de inmiddels geannuleerde Kingdoms of Anteria een actievol rollenspel. The Settlers: New Allies is ook al enkele keren uitgesteld, maar ditmaal zit het vast en zeker goed. Toch?

Ditmaal zoekt Ubisoft meer het real-time strategy genre op. Het bouwen van een efficiënt dorp is daarbij zeker nog van belang, maar je moet toch wat meer tempo maken en op je hoede zijn voor tegenaanvallen. De gameplay is in haar kern precies wat je mag verwachten van een Settlers spel. Je bouwt een boerderij, stuurt het graan vervolgens naar een graanmolen en het verwerkte meel kan daarna naar de bakkerij. Zo zijn er verschillende economische productielijnen die je steeds in de gaten dient te houden. Denk hierbij ook aan houtverwerking, metaalbewerking enzovoort. Belangrijk daarbij is om steeds voldoende basismaterialen op voorraad te houden, zodat je deze naar verschillende andere gebouwen kunt transporteren. Het voelt allemaal enorm natuurlijk aan. 

Een goede economie begint met een slim uitgedacht wegennet. Alle goederen worden getransporteerd via de wegen. Zandwegen kun je upgraden tot stenen wegen en je kunt zelfs ezels kweken om karren vooruit te trekken. Een centrale opbergplaats houdt al je goederen bij. Hoe verder een gebouw verwijdert is van de algemene opslag, hoe langer je goederen onderweg zijn. De laatste gebouwen in de technologische boom zijn die van research en oorlogsvoering. Het is dus een race tegen de tijd om als eerste legers te kunnen trainen. Gelukkig wordt het allemaal geen zerg rush waarbij het spel na tien minuten is afgelopen. Een Skirmish wedstrijd duurt al snel enkele uren. Dit dus vanwege de opbouw van je economie, maar ook omdat elke map vijandige legers plaatst, die je het directe pad naar je echte tegenstander afsnijden. Vaak bewaken deze legers ook interessante goederen, waardoor het loont om deze eerste te verslaan. Vaak heb je daarin ook geen echte keuze.

De belangrijkste eenheid onder je troepen is de ingenieur. Zij zorgen ervoor dat alle gebouwen in elkaar worden gezet en breiden je landsgrenzen uit. Aan de start van elke game begin je met een redelijk aantal hexagons waarin je kunt bouwen. Dit gebied wordt afgebakend door grenspalen. Je kunt ingenieurs op pad sturen om deze grenspalen te verzetten, vakje per vakje. Het is een vrij traag proces, maar verplicht je wel om belangrijke keuzes te maken. Ga ik eerst uitbreiden richting de koolsteengebieden, of ga ik toch maar naar de zee zodat ik handel kan drijven? 

Grafisch is New Allies een absoluut pareltje. De graphics zijn gedetailleerd en tegelijkertijd heel cartoonesk en kleurrijk. Het blijft leuk om in te zoomen op bijvoorbeeld je trainingsvelden, om te zien hoe een dorpeling een zwaardgevecht verliest tegen een blok hout. Je boerderijen gooien zaadjes in het rond en vallen in slaap op hun zeis tot het tijd is om te oogsten. Elk hoekje van je dorp zit boordevol van dit soort charmevolle momenten. En de verwerking van je goederen verloopt ook erg gedetailleerd. Stel dat je enkele wapens verkoopt in je haven aan een aangemeerd schip. Dan zie je een dorpeling met zijn kar wapens halen in de algemene voorraad. Bij aankomst steekt de havenmeester alles in een krat en laadt hij het aan boord, waarna hij met een kist geld weer van de boot stapt. Pas wanneer een dorpeling dat geld naar je voorraad heeft gebracht, kun je er gebruik van maken. De animaties komen dus perfect overeen met wat er hoort te gebeuren. Wij lieten de gameplay soms minutenlang aan onze neus voorbij gaan, gewoon om op te gaan in het drukke dorpsleven. 

In totaal zijn er drie verschillende volkeren, de Elari, Maru en Jorn. Elk volk heeft een ander achtergrondverhaal en specifieke bonussen op gebouwen. Zo zijn de Maru extra goed in het mijnen naar erts. Ook kunnen ze valstrikken plaatsen om vijanden tijdelijk een halt toe te roepen. Er is duidelijk wel wat werk gegaan om elk volk een eigen cultuur mee te geven. De Maru, die dicht bij de natuur staan, hebben erg veel planten in hun huizen verwerkt. De drie naties zijn goed gebalanceerd maar is dat zo bijster gek wanneer het er maar drie zijn? Het voelt zeer beperkt aan voor een spel dat zo lang op zich heeft laten wachten.

Alles komt uiteindelijk neer op één ding: oorlog.Je hebt standaard aanvallende en verdedigende troepen, bijgestaan door boogschutters en ritualisten. Ritualisten vormen daarbij het buitenbeentje. Ze kunnen je andere troepen genezen of inspireren om tijdelijk extra veel schade aan te richten. Je kunt je leger opdelen in verschillende troepen. Deze troepen kun je makkelijk selecteren om orders te geven. Het besturen van legers is hierdoor kinderspel. Maar eens het vechten van start gaat en er veel soldaten in beeld zijn, wordt het een onoverzichtelijk rommeltje. Je kunt dan alleen nog maar hopen dat je als winnaar uit de bus komt. 

Alles bij elkaar zit het dus eigenlijk best wel goed met de gameplay. Alleen zijn er op het moment van schrijven enorm veel technische problemen. Zo crasht het spel met vaste regelmaat. Dit probleem doet zich voornamelijk voor in de online multiplayer. Tijdens het spel verliest een speler ongetwijfeld de connectie en kun je helemaal opnieuw beginnen. Frustrerend wanneer dit steeds gebeurt nadat je al een uur aan het bouwen bent aan je dorp. Na elke overwinning krijg je normaal beloning, punten om te spenderen in de shop bijvoorbeeld. Erg vaak kregen we de melding dat er een fout is gebeurd bij het uitdelen van de beloningen. Er lijkt geen optimalisatie te zijn voor ultrawide schermen, want zo komen cutscenes niet volledig in beeld. Tenslotte zijn er ook nog bugs, zoals je wegen die steeds een milliseconde uit beeld verdwijnen, waardoor je wegennet flikkert als kerstverlichting. Hoe kan het dat een spel dat al meermaals is uitgesteld, toch nog zo incompleet aanvoelt? Zelfs voor een bèta zou dit alles qua afwerking substandaard zijn, zeker voor een groot bedrijf als Ubisoft.