REVIEW | Far Cry 6: Lost Between Worlds loopt zelf een beetje verloren

Ubisoft heeft niet stilgezeten na de release van Far Cry 6. Er zijn al drie pakketten met extra content verschenen waarbij je in de huid kruipt van de schurken Joseph Seed, Pagan Min en Vaas. Lost Between Worlds herintroduceert je met Dani Rojas, de dappere guerrillastrijder uit de campaign. Ook voor deze uitbreiding neemt Ubisoft weer een risico, door de bekende gameplay door elkaar te schuiven. Alvast punten dus voor originaliteit, maar is Lost Between Worlds ook goed? We zochten het voor je uit. 

Dani Rojas ziet een meteoriet neerstorten nabij een strand en trekt er meteen op uit. Al snel blijkt het niet om een simpele meteoriet te gaan, maar om een heus ruimteschip. Al snel gaat alles fout, waardoor je in het ruimteschip wordt gezogen. Een sarcastische alien genaamd Fai is je enige gezelschap terwijl je het schip verkent. Fai zit vast op Aarde zolang het schip niet hersteld wordt. Ontsnappen is geen optie en dus moet je je een weg banen doorheen 15 zogenaamde Rifts. Elke Rift heeft twee portalen die je kunt bezoeken en afhankelijk van je keuze, beland je op een andere plek van de map die je dient uit te spelen. Gaandeweg kun je vijf Scherven verzamelen, die tezamen het schip weer werkende krijgen. Het mag dus duidelijk zijn dat alle vaste waarden de deur uitgaan in Lost Between Worlds.

Elk level legt de focus op een ander gameplayelement. Zo zul je bij het ene level steeds van schuilplaats tot schuilplaats moeten rennen, om een reeks blikseminslagen te ontwijken. Een ander level speelt zich af in een doolhof met bewegende muren. Nog een ander level vindt onderwater plaats, waarbij je voortdurend je zuurstofgehalte in de gaten dient te houden. Overal zijn kleine puzzels aanwezig om je vooruitgang te vertragen. De puzzels zijn niet bijster moeilijk, maar zijn amusant om een keer te doen. Ook niet alle levels zijn even vindingrijk. 

Daar komt nog eens bij dat je na het verzamelen van een Scherf, weer terug naar Fai wordt geteleporteerd. Je wapens worden je ontnomen en je moet opnieuw aan de slag vanaf het startpunt. Je moet alle levels dus heel wat keren doorkruisen. Daarvoor is er nu eenmaal niet genoeg afwisseling aanwezig. Je krijgt echter wel nieuwe wapens waarmee je makkelijker doorheen levels gaat, maar dat neemt niet weg dat Lost Between Worlds steeds in herhaling valt. Het is een soort roguelite aspect dat vooral bij speedrunners in de smaak zal vallen. Gelukkig kun je je minst favoriete levels achterwege laten. Dat is maar goed ook, want laat ons eerlijk zijn, niemand speelt graag onderwaterlevels.

Eén van de leukste aspecten van Far Cry 6 is de sandbox. Je doet wat je wil, wanneer je het wil, hoe je het wil. Deze expansie volgt een meer lineair pad. Gaandeweg kom je natuurlijk vijanden tegen en dit zijn rode of blauwe silhouetten. Rode silhouetten schiet je neer met rode wapens en blauwe silhouetten met blauwe wapens. Dit had een interessante toevoeging kunnen zijn, ware het niet dat je hetzelfde wapen met een druk op de knop rood of blauw kunt maken. Je hoeft dus niet op zoek te gaan naar bepaalde gekleurde wapens. Het is eerder een gimmick die je reflexen aan het werk zet in het heetst van de strijd. 

Het sterkste punt van Lost Between Worlds is het leveldesign en de graphics. De levels die je betreedt voelen als een soort Upside Down uit Stranger Things. Het zijn herkenbare stukken uit de campaign map, maar dan met gigantische kristallen en zwevende eilanden. Bij momenten voelt alles ook erg surreëel aan, zoals een David Lynch film. Dat wordt bijgestaan door het mooie spel tussen licht en donker. De bliksemschichten, de lichtgevende portalen of de gekleurde vijanden, het licht straalt enorm realistisch uit op de ondergrond en creëert heel realistische schaduwen. Daar dienen we wel bij te vermelden dat we het spel getest hebben op pc en gebruik konden maken van raytracing, maar uit onze recensie van de PS5-versie blijkt dat de graphics ook op de console bijzonder mooi zijn.