REVIEW | Terugkeer van een legende in Return to Monkey Island

De Monkey Island franchise is tot op heden nog altijd het summum van het point-and-click genre. We wilden schrijven dat het eerste spel, The Secret of Monkey Island, al heel oud is, maar na wat research blijkt het spel net zoals ondergetekende al te bestaan van oktober 1990. Laat ons dus zeggen dat The Secret of Monkey Island in de bloei van zijn leven is en nog verre van bejaard is! Ahum, tweeëndertig jaar en voor ons één existentiële crisis later is het dus de beurt aan Return to Monkey Island.

Je hoeft voorgaande spellen uit de franchise niet gespeeld te hebben, maar we raden het wel aan. Return to Monkey Island is een spel dat graag de vierde wand doorbreekt en erg zelfbewuste grappen maakt over de gameplay van vorige spellen. Wil je dus optimaal genieten van het salvo aan grappen dat op je wordt afgevuurd, speel je dan eerst een weg doorheen de franchise. Hoofdpersonage Guybrush Threepwood is terug en vertelt dit keer een verhaal aan zijn zoon. Hij vertelt over die keer dat hij het geheim van Monkey Island ging ontrafelen. En nee, het gaat niet over de eerste game. Guybrush belandt opnieuw op Melee Island om een groep piraten aan te werven. Het is een gloednieuw verhaal dat uiteraard als excuus dient om veel oude bekenden te tonen zoals Murray, de grofgebekte schedel zonder lichaam.

De puzzels zijn net zoals vroeger weer erg pittig. Ben je eerder een liefhebber van het verhaal en wil je vooral op ontdekking gaan op elke locatie, dan kun je de ‘casual’ modus spelen. Hier blijven de puzzels eerder eenvoudig en helpt het spel je naar de vaak voor de hand liggende oplossingen. De meer uitdagende modus zal er voor zorgen dat je als een kip zonder kop van hot naar her loopt totdat er iets klikt en je precies weet waar dat ene voorwerp voor dient. Gelukkig is er altijd wel een hintboekje voorhanden om door te bladeren wanneer je echt vast komt te zitten. De hints werken in lagen en geven je eerst een duwtje in de juiste richting. Geraak je er echt niet uit dan krijg je gewoon te zien waar je moet zijn. De hints zijn steeds spoilervrij. 

De humor is ditmaal echt op het scherp van de snee. Guybrush slaagt er steeds in om vaak onbewust het leven van anderen zuur te maken en zichzelf daarmee te verrijken. De grappen tonen vaak het egoïstische van de mens en zijn bijzonder geestig. Hiermee breekt Return to Monkey Island met de eerder willekeurige en chaotische humor van meer recente games uit de franchise en gaat het weer helemaal terug naar de komische toon van The Secret of Monkey Island. Ontwikkelaar Terrible Toybox heeft dus duidelijk naar de wensen van de fans geluisterd.

Het spel heeft een gebruiksvriendelijke interface, waardoor je steeds snel en efficiënt met je omgeving kunt omgaan. Ook de grafische stijl is in een modern jasje gestoken. Elk personage is op eigenzinnige wijze met de hand getekend waarbij extremiteiten tot in het ridicule worden uitvergroot. Ook daar hebben de schrijver wel wat grappen over te vertellen: “Je ziet er zo anders uit Guybrush, nieuwe grafische stijl?”. Bekende locaties zien er compleet anders uit en dat wordt meer dan eens benoemd door de personages, alsof ze het spel echt samen met je beleven. De muziek complimenteert de leuke tekenstijl en Dominic Armato is weer terug als de stem van Guybrush. Mede dankzij de vertrouwde stem van Guybrush is Return to Monkey Island toch weer een beetje thuiskomen, ook al oogt en voelt alles anders en nieuw.