REVIEW | Griezelen in The Quarry

De voorbije jaren strooit Supermassive Games met de interactieve horrorgames alsof het niets is. Met drie games in de Dark Pictures Anthology wist het de fans van het genre al een aantal keer te verblijven, maar sinds enkele dagen kunnen we ook aan de slag met The Quarry, een game die buiten die reeks valt, maar wel nog steeds heel wat gelijkenissen kent.

The Quarry speelt zich, zoals het een goede horrorfilm betaamt, af op een vakantiepark. Het is het einde van de zomer, de kinderen zijn naar huis en de begeleiders, een bende tieners, maken zich ook klaar om opnieuw huiswaarts te keren. Op het laatste moment besluiten ze nog een keer te genieten van hun vrijheid en een nachtje extra te blijven. Dat is natuurlijk een slecht idee en al snel zitten ze gevangen in een nachtmerrie waarin hun enige doel is om te overleven en de ochtend te halen.

Supermassive Games heeft dus opnieuw geen schrik om met de clichés van het genre aan de slag te gaan en zoals steeds doet het dat met voldoende liefde en kennis, waardoor fans van horrorfilms heel wat knipogen zullen ontdekken, zonder dat het te opvallend wordt.

In The Quarry zal je ook heel wat bekende gezichten ontdekken, want met Ethan Suplee (My Name is Earl), David Arquette (Scream), Ariel Winter (Modern Family), Brenda Song (The Social Network), Ted Raimi (Xena: Warrior Princess) en Halston Sage (The Orville) zitten er heel wat bekende namen in de game. Het zorgt er ook voor dat je je nog meer in een film waant dan sowieso al het geval is.

De hoeveelheid gameplay is in The Quarry immers zeer beperkt, maar dat hoeft geen probleem te zijn. Alles draait immers rond het maken van keuzes en we hoeven ook weer niet te veel vrijheid te hebben om rond te lopen. Een game als deze mag best lineair zijn, met hier en daar de nodige vorken op basis van je keuzes. Alles samen zal één keer het verhaal doorlopen ongeveer tien uur duren, al moet je dit soort game natuurlijk meer dan één keer spelen.

Zoals steeds is het wel niet altijd duidelijk wat de impact van je keuzes is op het verdere verloop voordat je die keuze hebt gemaakt. Daardoor heb je soms het gevoel dat je iets te veel moet gokken om tot het resultaat te komen dat je wil bereiken. Zeker wanneer er levens op het spel staan, kan dat al eens fout uitdraaien. Gelukkig heeft Supermassive Games in The Quarry het idee van ‘levens’ toegevoegd. Je krijgt doorheen de game drie keer de kans om een keuze terug te draaien en een leven te redden wanneer het fout afloopt. Je kan er natuurlijk altijd voor kiezen om dat niet te doen, maar het is fijn om te weten dat één foute keuze geen immense impact hoeft te hebben op je playthrough.

Supermassive Games heeft er in The Quarry ook voor gekozen om spelers vaker de optie te geven niets te doen. In Until Dawn en andere games is het vaak zo dat je een bepaalde keuze moet maken, maar in The Quarry is het meer dan eens een goed idee om eigenlijk gewoon alles op zijn beloop te laten. Je hoeft de trekker niet over te halen en je hoeft niet luidkeels te roepen of er nog iemand anders in de kamer is. Dat zorgt voor nog meer spannende en intense momenten, waarbij je als speler twijfelt of je op de knop drukt of niet.

Visueel is dit ook het sterkste werk dat Supermassive Games binnen dit genre heeft afgeleverd. Wij speelden de game op PS5 en daar zie je dat er duidelijk heel veel werk is gestoken in de personages. Die zien er dan ook levensecht uit, wat soms wel een beetje creepy kan zijn, maar algemeen beschouwd werkt het heel goed. Al blijft het voor ontwikkelaars blijkbaar moeilijk om de ogen van personages helemaal goed te krijgen.

De omgevingen zijn niet van hetzelfde niveau en soms hadden we wat last van textures die te laat laadden, maar echt storend was dat allemaal niet en uiteindelijk draait het in dit soort games echt wel rond de personages. Als Supermassive Games er in slaagt om in de toekomst ook de wereld van die personages nog dat tikkeltje beter weer te geven, dan kunnen we dat alleen maar toejuichen.

Naast de gewone singleplayer biedt The Quarry nog enkele andere opties aan om met het verhaal aan de slag te gaan. Zo kan je zowel online (of althans toch binnenkort) en offline in co-op aan de slag, waarbij verschillende spelers hun eigen personages onder hun hoede nemen. Er is ook een Movie Mode, waar je de game gewoon kan bekijken als een film. Je kan kiezen voor een versie waar iedereen overleeft, eentje waar iedereen sterft of je kan zelf in de regisseursstoel kruipen en de personages bepaalde karaktertrekken geven, om te zien hoe het vervolgens met hen afloopt.