REVIEW | Labyrinth Legend voelt als een grote plas water

Labyrinth Legend verscheen voor het eerst in 2020 voor de pc. Het spel was niet immens populair, maar wist wel goede recensies te scoren. Door de retro graphics en de eenvoudige hack-n-slash speelstijl, lijkt Labyrinth Legend ook een perfecte match voor Switch gamers om het oneindig aantal labyrinten en grotten te verkennen. 

Eenvoud is het sleutelwoord van Labyrinth Legend en dat begint al bij de opzet van het spel. Je kiest namelijk tussen drie personages die gespecialiseerd zijn in magie, zwaardvechten of boogschieten. Het koninkrijk waarin je woont is vervloekt en overrompelt door kwaadaardige monsters. Aan jou om alle dorpen te bezoeken en de vervloeking op te heffen. Dit soort verhaal hebben we natuurlijk al tientallen keren gezien. De focus van deze game ligt dan ook op de gameplay.

In het begin is er slechts één kerker beschikbaar. Nadat je deze hebt overwonnen krijg je toegang tot grotere kerkers met sterkere vijanden. Naarmate je meer vecht, krijg je een hoger level. Elke kerker heeft een aanbevolen level, maar je hoeft hier niet echt rekening mee te houden. Het spel is niet zo moeilijk waardoor je best kerkers van een hoger level kunt proberen voor dat extra beetje uitdaging. Eens je een kerker hebt uitgespeeld, kun je deze altijd nog een keer bezoeken op een hogere moeilijkheidsgraad. Er zijn letterlijk oneindig verschillende slagvelden om te bezoeken, doordat Labyrinth Legend werkt met computer gegenereerde kerkers. Elke dungeon is dus anders, maar zoals vaak gebeurt in games met dit concept voelt alles wel een beetje hetzelfde aan.

De gameplay is dan weer wel leuk in zijn simplisme. Je kunt twee wapens meebrengen naar elk gevecht. Je hakt, slaat en schiet je vervolgens een weg naar het einde. Tactiek komt hier niet echt aan te pas. Het grootste deel van de tijd ben je nogal hersenloos op knoppen aan het rammen. Vijanden tonen steeds wanneer ze een aanval uitvoeren doordat er een groot uitroepteken boven hun hoofd verschijnt. Eens je de timing onder de knie hebt, blokkeer of pareer je met gemak alle aanvallen. Gevechten worden vaak pas interessant wanneer er een heleboel vijanden tegelijk op het scherm zijn, waardoor je goed moet inschatten welke tegenstander je eerst omhakt.

Kerkers bestaan uit meerdere verdiepingen. Om hogerop te geraken, moet je op zoek naar een sleutel. Na vijf verdiepingen kun je steeds terugkeren naar het dichtstbijzijnde dorp om een nieuwe voorraad medicijnen of sterkere wapens te kopen. Wanneer je terugkeert en verder geraakt in de dungeon, kom je uiteindelijk een krachtige eindbaas tegen. Deze bossfights vormen het leukste deel van Labyrinth Legend. Er is duidelijk veel werk gestoken in het design en de animaties van elke baas. Sommigen zijn erg pittig om te verslaan doordat ze veel vijanden spawnen, de map in een soort bullet hell veranderen of gewoon ijzersterke aanvallen hebben. Op de achtergrond speelt steeds een opzwepend catchy deuntje. Hierdoor is elk bossfight een plezier om te beleven. 

Uiteindelijk zul je veel moeten grinden vooraleer je de credits te zien krijgt. Het is simpelweg niet voldoende om van dungeon naar dungeon te wandelen. Je level stijgt namelijk trager dan het niveau van de kerkers. Hierdoor moet je vaak terugkeren naar oude dungeons om ze op een hogere moeilijkheidsgraad nogmaals te spelen. De wapens en potions die je koopt, maken latere dungeons ook niet veel eenvoudiger. Het is onbegrijpelijk waarom een spel dat zichzelf aanprijst door computer gegenereerde kerkers, zichzelf zo laat beperken. Het is bijzonder jammer dat je na enkele uren spelen eigenlijk alles al wel hebt gezien.