REVIEW | God of War knalt ook op pc

In 2018 kwam wat door heel wat mensen als het magnum opus van de PS4 beschouwd werd uit: God of war. Het soort spel waarvoor mensen een PlayStation in huis haalden. Wie dat toen niet deed, krijgt nu een herkansing op pc. PlayStation brengt de laatste jaren nu en dan één van zijn grote titels naar pc. Horizon Zero Dawn en Days Gone verschenen al eerder en de pc-versies werden goed onthaald. Kan ook Kratos, als één van de absolute topiconen van PlayStation, de overgang goed verteren?

Je moet al onder een steen geleefd hebben om niet bekend te zijn met God of War. Maar voor wie ze toch gemist heeft, een kleine samenvatting. De eerste God of War games waren erg actiegerichte, combo-gedreven, lineaire games waarin een gespierde, kale, norse Griek met een serieus anger management probleem, luisterend naar de naam Kratos, zich vooral uitdrukte in kreunen in allerlei tonen. Hij had een hekel aan de Griekse goden, en na 4 PS3- en 2 PSP-games had hij het hele pantheon uitgeroeid. Voor de PS4 kreeg de franchise een stevige transformatie en werd het een semi-open wereld met een sterk verhaal, fenomenale voice acting en tragere, tactische gevechten. Kratos was gekalmeerd en probeerde in het hoge Noorden met vrouw en kind van zijn pensioen te genieten, tot de Noorse goden zich met zijn leven bemoeien.

Samen met je zoon Atreus trek je door Midgard en andere Noorse mythologische werelden. Hier en daar kom je medestanders tegen in het soms grappige, soms emotionele, soms spannende verhaal. Er moeten natuurlijk vooral veel monsters uit de weg geruimd worden. Met de hulp van je bijl (die met een Thor-achtige “keer terug” optie is uitgerust) en Atreus (die meer dan zijn mannetje staat waardoor je zeker niet het gevoel krijgt een escort quest vermomd als spel te spelen) ga je op zoek naar onder andere wraak, gerechtigheid en vooral een uitleg waarom de Noorse goden Kratos opjagen. De nieuwe God of War bleek erg aan te slaan en bracht Kratos naar nieuwe generaties van consoles en spelers.

Hoewel het zich allemaal vele jaren nà de originele God of War games afspeelt, staat dit spel zeker op zijn eigen benen. Je mist wel wat achtergrond, maar niets dat je niet makkelijk kan oplossen door een paar lore videos op YouTube te bekijken. Dus ook wie nog nooit een PlayStation in huis gehad heeft, kan prima met dit spel aan de slag zonder het gevoel te krijgen dat hij iets mist.

Veel meer over het spel zelf gaan we hier niet meer vertellen, daarvoor kan je altijd terecht in de review uit 2018. Een topspel blijft natuurlijk gewoon een topspel, ook op een ander platform. Wat wel wat aandacht verdient is de kwaliteit van de port. Horizon en Days Gone werden al bejubeld omwille van de kwaliteit van de pc-versie, en met God of War is dat zeker niet anders. Voor de PS4 Pro en de PS5 had het spel al enkele upgrades gekregen waardoor er al enige flexibiliteit ingebouwd was qua framerate en grafische instellingen (vaak een probleem bij mindere ports).

Het gevolg daarvan is dat God of War zich goed zou moeten laten schalen op verschillende systemen. Ter referentie, op onze RTX 2080Ti liep het spel tussen vlotjes tussen de 60 en 90 fps, op een resolutie van 1440p en maximale grafische instellingen. Schaalden we de resolutie op naar 4K, moesten we ook de grafische instellingen enige stapjes verlagen om dezelfde goede framerates te behouden. Toch bleef het spel er ook dan nog bijzonder goed uit zien. De grafische instellingen hebben een al bij al relatief beperkte invloed op zowel het uiterlijk als de framerate. Tussen de hoogste en laagste opties merkten we een verschil van zo’n 20fps. God of War kan ook gebruik maken van nVidia’s DLSS technologie, waarbij een lagere interne rendering resolutie door AI getransformeerd kan worden naar een hogere output resolutie. Opnieuw een truc in de kast van pc-gamers die hun balans tussen framerate en grafische kwaliteit op maat willen instellen.

De beperkte verschillen in framerates doen ons wel vermoeden dat dit geen spel is dat je wil spelen op oudere pc's. Als test stelden we het spel in op 720p, met de laagste grafische instellingen, en desondanks haalde de framerate zelden 100 fps. Wie het dus moet stellen met een oudere videokaart, loopt het risico om een vrij belabberde ervaring te hebben. Met DLSS zou hier nog wel een mouw aan gepast kunnen worden, maar dat is een test voor meer gespecialiseerde sites. Langs de andere kant zal ook de veeleisende pc-gamer, die hoopt games op 120 fps te kunnen spelen, waarschijnlijk van een koude kermis thuiskomen.

Buiten de vrij beperkte marge in framerate, heeft het spel wel alles in huis dat je verwacht bij een pc-game: ongelimiteerde framerate, ultrawide en native 4K ondersteuning, het spel speelt zelfs prima met muis en keyboard. Wel werden we meerdere malen getroffen door een volledige crash van het spel. Spijtig genoeg telkens op dezelfde in-game locatie, en net eentje die je meerdere malen zal bezoeken in de loop van het spel. Aangezien het om één specifieke locatie gaat, is de kans wel groot dat dit wel snel opgelost zal zijn, als het al niet verholpen is vòòr de release.