REVIEW | Hextech Mayhem: A League of Legends Story laat je vrij

Riot is druk bezig met het uitbreiden van het universum van League of Legends. Zo heb je al de animatieserie Arcane en krijgen we ook een pak games naar ons hoofd geslingerd die zich afspelen in de wereld van League of Legends. Een van die games is Hextech Mayhem, een ritmegame met een explosief kantje.

In Hextech Mayhem krijg je de controle over Ziggs, een van de champions uit League of Legends en nogal een fan van explosieven. Zijn doel in het leven? Bommen bouwen en alles opblazen. Heel eenvoudig eigenlijk. En dat doe je blijkbaar het allerbeste op het ritme van de muziek.

De controls van Hextech Mayhem draaien rond drie knoppen: eentje om te springen, eentje om snel naar de grond te duiken en eentje om een bom te gooien. De plaatsing van die knoppen voelen niet altijd even handig aan en dus is het jammer dat je ze in de opties niet kan aanpassen. Je kan dan zeggen dat we er gewoon aan moesten wennen, maar om de een of andere reden wilde dat niet helemaal lukken en bleven we daardoor domme foutjes maken.

In een level beweegt Ziggs zich automatisch van links naar rechts en moet jij gevaren ontwijken of onschadelijk maken met je explosieve karakter. Groene prompts geven je aan dat je moet springen, wit is het moment om te duiken en de blauwe prompts vragen je om een bom te gooien. Dat natuurlijk allemaal op het juiste ritme.

Maak je echter geen zorgen als je een foutje maakt, want je kan je nog redden, als je snel bent en bijvoorbeeld op tijd een sprongetje omhoog maakt om die vijand te ontwijken. Knal je toch op een vijand of een muur, dan is het ook nog niet voorbij en krijg je nog een kans om je leven te redden. Trap je dan toch nog in de val, dan moet je opnieuw beginnen.

Hextech Mayhem wil je ook helemaal niet straffen voor ‘alternatieve’ oplossingen. Na de eerste levels krijg je duidelijk de opdracht om ook buiten de prompts op je scherm heen beslissingen te nemen. Wil je alle collectibles verzamelen en genoeg Mayhem (de combometer) verzamelen, dan moet je meer doen dan wat er gewoon op het scherm staat. Spelers kunnen zo hun eigen pad creëren en gamers die er tijd insteken zullen ongetwijfeld knappe dingen uit hun vingers toveren. Die alternatieve routes zijn vaak zichtbaar in de omgeving of verstopt in de muziek.

Wil je toch gewoon het pad volgen dat voor je is uitgetekend, dan is dat ook helemaal geen probleem, maar verwacht niet dat je een absolute topscore haalt.

Het grootste minpunt aan Hextech Mayhem is misschien wel dat de muziek doorheen de meeste levels nogal hetzelfde klinkt. Er zijn natuurlijk kleine variaties, maar we hadden nooit het gevoel dat we eens een andere track voorgeschoteld kregen. Daardoor kan het snel nogal eentonig aanvoelen. Zeker in een game die je aanmoedigt om levels meer dan één keer te spelen, is dat nogal jammer.

Het is dubbel jammer omdat de rest van de omkadering wel leuk gedaan is. Visueel ziet Hextech Mayhem er heel leuk uit en het kleine verhaaltje dat wordt verteld, doet net genoeg om je geïnteresseerd te houden.