REVIEW | Battlefield 2042 heeft nog flink wat werk voor de boeg

Na drie jaar wachten kunnen gamers aan de slag met Battlefield 2042. Maar liefst 128 spelers kunnen op dezelfde map op elkaar schieten en dat levert mooie beelden op. Stel je even voor: je landt met 64 mensen op dezelfde plek door uit een helikopter te springen. Je rent door het zand, kogels gierend om je hoofd. Je ontwijkt enkele granaten en krijgt een vijand in het vizier. Je pompt hem vol lood en….hij blijft gewoon leven, terwijl er in de verte een hovercraft op de muren van een wolkenkrabber rijdt. Ondertussen zweven er enkele mensen zonder parachute tientallen meters in de lucht wanneer het spel besluit om te crashen…

Helaas is bovengenoemde een trend geworden in de Battlefield franchise. Er wordt een nieuwe game aangekondigd en de hemel ingeprezen. Die blijkt dan bij de release vol kleine maar ook spelbrekende fouten te zitten. Ontwikkelaar DICE gaat vervolgens aan de slag met patches om dan na zes tot twaalf maanden een beter geoptimaliseerde game te bekomen. Battlefield 2042 heeft ongetwijfeld een erg groot budget gehad en je betaalt ook de volle pot bij de aankoop van het spel. Is het dan zoveel gevraagd om een complete game te verwachten? Maar goed, we denken de glitches even weg. Wat heeft Battlefield verder nog te bieden?

Battlefield 2042 probeert de soldaten een unieke persoonlijkheid te geven. Je speelt dus niet langer met generische figuren, maar met personages die elk over unieke vaardigheden beschikken. Deze zogenaamde ‘Specialists’ zijn dus ongeveer zoals de klasses van weleer. Zo heeft Boris bijvoorbeeld een automatische turret, kan Navin vijandige voertuigen hacken en kan Maria geneeskrachtige naalden op teamgenoten vuren. Daarnaast heb je een vrije keuze uit de 22 wapens die het spel rijk is. De personages roepen nu en dan wat oneliners naar elkaar, veel verder gaat de gewaarwording van de soldaten niet.

De mappen zijn lekker groot. De basissen zijn mooi verdeeld over het terrein en er zijn zelfs basissen waarvoor je meerdere vlaggen moet hijsen om deze over te nemen. Door de grootte van de map is het perfect mogelijk om een hele match in dezelfde uithoek van de map te blijven, omdat er telkens wel iets gebeurt. Ben je eerder van het aanvallende type, dan zul je al snel ondervinden dat het erg ver wandelen is naar andere basissen. Er zijn natuurlijk voertuigen, maar je moet al geluk hebben dat er eentje beschikbaar is. Iedereen is namelijk steeds aan het drummen om in een tank of helikopter te kruipen, want een goed geplaatst voertuig kan bijzonder sterk zijn in Battlefield 2042. Sommige voertuigen zoals de hovercraft zijn niet in balans met de rest van het spel en kunnen op hun eentje het tij van de wedstrijd keren. 

Visueel is Battlefield 2042 een absoluut pareltje. De omgevingen zijn goed ingespeeld op de nabije toekomst. Zo is er bijvoorbeeld een map met een grote muur in het midden. Aan de ene zijde heb je een dorre woestijn en aan de andere kant staan serres vol planten en bloemen. De mensheid heeft zich duidelijk aangepast aan de opwarming van de Aarde. Steeds spectaculair zijn de grote stormen en orkanen die zich over het terrein bewegen. Kom je te dicht bij de orkaan, dan valt je apparatuur uit, zie je nog maar enkele meters ver en als je aan een parachute hangt, kun je naar het andere einde van de map slingeren. Combineer dit met de vele ontploffingen en je waant je meteen in een Michael Bay film.

Naast de standaard Conquest mode, kun je ook aan de slag met Breakthrough. Deze modus staat garant voor pure chaos. Een aanvallend team moet drie punten innemen om door te stoten naar de volgende verdedigingslinie. Leven en sterven wisselen elkaar af in een razendsnel tempo. Eerdere speltypes zoals Frontlines of Rush zijn niet aanwezig in Battlefield 2042. Deze zijn vervangen door Hazard Zone en Portal Mode.

Hazard Zone is vrij uniek en maakt nog het best gebruik van de Specialists. Je gaat samen met drie andere spelers een vijandelijk gebied verkennen. Elke Specialist mag maar éénmaal op de map zijn. In het begin van de match moet je je uitrusting kopen om vervolgens data drives te zoeken op de map. Heb je alles gevonden, dan moet je nog zien te ontsnappen. Je speelt hier tegen computergestuurde vijanden en dit kan best pittig zijn. Dit komt dan vooral doordat de AI over een groot aantal troepen beschikt. Je kunt ook andere teams van vier personen tegenkomen, maar slechts één team kan ontsnappen met de data. Hazard Zone is uitermate tactisch en een erg leuke afwisseling van de andere modi.

Het leukste aan Battlefield 2042 is zonder twijfel Portal. In deze modus kun je heruitgebrachte mappen spelen van Battlefield 1942, Battlefield 3 en Bad Company 2. Er zijn twee mappen uit elk spel aanwezig, samen met de correcte wapens, voertuigen en classes. Momenteel zijn de Portal spellen het meest stabiel en kennen ze de minste aantal bugs. Wat meteen opvalt is dat de Battlefield games van vroeger een meer intieme sfeer hadden. Samenwerking is nodig en dat is in de reusachtige mappen van Battlefield 2042 moeilijk te bewerkstelligen. De meeste spelers gaan hun eigen gang, terwijl je op bijvoorbeeld de mappen van Battlefield 1942 een groter gevoel van samenhorigheid krijgt.

De interface is aangepakt, maar is nog steeds te invasief. Als je de map wat groter wil, neemt deze plots je hele beeld in beslag. Wanneer je vijand meerdere sectoren overneemt, krijg je meldingen op je scherm die veel kleiner hadden gekund. Waar is het klassieke scorebord? Je hebt momenteel geen duidelijk overzicht op je kill/death ratio, tenzij je zelf even deze kleine berekening maakt. Je kunt ook nergens een totaalbeeld zien van al je gespeelde partijen. En waarom is er nog geen voice chat bij de release? Hoe kan dat nu allemaal in een spel waar teamwork en communicatie centraal staan om te winnen?