REVIEW | Riders Republic bulkt van de content

Extreme sporten trekken al jaar en dag heel wat mensen aan, maar het is natuurlijk niet iedereen gegeven om die sporten ook uit te oefenen. Tegen hoge snelheid een berg afdalen of een wingsuit aantrekken, het is nog iets anders dan even een potje voetbal te spelen. Gelukkig bestaat er zoiets als videospelletjes, die je de kans geven om toch een klein beetje aan te voelen hoe die sporten zijn. Met Riders Republic doet Ubisoft ook nog eens een poging om de extreme sporter in ons naar boven te halen.

Een eerste belangrijk punt over Riders Republic is het feit dat dit een game van de makers van Steep is. Dat was al een bijzonder vermakelijke wintersportgame die jammer genoeg niet de aandacht kreeg die het misschien wel verdiende. De game was ook verre van perfect, maar toonde wel aan dat de makers wisten waar ze mee bezig waren.

Dat zie je ook terug in Riders Republic, dat verder werkt op de basis van Steep, maar naast wingsuits, ski’s en snowboards ook een pak fietsen en vooral een boel fun toevoegt. Steep wilde een vrij serieuze game zijn, Riders Republic is dat absoluut niet. Plezier is het codewoord. Dat wil zeggen veel tricks uitvoeren en tegen razende snelheden je van een berg storten. Er wordt ook niet te moeilijk gedaan over een flinke crash, want voor je het weet ben je weer te been en vervolg je de race of het trick event.

Een ander aspect van dat plezier is een flink pak content. Riders Republic zit echt bomvol events, verdeeld over verschillende sporten. Je kan racen met je fiets of om te snelst een berg afdalen op je ski’s. Haal je liever wat fancy moves boven, dan je ook deelnemen aan trick events, op je fiets of je snowboard. Daarnaast heb je ook nog je wingsuit (met of zonder raketten) waarmee je tegen razende snelheid van een berg kan afdalen. Tot slot zijn er ook nog speciale events waar je met nogal unieke vervoersmiddelen aan de slag gaat. Denk daarbij aan een vouwfiets of ski’s met raketten aan vastgebonden.

De events met de wingsuit vonden wij het snelste vervelen, gewoon omdat er een pak minder variatie mogelijk is. Door ringen vliegen is altijd een beetje hetzelfde. Soms is het parcours wat moeilijker, maar echt grote verandering zal je met je wingsuit niet hebben.

Op de fiets of op de latten amuseren we ons een pak beter, vooral omdat daar de combinatie van tricks en snelheid vaak een factor is. Uiteindelijk is ook hier het idee meestal hetzelfde, maar toch vonden we hier meer plezier dan met onze wingsuit.

Dat heeft ook te maken met het idee achter de meeste events. Een event winnen is leuk, maar niet altijd belangrijk. In Riders Republic moet je immers sterren verzamelen om nieuwe events vrij te spelen en daarvoor hoef je heel vaak niet een race te winnen. Bepaalde tricks uitvoeren, de juiste scores halen of gewoon binnen een bepaalde tijd de finish halen is heel dikwijls voldoende. Dat je voor elk event eenvoudig de moeilijkheidsgraad kan aanpassen, maakt alle events bovendien heel toegankelijk.

Riders Republic is sowieso een heel toegankelijke game. Je kan de open wereld in alle rust verkennen zoals jij dat wil en er zijn verschillende opties op vlak van controls om het allemaal naar je eigen goeddunken aan te passen. De leercurve is zo ook niet te stijl, wat er voor zorgt dat je al snel in de verschillende sporten kan duiken, zonder eerst weer helemaal opnieuw te leren hoe alles in z’n werk gaat. Het nadeel is dat daardoor soms de uitdaging een beetje verdwijnt. Ubisoft mikt hier heel duidelijk op een groot publiek en het doet dat goed, maar de iets betere gamer zal daardoor niet altijd zijn gading vinden. Je, je kan de moeilijkheid heel eenvoudig opkrikken, maar daardoor gaan je tegenstanders gewoon sneller rijden of betere tricks uitvoeren. Het zorgt er niet voor dat er plots meer uitdagende tracks in de game zitten. Gelukkig kunnen spelers ook zelf events maken, dus we vermoeden dat de echt gekke events daar te vinden zullen zijn.

Een andere plek waar Ubisoft kiest voor toegankelijkheid is de omkadering van het verhaal, waar alles nogal gericht is naar de cliché fan van extreme sporten. Dat is leuk voor even, maar al snel wilden we elke vorm van dialoog overslaan (en dat gaat niet altijd). Als het aan ons lag dan hadden de ontwikkelaars dat allemaal mogen schrappen.

Riders Republic heeft ook een grote online factor. Zoals we al zeiden kunnen spelers zelf events maken, maar je kan ook racen en trick events houden tegen andere spelers online, waarbij je kan stijgen in divisies om wat extra cosmetics vrij te spelen. Die cosmetics kan je trouwens ook kopen, maar het aanbod wordt gelimiteerd per dag en vaak moet je ook echt geld dokken om bijvoorbeeld een nieuwe outfit te kopen. Het is dan ook geen toeval dat heel wat spelers met vrijwel dezelfde outfit rondlopen.

Het leukste online gedeelte is de mass race, waarin 64 spelers tegelijk een berg afdalen. De chaos is niet te overzien en je moet dan soms ook wat geluk hebben om in de top over de finish te komen, maar een mass race is gewoon fun en dus stoort het minder dat je in het begin van de race elke vijf seconden tegen een andere speler aanbotst. Tijdens een race verander je ook regelmatig van vervoersmiddel, wat het allemaal nog toffer maakt.

Riders Republic herinnert je er trouwens heel de tijd aan dat het online gedeelte van groot belang is, want er zijn steeds honderden andere spelers zichtbaar op de map. Niet dat het veel effect heeft, maar het geeft je wel het gevoel dat de game een levende wereld heeft en vanwege de grootte van de map voelt het toch allemaal net iets minder eenzaam wanneer je op ontdekkingstocht gaat.

Dat zal je trouwens met plezier doen. Riders Republic biedt je heel veel mogelijkheden voor fast travel, maar af en toe zal je het toch niet kunnen laten om de prachtige open wereld te ontdekken, op zoek naar knappe uitzichten of fantastische afdalingen.