REVIEW | Age of Empires IV speelt het veilig

De Age of Empires franchise is een reus in het Real-Time Strategy-genre. Na drie erg succesvolle edities en de spin-off Age of Mythology, werd het erg stil rond de serie. Akkoord, er kwamen nog tal van uitbreidingen op deze stokoude spellen en er zijn tal van HD, mobiele en definitieve edities verschenen, maar het is zestien jaar geleden dat er nog eens een volwaardig, nieuw spel verscheen. Eindelijk kunnen we weer op erg historisch accurate wijze de geschiedenis induiken. 

Age of Empires IV speelt zich vooral af tijdens de Middeleeuwen en heeft dus wel wat raakvlakken met Age of Empires II. Je beleeft 500 jaar geschiedenis, van de Middeleeuwen tot de Renaissance. Er zijn acht facties om uit te kiezen, verdeeld over vier campaigns. Bekende oorlogen zijn accuraat nagebouwd. Bovendien krijg je een zeer uitgebreide uitleg, waardoor je precies weet hoe de vork in de steel zit. De campaigns bevatten de Slag bij Hastings, de Honderdjarige Oorlog, de Mongoolse Invasie en het ontstaan van Moskou. Elke campaign bevat ongeveer acht missies waarbij je legers verzamelt, dorpen overneemt en de macht probeert te grijpen.

Ontwikkelaar Relic Entertainment weet alle waardevolle informatie efficiënt weer te geven. Geen pagina’s vol tekst om door te spitten, maar werkelijk knap gemaakte cutscenes. Zo krijg je bijvoorbeeld recente videobeelden te zien van plekken waar brutale slagvelden plaatsvonden. Daarover worden dan de digitale legers van de game op geprojecteerd. Ondertussen geeft een vertelstem uitleg over het wat en waarom van het slagveld. Na elke missie word je nog eens beloond met extra informatie. Er zit namelijk een hele documentaire verstopt in Age of Empires IV, die zo kan wedijveren met het beste dat National Geographic te bieden heeft. Zo leer je bijvoorbeeld hoe kastelen werden gebouwd, hoe maliënkolders ring per ring worden gesmeed of hoe kruisbogen zijn gevorderd door de jaren heen. Elk filmpje smaakt naar meer. 

De missies gaan van start met blauwe eenheden die je kunt besturen. Rode troepen moet je afslachten en neutrale of geallieerde legers zijn wit of geel. De meeste missies bestaan eruit om een bepaald punt op de map aan te vallen of te verdedigen. Het zijn vooral de troepen die je ter beschikking hebt en de opzet van de map die voor variatie zorgen. Verschillende missies kun je winnen op een alternatieve wijze, dus denk goed na voordat je iets doet. Soms werk je tegen de klok of moet je aan bepaalde voorwaarden voldoen om het einde te bereiken. Vaak krijg je het gevoel dat de game aan je kant staat. Enkel wie op de hoogste moeilijkheidsgraad speelt of erg kwistig omspringt met grondstoffen, zal voor hete vuren komen te staan.

Eén van de leukste nieuwigheden is het uitbouwen van je muren, zodat boogschutters en infanterie van op de muur vijandige legers en belegeringswapens kunnen verwelkomen. Een vijandige nederzetting aanvallen wordt hierdoor een zeer tactische bezigheid, waardoor je de zwakke punten van de verdedigingsmuur optimaal moet uitbuiten. Over het algemeen gaat Age of Empires IV voor de veilige aanpak. Alles voelt bijzonder vertrouwd aan, wat uiteraard ideaal is voor mensen die nostalgisch zijn naar vorige edities. Extra lef en vernieuwing zou welkom zijn. 

Oorlog voeren in Age of Empires IV voelt extreem goed aan doordat alle troepen vlot bewegen. Daarnaast zijn er steeds tal van tactische opties ter beschikking. De acht beschavingen hebben tal van troepen en upgrades die het tij laten keren. Het Franse leger kan bijvoorbeeld de Arbaletrier maken, boogschutters die houten palissades kunnen plaatsen waar paarden zich te pletter op lopen. China kan dan weer boogschutters te paard trainen, mogelijk de meest irritante eenheid in het spel. Het Mongoolse leger kan gebouwen verplaatsen over de hele map, waardoor je nooit zeker weet waar hun basis ligt. Helden zoals Jean D’Arc kunnen met hun machtige speeches de troepen wat meer verdediging geven of laten de productie van gebouwen versnellen.

Er zijn tal van details toegevoegd aan het spel. Telkens je personages verplaatst, roepen ze iets in hun moedertaal. Afhankelijk van de situatie zeggen ze andere zaken, zo staan je troepen door elkaar te brullen tijdens het vechten of fluisteren ze wat leuks tegen elkaar wanneer ze staan te wachten op bevelen. Het gekletter van zwaarden, de paniek van de paarden en vooral ook de stilte aan het einde van een gevecht, zorgt voor flink wat sfeer. Helaas is ook voor de soundtrack een veilige optie gekozen. De muziek mist het vuur en enthousiasme dat zo aanwezig was in de vorige games. 

Grafisch voldoet Age of Empires aan de verwachtingen. De heuvelachtige Europese wouden zijn knap in beeld gebracht. Hier en daar zie je wilde beesten rondlopen om op te jagen. Het mocht echter allemaal wat meer zijn. Graag hadden we wat meer vogels, dwarrelende bladeren of andere bewegende onderdelen gezien. Mappen zijn soms net wat te kaal. Hetzelfde is van toepassing op de gebouwen van je nederzettingen. De gebouwen zijn mooi, maar alles is statisch. Geef ons bijvoorbeeld dorpelingen die aan het smeden zijn of in hun tuin was ophangen. De dorpen ogen kil en leeg. En misschien nog het belangrijkste ontbrekende gegeven: waar is het bloed tijdens gevechten?