REVIEW | Midnight Protocol ha(c)kt zich een weg in ons hart

LuGus Studios kennen we vooral van LiftOff, de drone simulator, en diens varianten, maar nu is het op de proppen gekomen met een nieuwe game: Midnight Protocol. Daarin wordt alles over een heel andere boeg gegooid en kruipen we in de huid van een hacker.

In Midnight Protocol speel je als Data, een hacktivist die aan het begin van de game net ontsnapt is aan de lange arm der wet, maar niet van plan is om zijn activiteiten stop te zetten. Je duikt dus opnieuw het netwerk op, waar je allerhande missies uitvoert. Om geld te verdienen, om duistere complotten te ontrafelen of gewoon om een beetje rond te kijken.

Midnight Protocol neemt het idee dat je een hacker bent ook heel serieus. Je zal immers alles in de game moeten besturen via commands op je toetsenbord. Niets aanklikken met je muis of wat scrollen met een controller dus. Elke actie die je doet, doe je via je toetsenbord. Wil je geld uit het netwerk trekken, dan moet je daar de juiste command voor geven. Is het tijd om een trojan neer te poten, dan type je trojan en begint de installatie. Zo werkt het doorheen heel de game, ook in het menu.

Ontwikkelaar LuGus kiest dan ook voor een minimale look, waarbij de focus ligt op de ‘actie’ en niet op een heleboel extra grafische pracht en praal. Dat werkt wonderwel, want het geeft je steeds het gevoel dat je echt op een computer aan het hacken bent, zonder al te veel afleidingen.

Niet dat deze hacking RPG een lineaire ervaring is. Als je dat wil kan je wel gewoon door het verhaal, dat via missies en mails wordt verteld, heen vliegen, maar de game bevat ook tientallen zijmissies. Sommige daarvan zijn vrij droog qua content en heel handig om snel wat geld te verdienen, maar er zijn er ook een heel pak die voor achtergrondinformatie zorgen en het verhaal nog dieper en interessanter maken. Midnight Protocol slaagt er goed in om een mooi uitgebreid verhaal neer te zetten, ondanks de vrij eenvoudige invulling van de game.

Op vlak van gameplay hebben we al gezegd dat je afhankelijk bent van de commands die je invoert, maar daar stopt het niet. Je kan ook extraatjes mee in de strijd nemen om je wat te helpen. Zo kan je gevaren ontwijken of net zelf wat virussen neerplanten. Wanneer je een missie begint word je immers meteen getrackt. Per beurt – Midnight Protocol speel je turn-based – komt de tracker dichter en dichter. Wanneer je gesnapt wordt, is de missie mislukt. Je kan de tracking vertragen of jezelf onzichtbaar maken om langer te overleven. Zo kan je jezelf extra tijd kopen om je doelstellingen tot een goed einde te brengen. Je zal ook zelf moeten kiezen of je zijsprongetjes in een missie wel of niet doet. Kies je er voor om te proberen al het geld binnen te halen of is het belangrijk om je doel te halen? De keuze is aan jou. Programma’s die je gebruikt om sneller te gaan of om de tracker te vertragen vragen ‘slices’ (een soort RAM) en je hebt maar een maximaal aantal slices ter beschikking. Zijn ze op dan kan je geen extra programma’s meer draaien. Bij een deel programma’s kan je zelf bepalen hoeveel slices het gebruikt. Hoe meer slices, hoe beter het programma werkt.

Tijdens een missie spring je van node naar node en elke node heeft een eigen invulling. Sommige bezorgen je geld, andere informatie en ga zo maar door. Telkens moet je de juiste actie uitvoeren om te verkrijgen wat de node aanbiedt. Dat kost natuurlijk ook beurten en tijd, waardoor de tracker dichterbij kan komen. Midnight Protocol is zo een constante strijd tegen de klok.

Midnight Protocol past zich ook deels aan op basis van je speelstijl. Je verdient immers white, grey of black hat punten. White hat-punten krijg je als je ‘goede’ beslissingen neemt, door bijvoorbeeld geld naar de juiste instanties door te storten. Als je besluit het geld op je eigen rekening te storten, dan krijg je Black Hat-punten. Grey zit er dan ergens tussenin. Hoe meer punten je verdient, hoe meer extraatjes je vrijspeelt, die passen bij de speelstijl die je gebruikt.