REVIEW | Angsten overwinnen in In Sound Mind

We Create Stuff, makers van de populaire Nightmare House 2-mod voor Half-Life 2, keert terug met In Sound Mind. Een first-person psychologische horrorgame waarin we als therapeut de diepste angsten van zijn patiënten verkennen. Een indiegame over het overwinnen van mentale angsten en het vechten tegen de demonen die in ons hoofd durven spoken.

In ‘In Sound Mind’ neem je de rol aan van psycholoog Desmond Wales, wiens eigen mentale welzijn ook niet helemaal lekker zit. Als hem ontwaken we in de kelder van een appartementencomplex en terwijl we ons al puzzelend een weg naar boven wagen, merken we dat er erg verontrustende dingen gebeuren in het gebouw waarin we schijnbaar vastzitten. Op de koop toe lijkt ook de hele stad te zijn overstroomd, worden we voortdurend gekweld via creepy telefoontjes en notities van een mysterieuze figuur, en zijn een aantal van Desmonds patiënten zeer recent nog overleden. En zo begint een zoektocht naar antwoorden.

Het appartementcomplex doet eigenlijk dienst als uitgebreide hublocatie. Je vindt er gaandeweg tapes van vooraf opgenomen sessies die je had met vier patiënten. Wanneer je in je kantoor naar zo’n cassettebandje luistert, kom je in afzonderlijke gebieden terecht die telkens gebaseerd zijn op de mentale worstelingen, zoals schaamte en zelfhaat, van de patiënt in kwestie en waar hun donkerste angsten zich manifesteren als echte monsters die je moet bestrijden om vooruitgang te boeken. Elke afzonderlijke wereld geeft je bovendien een nieuw item, waarmee je voorheen ontoegankelijke delen van het hoofdgebouw ontgrendelt.

Omdat er op zich maar vier grote levels zijn, willen we ze natuurlijk niet allemaal voor je spoilen, maar het helpt zeker dat elke verwrongen tapelocatie zowel visueel als qua levelontwerp heel verschillend aanvoelt en meestal nieuwe manieren introduceert om je vijanden te bestrijden. Zo verken je onder meer een oud fabrieksterrein en een verlaten supermarkt.

Die laatste vormt bijvoorbeeld de onheilspellende locatie van de eerste tape. In de verlaten rayons van de verwoeste Homa-Mart dwaalt immers de griezelige geest van Virginia rond. Toen Virginia een jong meisje was, deed ze mee aan schoonheidswedstrijden totdat er een ongeluk gebeurde waardoor haar gezicht verminkt raakte. Haar monster, dat zich verbergt achter een masker en woedend wordt wanneer iemand haar aankijkt, is gevormd door haar sociale angst en schaamte. Wanneer ze ons achterna zat, gingen onze nekharen toch ook even overeind staan. Je moet ze verslaan door haar naar verschillende spiegels in de supermarkt te leiden. Het is hier dat je de spiegelscherf verwerft, een hulpmiddel waarmee je jezelf in dit level kunt beschermen, maar waarmee je ook hard kunt uithalen en politielinten kunt verwijderen. De woedeproblemen van een andere patiënt creëren dan weer de razende The Bull in een ander level.

Gameplaygewijs volgt elke tape, alsook de intermezzo’s in het appartement, hetzelfde patroon van verkennen, aanwijzingen vinden,  puzzels oplossen en monsters vermijden. In Sound Mind uit zich als een psychologische horrorgame, maar in de praktijk is het eigenlijk één grote puzzelgame met horrorelementen en dit is gelukkig ook het best uitgewerkte aspect van de game. Wie in het verleden al een klassieke survival-horrorgame heeft gespeeld, zal hier niets baanbrekends vinden (zoek een item om een doorgang te openen die u naar een sleutel leidt, en repeat), maar We Create Stuff heeft wel een leuke verscheidenheid aan interessante puzzels voorzien waarbij je elke virtuele centimeter van je omgeving onderzoekt en alle mogelijke tools moet gebruiken die je tot je beschikking hebt.

De puzzels in het spel zijn goed doordacht en (bijna) allemaal intuïtief genoeg. Er zijn bovendien meestal voldoende aanwijzingen om je te helpen als je toch even vastloopt. Al zal je zonder directe map of objective markers, alsnog een paar keer doelloos ronddwalen op zoek naar de juiste oplossing. Toch zijn de levels goed ontworpen, hoewel sommige secties alsnog enorm vervelend waren. Een transportbandpuzzel later in de game deed ons meer gruwelen dan de monsters in de game.

De andere onderdelen die in de gameplaymix worden gegooid, pakken wel wat minder goed uit. Op het actiefront laat zowel het geniepig sluipen, als de melee combat en het schieten (je krijgt onder andere een pistool, waarvan je de onderdelen ook weer op drie verschillende locaties moet opsporen) te wensen over. Hierdoor voelen de confrontaties met de standaard vijanden, schaduwwezens die her en der door de gangen patrouilleren, nooit lekker aan. Ook zijn er enkele platformelementen waar je een probleem mee kunt hebben, vooral omdat dat bijna nooit goed werkt in first-person.

Toch namen we al die kleine tekortkomingen voor lief, vooral door de zeer effectieve Metroidvania-achtige aanpak van In Sound Mind. Van zodra je het benodigde item hebt ontdekt, kun je naar eerder gesloten passages terugkeren. Elk level heeft zo tal van (optionele) zijpaden en er liggen ook een hoop pillen verstopt. Per drie worden statistieken zoals gezondheid, snelheid, stealth en uithoudingsvermogen verhoogd. Exploratie wordt daardoor sterk aangemoedigd.

In Sound Mind is gemaakt door een kleinschalig team met een beperkt budget en dat is vooral zichtbaar in de visuele presentatie en algemene performance. De donkere omgevingen zijn op zich goed gerealiseerd en behouden voldoende sfeer, maar dat gaat wel samen met matig textuurwerk en een zeer wispelturige framerate. Van een game voor de nieuwe generatie (er is geen PS4- of Xbox One-versie) hadden we misschien net wat meer verwacht, ook al is dit een indie-productie. Een betere presentatie had de psychologische terreur simpelweg nog wat effectiever gemaakt. Het is echter nog steeds een aangename indie-game met genoeg sfeer en een geslaagde soundtrack, verzorgd door The Living Tombstone, toffe puzzels en een meeslepend verhaal om het tot het einde uit te zitten. Al is het prijskaartje van net geen veertig euro net wat aan de hoge kant.