REVIEW | Een nieuwe beschaving oprichten in Humankind

De Civilization franchise is al dertig jaar één van de beste strategische reeksen door zijn unieke gameplay, vele opties en doordat het zich enkel op de grote schaal van de wereldmap afspeelt. Humankind is de eerste grote uitdager die de strijd aangaat met Civilization op eigen grondgebied. De gameplay kent heel wat raakvlakken, maar er zijn voldoende nieuwe elementen die van Humankind een speciale ervaring maken. 

De eerste vernieuwing die meteen opvalt is het gebrek aan een permanente cultuur. Je kunt een cultuur kiezen, maar telkens je vooruitgang boekt in het spel, kun je elementen van andere culturen toevoegen. Op die manier maak je je eigen cultuur met unieke voor- en nadelen. Er is een groot aantal beschavingen om uit te kiezen en deze variëren doorheen de tijdperken. Frankrijk geeft extra wetenschappelijk onderzoek en zware cavalerie. Kelten zorgen dan weer voor extra voedsel en sterke infanterie. In totaal zijn er meer dan zestig beschavingen aanwezig en voor het grootste deel lijkt alles vrij goed gebalanceerd te zijn. Je moet natuurlijk ook wat geluk hebben met hoe onderhandelingen lopen en hoe de grondstoffen verspreid zijn op de map. 

Je begint het spel als rondtrekkende nomaden. Beurt na beurt verken je de wereld op zoek naar fruit en dieren om op te jagen. Je zult ook unieke ontdekkingen maken die je stam geavanceerder maken. Na enkele beurten kun je een buitenpost maken, die na verloop van tijd zal uitgroeien tot een heuse stad. Vervolgens plaats je gebouwen in je stad die voor soldaten, voedsel, cultuur, wetenschap of religie zorgen en daarmee verdien je punten. Het is dus mogelijk om op deze verschillende vlakken de eindwinst te halen.

Wanneer je een stad bouwt, claim je meteen een vrij groot gebied. Elke grondstof uit dit gebied is meteen ter beschikking. Zijn er wilde paarden of is er steenkool vijf vakjes weg van je stad, dan kun je hier toch al meteen een paardenfokkerij of een steenkoolmijn naast bouwen. Het is ook mogelijk om grondstoftegels van andere landen over te kopen, want als vooruitstrevend volk heb je nood aan heel wat elementen zoals ijzer, koper, aluminium, paarden en zout. Doordat je vrij snel steden kunt bouwen en goederen kunt ruilen, ligt het tempo van Humankind wat hoger. Je hebt niet vaak het gevoel dat je vele beurten moet wachten op een onderzoek, want er lijkt altijd wel iets te gebeuren. 

Natuurlijk komt het vroeg of laat tot een gevecht en vaak is het een kwestie om meer en sterkere eenheden naar het slagveld te brengen. De gevechten vinden plaats op de wereldmap en je kunt kiezen om deze automatisch of manueel tot een einde te brengen. Ga je voor een manuele aanpak dan kun je je troepen plaatsen op verschillende vlakken voor de aanval begint. Hierbij dien je te letten op voordelen die de omgeving kan bieden. Ga bijvoorbeeld altijd op een bergwand staan, gebruik bossen voor beschutting en ga niet achter een rivier staan want je troepen worden moe doordat ze eerst de rivier moeten oversteken. Het is een verbetering ten opzichte van de Civilization spellen, maar het heeft nog steeds niet veel om het lijf.

Onderhandelingen met andere wereldleiders kunnen alle kanten opgaan. Standaard worden andere naties vrij agressief naarmate het spel vordert. Dit kun je natuurlijk wijzigen in de opties als je dat wil. Je kunt handel drijven, informatie uitwisselen, allianties sluiten of een doorgang bieden voor legers. Oorlog kan grote gevolgen hebben wanneer je wint of verliest. Het winnende leger krijgt niet enkel een stad, maar ook alle grondstoftegels die errond liggen. Oorlog voeren is dus meer voor de ‘alles of niets’-spelers. We raden daarbij aan om geen gebruik te maken van de automatische gevechten. De uitslag is vaak net iets te willekeurig.

Doorheen het spel moet je je bevolking tevreden houden. Elke stad heeft stabiliteit nodig en dit wordt beïnvloed door natuurrampen, oorlog of een teveel aan industrie. Ook de wetten die je doorvoert hebben invloed op de bevolking. Kies je bijvoorbeeld voor censuur of voor vrijspraak? Een vrij volk zal een ommekeer naar een beperkte samenleving niet zomaar aanvaarden en zo kan het leiden tot revolutie.

Je staat ook in voor het organiseren van religieuze feestdagen, festivals of kunt met ijzeren vuist iedereen wat harder laten werken. Opties genoeg om uit te kiezen en je natie lijkt echt een levende entiteit doordat de bevolking vrij hevig kan reageren. Echter slaan deze keuzes in latere tijdperken de bal helemaal mis. Zo kan het zijn dat je ene stad enorm veel welvaart kent en in futuristische wolkenkrabbers woont terwijl iedereen in je naburige stad nog met paard en kar rijdt. Hier had men beter voor wat meer eenheid kunnen zorgen tussen de steden. Dit oogt nogal raar. 

Humankind is een prachtig spel om naar te kijken. De vogels dartelen vrolijk in het rond terwijl je arbeiders aan het werk zijn in de velden en fabrieken. De wereld is een combinatie van opgewekte, heldere kleuren en hoewel alles geplaatst is op hexagonale vlakken, heb je nooit het gevoel dat je met vakjes werkt doordat de vlakken minder begrensd zijn. Zo loopt bijvoorbeeld een stuk woestijn nog door in het volgende vak. Er zijn echter nog enkele grafische fouten aanwezig. Zo zien wereldleiders er plots helemaal anders uit of laden bepaalde gebouwen niet maar kun je ze wel selecteren. Laden duurt in het algemeen ook vrij lang, zeker naarmate er meer steden en eenheden op de map aanwezig zijn.