REVIEW | Een sfeervol gevecht in The Ascent

De Zweedse ontwikkelaar Neon Giant werd in 2018 opgericht en komt dit jaar met zijn eerste game: The Ascent. De titel wist bij aankondiging onze aandacht te trekken door het genre, maar ook de cyberpunk setting. Tijd dus om na te gaan of The Ascent de hoge verwachtingen kan inlossen.

The Ascent speelt zich af in een futuristische setting waar het hoofdpersonage zich bevindt in een arcology. De arcology is eigendom van megacorporatie The Ascent Group en biedt een thuishaven voor verschillende wezens. Je bent een slaaf van het bedrijf, maar op een bepaald moment verdwijnt de gorep plots en het district waar je leeft moet plots alle moeite doen om te overleven. Doorheen je avontuur ga je op zoek naar de oorzaak achter het verdwijnen van The Ascent Group. Het verhaal van de game is alles samen best ok. Het geeft ons niet meteen een grote wow-factor, maar het zorgt ervoor dat de verschillende missies mooi aan elkaar hangen. Naast de hoofdmissies heb je ook tal van zijmissies. De stijl van de missies is wel altijd hetzelfde, waardoor het soms wat eentonig kan worden. Je gaat meestal gewoon van het ene punt naar het andere, om daar dan op een knop te drukken of een baas te doden. Eenmaal de missie volbracht is, ga je terug om een nieuwe te accepteren.

De verschillende missies zijn telkens mooi aangeduid op je map en soms is het toch wel even wandelen, want lopen kan je niet. Om het wat te versnellen, voorziet men wel een taxi die je kan naar een vaste plaats kan brengen binnen het district. Dit is wel alleen mogelijk bij plaatsen die je reeds hebt bezocht. Voor nieuwe spots moet je naar de dichtsbijzijnde plaats afreizen. De taxi nemen kost je uiteraard een centje, dus het is een beetje wikken en wegen of het soms niet beter is om er gewoon naartoe te wandelen.

Je start je avontuur met het aanmaken van je personage, waarbij je het uiterlijk zelf kan invullen. Eenmaal dit rond is, ga je op pad, alleen of in co-op, met maximaal drie spelers. Dat kan online of lokaal.. Spijtig genoeg hebben we de co-op voor release niet kunnen testen, dus kunnen we geen oordeel vellen. 

Om je te verdedigen tegen het gespuis voorziet de ontwikkelaar je van enkele wapens. Beginnen doe je met een simpel pistool, maar al snel vind je nieuwe wapens in de spelwereld en er is ook een gun shop om nog wat extra wapens te kopen. De titel bevat in ieder geval een mooie selectie aan wapen. Denk daarbij aan klassieke machineguns, shotguns, smg's, assault rifles en enkele wapens die werken met explosieven. Per wapen krijg je ook de mogelijkheid om de stats te verbeteren. Je personage kan je ook uitrusten met wat armor die tevens verschillende stats hebben, geschikt voor meerdere situaties. Het loont dus om telkens te kijken of je niks beter verkrijgt bij een drop of in de armor shop.

Naast je hoofd- en zijwapen krijg je ook de mogelijkheid om een tactical slot te vullen. Dit kan je bijvoorbeeld doen met automatische turrets of verschillende granaten. De toekomst brengt natuurlijk extra's met zich mee, want zo kan je je personage uitrusten met enkele modules en augmentations. Van ieder type kan je weggeteld twee meedragen. Bij de augmentations kan dit bijvoorbeeld zijn dat je spider bots kan spawnen of een robot die je helpt in het gevecht. De modules brengen dan een verbetering bij bevoorbeeld de snelheid waarmee je health verkrijgt of dat je tactische item iets sneller herlaadt.

The Ascent bevat geen auto-regen, dus je moet het voorzichtig aandoen, want enkel vijanden of machines in de spelwereld kunnen je health kits bezorgen, die je bovendien niet kan bijhouden in je inventory. Je hebt een health bar en wanneer deze vol is, moet je het hiermee doen. Dat zorgde al eens voor problemen wanneer er een aantal sterke vijanden spawnden, maar wanneer het echt niet lukte om voorbij een bepaald stuk te geraken, hielp het meestal om eens naar onze wapens te kijken. Een simpele switch naar een ander wapen was veelal de sleutel tot succes, net als het aanpassen van de tactiek die we hanteerden. Naarmate je vordert in het spel word je wel beter en zal je makkelijker de zwaktepunten van vijanden ontdekken of iets sneller heen en weer dodgen.

Om de encounters niet eentonig te laten overkomen, heeft de ontwikkelaar alles gerandomized. Een plaats opnieuw bezoeken voelt daardoor telkens een beetje anders aan. Ook wanneer je sterft zal een nieuw conflict anders aanvoelen. Zo is het zelfs perfect mogelijk dat je gewoon geen vijanden meer tegenkomt op bepaalde plekken. Verder wordt er gekozen wat voor soort encounter op je wordt afgestuurd. Zijn het enkele simpele vijanden, een mix van enkele speciale of een bounty encounter die samenkomt met een plotse hinderlaag? Het kan allemaal. Het zijn een aantal zaken die in onze ogen er wel voor zorgen dat het toch telkens wat anders aanvoelt. Persoonlijk waren we wel een beetje minder fan van de talloze keren dat we in de rug werden aangevallen. Je hebt net dat stukje vrijgemaakt en bij de volgende encounter komen er plots weer vijanden vanuit die richting. Vooral bij moeilijkere gevechten kan dat frustrerend zijn.

Over het algemeen zijn we tevreden van de controls in het spel. Je kan snelle handelingen doen qua bewegingen, denk bijvoorbeeld aan het rollen of opzij duiken. Het is wel jammer dat je enkel wanneer je niet aan het dodgen betn van wapen kan wisselen, wat bij actievolle scenes al eens een probleem kan vormen. Ook de AI van de vijanden zit goed. Ze zoeken dekking achter alles wat mogelijk is en wanneer je zelf dekking zoekt, zal de vijand je proberen flanken of proberen je uit de dekking te krijgen door bijvoorbeeld aan te vallen met melee of explosieven op je af te vuren. Met de camera ondervonden we wel enkele kleine bugjes. Zo zaten we soms vast op een trap, omdat ons personage tegen de trapleuning kwam vast te zitten. 

De wereld en sfeer van The Ascent vonden we top. Het straalt leven uit en bestaat uit tal van unieke wezens die rondwandelen. De verschillende hubs waar je als speler kan uitrusten en de verschillende winkeltjes kan bezoeken, zijn gevuld en bruisen van het leven. De belichting is ook top met de talloze neonlampen die voor net dat extraatje meer zorgen en die cuberpunk-vibe geven. Over het geluid zijn we ook zeer lovend. De muziek past perfect en de enkele dialogen in het avontuur zijn voorzien van voice-acting. Op grafisch vlak ziet de titel er goed uit, al hadden wij tijdens de review wat problemen met DirectX 12 en het ontbreken van ray tracing daardoor. The Ascent bevat namelijk ray traying shadow, reflections en ambiant occlusion, maar ook DLSS. We hebben deze zaken eenmaal aangezet, maar de performane was niet meteen om naar huis te schrijven. We kregen haperingen bij een explosie en de algemene framerate voelde laag aan. De ontwikkelaar is wel op de hoogte van dit probleem en het zou tegen de lancering in orde moeten zijn, maar we willen het toch vermelden.